Ontwikkelingen in navigatie: Zo gewoon wordt de smartphone

Lang was een navigatiesysteem onmisbaar op je motorstuur wanneer je naar onbekende gebieden reed. Althans, voor wie dat vlot wilde doen en niet met wegenboeken wilde hannesen. Maar tijden veranderen en de techniek schrijdt voort. De smartphone is geavanceerder dan ooit en wordt steeds vaker verbonden met de motorfiets. Is het vertrouwde navigatiesysteem nog wel nodig?

In de beginjaren van dit millennium is hét hebbeding op je motorfiets een navigatiesysteem. De pioniers in deze rage leren al snel hoe ze moeten lezen en schrijven met de Garmins, TomToms en vele andere systemen waarmee ‘routes maken’ tot een volwaardige hobby wordt verheven. Door de jaren heen worden de systemen gebruiksvriendelijker en de gebruiker vaardiger. Bijna iedere motorrijder die een beetje aan toeren doet, heeft wel minstens één van die schermen, die op het stuur gemonteerd kunnen worden, in huis. Vaak liggen ze bij de motorsleutels, want de weg kunnen vinden is bijna even belangrijk als de motorfiets zelf. Maar de techniek staat niet stil. Voor de moderne rijder, die simpelweg van het ene naar het andere punt wil komen, is zo’n bulkig navigatiesysteem eigenlijk helemaal niet meer van zo’n groot belang. Sterker nog: het is misschien wel helemaal overbodig geworden.

Hoe dat komt?

Daar zijn verschillende redenen voor, maar allemaal hebben ze te maken met de grote stappen die er in de techniek zijn gezet. Voel eens in je broekzak. Negentien van de twintig mensen zal er een smartphone vinden. Dat was twintig jaar geleden wel anders. Of ja, in het jaar 2000 begon de Nokia 3310 aan zijn gloriedagen. Ook die had een groot gedeelte van de populatie steeds vaker bij zich. Toch was dat een vrij basaal apparaat als je er nu op terugkijkt. Vergelijk je dat apparaatje namelijk met een moderne smartphone dan zijn de gelijkenissen erg klein. Zit er überhaupt nog Snake op nieuwe telefoons? Maar dat terzijde.

Wie een smartphone anno 2020 nog gebruikt voor bellen of SMS-en mag officieel als ouderwets bestempeld worden. De apparaten zijn tot zoveel meer in staat. Op het gebied van navigatie heeft dat natuurlijk vooral te maken met de GPS-technologie. Heb je een dataverbinding, dan kun je via applicaties, zoals bijvoorbeeld Google Maps, binnen een paar tellen achterhalen waar je je op de aardbol bevindt. Tot op luttele meters exact. Dat was voorheen ondenkbaar, dan was je aangewezen op stratenboeken en wegenkaarten. Een gezegende rijder had een routerol. Daar moest je je mee redden als je geen prijzig navigatiesysteem had. Nu heeft in principe iedereen al een navigatiesysteem bij zich zonder specifiek zo’n systeem te moeten kopen in de vorm van die smartphone.

Op het stuur

Vroeger deed je nog moeite om de afdruk die de zuignap op de voorruit van je auto achterliet weg te poetsen wanneer je op je bestemming was gearriveerd. Anders wisten dieven dat je zo’n systeem in de auto had liggen. Maar kijk nu eens om je heen op de weg. Zie je überhaupt nog iemand met een daadwerkelijk navigatiesysteem aan de voorruit rijden? In vrijwel iedere auto zit er een houdertje waar de telefoon ingaat of is het navigatiesysteem geïntegreerd in het dashboard.

Zoals altijd lopen motorfietsen zo’n vijf jaar achter de trend van de auto’s aan, want ook bij ons begint navigatie in het dashboard geïntegreerd te worden. Ja, er is een vrachtwagenlading aan verschillende systemen verkrijgbaar waarmee ook jij je smartphone op het stuur van je motor kan bouwen. Echter is het comfort van de binnenkant van een auto natuurlijk niet te vergelijken met de vaak ruwe omstandigheden die je op je motor doormaakt. De kans op (veel) vocht is groot, het systeem en je telefoon krijgen veel trillingen te verduren en een oplaadpunt is soms lastig. Dat heeft ervoor gezorgd dat veel mensen er liever voor kiezen om hun telefoon lekker in hun zak te laten. Zo oordeelt ook René Dijk. Hij is Product Manager bij Garmin Nederland. ‘Voor de aftermarket zijn smartphones een alternatief voor forensen of mensen die begeleiding nodig hebben voor een kortere reis, maar op langere tochten, misschien ook op onverharde wegen, weten we dat smartphones kunnen falen als gevolg van trillingen, hitte, weersomstandigheden en andere uitdagingen voor een dergelijk apparaat.’ Daarin ziet Dijk dan ook de kracht van een specifiek voor de motorfiets ontwikkeld navigatiesysteem, zoals de Zümo-systemen die Garmin bouwt.

