De vorige aflevering sloot ik af met ‘In de volgende aflevering ga ik verder prutsen met deze route: ik wil een ander startpunt, de route iets langer maken en bovendien moet het een rondrit worden’.
Dus daar ga ik zo ook mee verder. Maar eerst wil ik het even hebben over dat ‘prutsen’. Want da’s belangrijk: veel prutsen. Als je maar drie keer per jaar bezig bent met routes maken of overzetten, en dan bovendien er in de winter helemaal niets mee doet… Nou… je zult het misschien herkennen: dan moet je in het voorjaar het wiel opnieuw uitvinden. Dus mijn advies: pak, zodra het mooi weer is om te rijden maar nog net iets te koud of te nat is, alvast je computer erbij. Maak wat routes en zet die over naar je toestel alsof je de volgende dag op pad gaat. Dan kun je straks meteen onderweg.
En daarmee heb ik meteen een ‘haakje’ om ook nog even iets heel anders te vertellen. Dat wilde ik al een tijdje, maar na dat telefoontje van een MrGPS-klant van een paar weken terug al helemaal. Henk vertelde aan de telefoon: ‘Hans, ik heb een XT en wil weten of overstap op de XT2 verstandig is’. Ik antwoordde heel eerlijk: ‘Nou… als je nog geen toestel had zou ik de XT2 aanraden, maar als je nu een XT hebt zou ik dat lekker zo laten, tenzij je geld over hebt, want zó veel voordeel heb je er ook weer niet van.’ Henk wierp tegen ‘Ja maar Hans! Die XT is morsdood. Al drie dagen aan de lader en nog steeds zo dood als een pier. Hij is al vijf jaar oud dus de accu zal wel stuk zijn,’, was de conclusie waarbij hij zich al teleurgesteld had neergelegd.
MrGPS: hoe importeer en bewerk je een route in de MyRouteApp? #1
Wat is de relatie met dat prutsen? Nou… als je ook in de winter zo nu en dan met je toestel aan de slag gaat, wordt de accu ook telkens wat bijgeladen. En da’s beter. Zeker bij de XT en XT2. Want als die echt helemaal leeg is (door lang in standby) dan zal hij met een normale USB-lader inderdaad niet meer opladen. Geeft onvoldoende stroom. En lijkt het toestel overleden.
Maar de oplossing is eenvoudig: zorg dat je hem eerst een stukje oplaadt in de motorsteun. Of koop een zwaardere USB-lader, die ook geschikt is voor een laptop. Bij de Action hebben ze er een van 65W voor iets van 17 euro. Je zult zien: er komt prompt weer leven in. Mogelijk moet je ook de powerknop even tien seconden ingedrukt houden. Enfin, zo was het ook bij Henk. Uur later was z’n ‘oude’ Zumo weer helemaal bij de les! Ter compensatie van de gemiste inkomsten, beloofde Henk me nog eens een goede fles wijn te bezorgen. Niet nodig, wel leuk.
Ow verdorie… ben ik al bijna halverwege dit artikel en moet ik eigenlijk nog beginnen! Snel door.
Dit is de route waarmee we de vorige keer eindigden:
Ik wil de route wat langer maken dan de 206 km die je linksboven ziet. Maar bovendien moet het een rondrit worden en wil ik starten in Simmerath, in plaats van Urmond.
Het veranderen van startpunt doe ik als laatste. Ik ga er eerst een rondrit van maken. Dat doe ik door ergens onder het startpunt een nieuw viapunt te plaatsen.
Je zou zeggen: waarom niet het startpunt? Dat hoeft niet. Straks, als ik de positie van het startpunt aan ga passen worden het huidige eind- en startpunt vanzelf aan elkaar verbonden (natuurlijk wel even controleren of dat goed gaat straks.
Dit is het resultaat:
De oplettende lezer ziet dat de route van 80 naar 81 geen viapunten kent en er toch heel goed uitziet. Dat komt doordat ik het mezelf makkelijk gemaakt heb. In de betaalde versie van MRA kun je er immers voor kiezen er automatische een kronkelige route van te maken. Dat kan zowel in de Open Street Map-kaart:
Als op de TomTom-kaart:
Linksboven zie ik dat de route inmiddels 239 km is, maar ik wil richting de 300.
Ik maak het mezelf makkelijk en besluit dat nieuwe stuk route wat te gaan verlengen. Daar staan immers nog helemaal geen viapunten in, des te minder hoef ik te ‘prutsen’. Maar door via’s te verplaatsen kan ik de route natuurlijk op elk punt aanpassen.
Ook nu weer gebruik ik StreetView (alleen in de betaalde versie van MRA). Ik klik op het mannetje in de kolom links van de kaart en zie aan de blauwe lijnen waar StreetView een foto heeft gemaakt. Vervolgens klik ik op een willekeurige plek ten westen van punt 80 en heb meteen beet.
Prachtig weggetje om toe te voegen! En ik heb uit de videocursus geleerd dat ik dat ik dan alleen maar op dat zwarte pijltje hoef te drukken en het wordt aan de route toegevoegd!
Maar helaas! Toch niet goed opgelet.
Zoals je ziet wordt dit punt wel toegevoegd, maar dan aan het einde van de route! Hebben we niets aan. Twee mogelijke oplossingen: dat punt toevoegen door terug te gaan naar het kaartscherm en de route te verslepen. Dan is het best lastig datzelfde punt terug te vinden. Daarom doe ik het liever anders. Dat eindpunt komt niet zo nauw. Plaats ik straks wel opnieuw. Ik haal het voor nu gewoon even weg. Enige nadeel is dat de uiteindelijke lengte nu een beetje ‘op de gok’ moet.
Hoe dan ook: ik ga zo stap voor stap verder, op zoek naar de mooie wegen en kan nu wél de route telkens verlengen door op het zwarte pijl-rondje te klikken.
Even later zit ik in de buurt van het startpunt en vind ik het met 275 km wel prima.
Maarrr.. ik wilde ook nog het startpunt verplaatsen naar Simmerath. En dat is iets dat je met een route die je van internet haalt (daar waren we vorige keer immers begonnen) iets dat je heel vaak doet. Gelukkig is dat écht kinderspel in MRA.
Je ziet: Simmerath is nu punt 52. Ik klik op dat viapunt. Er verschijnen wat nieuwe knoppen:
Ik kies rechtsboven voor ‘meer opties’:
En kies voor de Go-vlag met ‘startpunt’.
Ik zoom uit en bekijk het resultaat. En jawel: bij het oorspronkelijke startpunt zie ik nu ‘gewoon’ de rondrit voorbij komen:
En Simmerath is nu inderdaad het startpunt. Mission accomplished! Gute Reise!