Draadloos

Maar de smartphone hoeft niet meer op het stuur vastgemaakt te worden om gebruikt te kunnen worden. Daar is namelijk iets op gevonden. ‘Connectivity’ of in beter Nederlands: verbindbaarheid. Het is één van de vele opties waar een beetje luxe motorfiets tegenwoordig mee is uitgerust. BMW heeft BMW Connected, Ducati gebruikt Ducati Link en Triumph presenteerde niet lang geleden My Triumph. We kunnen nog even doorgaan, maar de systemen werken stuk voor stuk nagenoeg hetzelfde. Via Bluetooth kan er een verbinding opgesteld worden tussen de motorfiets en de smartphone, die veilig in de binnenzak van je jas kan blijven. Daarmee wordt je telefoon eigenlijk het werkende brein. Er is namelijk altijd een programmaatje op die smartphone nodig, waarmee essentiële informatie gedeeld kan worden. Zo zie je op je telefoon wat de tripstand is, wanneer je onderhoudsintervallen nodig zijn, maar vaak ook waar je je motor hebt geparkeerd.

Belangrijker is dat je bij het installeren van zo’n applicatie gevraagd wordt welke kaartgegevens je – vaak gratis – wilt installeren op je telefoon. Daarmee kun je op je telefoon of zelfs vanaf je motor een bestemming invoeren, waarna de aanwijzingen via de draadloze verbinding naar je dashboard worden gestuurd. Punt voor punt zie je dan hoe je moet rijden om op punt B te komen.

Via B, C en D

Dat is dan ook meteen het zwakste punt van die systemen. Over het algemeen is het nu alleen nog mogelijk om van A naar B te rijden. Viapunten zijn meestal nog niet in te voegen, waardoor routes maken nog niet mogelijk is. En dat is nou net waar motorrijders behoefte aan hebben. Maar zoals altijd staan ook hierin de ontwikkelingen niet stil. Kijken we bijvoorbeeld naar de H-D-applicatie van Harley-Davidson, dan zien we al wel de mogelijkheid om routes op te nemen en punten te plaatsen.
Als fabrikanten goed luisteren naar de consument, dan is het zeer waarschijnlijk dat dit in de toekomst alleen maar verder ontwikkeld zal worden. Zo wordt het met hulp van je telefoon ook mogelijk om van A naar A te rijden via een heleboel mooie punten. Rest ons de vraag: is zo’n vertrouwd navigatiesysteem dan nog wel nodig? Overigens is het met de nieuwste generatie navigatiesystemen ook al mogelijk om je telefoon via Bluetooth te verbinden. Dijk: ‘Wij gebruiken de verbonden smartphone als link naar verbonden diensten, zoals weer, verkeer of smartphonemeldingen. Dit alles is mooi geïntegreerd in de software, zodat de klant de telefoon in zijn zak kan houden.’

In veel gevallen is Connectivity geheel gratis te gebruiken. Nou ja, het zit bij de prijs van een nieuwe motorfiets inbegrepen. Er zijn echter een paar uitzonderingen. Momenteel is de connectiviteit op modellen van Triumph-modellen nog optioneel. Om het te kunnen gebruiken, moet je eerst een extensie aanschaffen die Bluetooth-verbinding mogelijk maakt. Dat kost je € 225,- en een uur arbeid. Zowel Aprilia- als Moto Guzzi-modellen maken gebruik van hetzelfde systeem. Afhankelijk van het model is de Bluetooth-module standaard gemonteerd of als accessoire verkrijgbaar. Op de Moto Guzzi kost dat € 140,-, op de Aprilia € 143,-. Beide zijn exclusief montage. Bij KTM is die module al wel geïnstalleerd. De KTM My Ride-applicatie kost je daarnaast niets, maar als je ook gebruik wil maken van de navigatiefunctie, dan betaal je eenmalig € 8,99.