Oké, oké, toegegeven: ze worden steeds zeldzamer. Toch zijn ze er: oudgedienden die nog steeds met een Garmin Streetpilot III rondrijden. Inmiddels is het systeem 21 jaar oud. Prachtig en duurzaam! Rij je zelf met een (minder) oud type en wil je eindelijk een nieuwe? Ben je een man en is je vrouw thuis de ‘financieel directeur’ (een veelvoorkomende combinatie)? Verstop deze editie dan even voor haar ogen, want het gaat je niet helpen… Of toch…
Laten we er geen doekjes om winden. ‘Dedicated’ gps-apparaten als de Garmin Streetpilot III zijn niet stuk te krijgen. Op YouTube staat een filmpje van Garmin Duitsland waarin ze met een hamer op een outdoor toestel aan het rammen zijn, na er eerst een tijdje mee gevoetbald te hebben. Zelf wilde ik ooit met een tractor over zo’n ding heen rijden om te testen, maar durfde dat vanwege de krassen niet aan. Bovendien was het in de tijd dat zo’n ding met droge ogen in een emmer water gooien ook al oh’s en ah’s opleverde, dus daar heb ik het bij gelaten. Die bejaarde Streetpilot III mag dan een geheugen hebben waarin niet eens de helft van Nederland past, maar hij doet het nog steeds!
Ook al is tegenwoordig een beetje serieuze telefoon al waterdicht, de fysieke kwaliteit van toen zien we in consumentenelektronica niet meer terug. Te duur. Ik stond ooit aan de wieg van de ‘perfecte pilot’. De toen nieuwe Streetpilot 2610 had een touchscreen en ontbeerde knoppen. Lastig bij in- en uitzoomen. Dus lieten we daar een speciaal kastje voor maken. Nou, alleen al het ontwerp van de waterdichte IPX-7-knoppen kostte een kapitaal. Moest zo’n knop vroeger fysiek slim in elkaar zitten, nu lossen we dat op met slimme lijm en kit op basis van nanotechniek. De toestellen kosten, inflatiecorrectie meegerekend, nog maar een fractie van toen. Maar leveren die nieuwe technieken dan ook hetzelfde kwaliteitsniveau?
Argumenten
Nou, nee. De meeste hebben wel een achilleshiel. Maar als je weet welke dat is weet je ook wat je moet doen om dat op te lossen. Of niet. Oftewel: wanneer heb je echt argumenten voor een nieuwe…
Hoe zit dat met de verschillende modellen?
Heb je nog een Streetpilot III of zelfs gps-V? Die gaan niet stuk. Hooguit is de ontvangst even weg. In dat geval de antenne eraf draaien en voorzichtig het ronde metaal iets naar buiten drukken.
Tip: die quad helix antenne in je handen is meer waard dan het hele toestel bij elkaar, vooral in maritieme en luchtvaartomgeving is er nog vraag naar.
Heb je Garmin Quest en valt de ontvangst weg? Koop voor een paar tientjes een externe antenne. Heb je een 2610, 27 of 2800 en begint het touchscreen te bladderen? Prullenbak, tijd voor een nieuwe.
In bezit van een Zümo 550 en de rubberknoppen ‘bloot’ gewreven? Kun je mee gaan prutsen, maar is alleen maar uitstel. Hetzelfde geldt voor een Zümo 220 met defecte usb-poort (zoals bij veel mobiele telefoons): koop liever een nieuwe.
Dat is anders bij de Zümo 660. Qua duurzaamheid staat deze versie bijna op het niveau van de Streetpilot. Hooguit tijdig wat WD-40 op de contactpennetjes spuiten. Kun je ook nog steeds verantwoord tweedehands kopen (bijvoorbeeld in plaats van de smartphone op de motor!). Hetzelfde geldt eigenlijk voor de Zümo 350 tot en met 396; daar gebeurt weinig mee. Hooguit eens een nieuwe voedingskabel aanschaffen.
MrGPS: Hoe vermijd ik tijdelijk afgesloten wegen?
Accucontact
Dat ligt anders bij de Zümo 590/595. Dit model wordt eigenlijk al zijn hele leven geplaagd door problemen met het accucontact. Op YouTube vind je dan wel een MRGPS-filmpje over hoe je dat op kunt lossen, maar het blijft irritant. Aangezien je je onderweg niet wilt irriteren, is het een goede reden voor een overstap naar een nieuwe. Het is an sich een prima apparaat, maar in mijn ogen de minst duurzame van de hele Garmin-reeks.
De Zümo XT bewijst dat Garmin het toch niet is verleerd. Die zou ik plaatsen in het rijtje Streetpilot III, Zümo 660, Zümo XT. De XT-versie lijkt fysiek echt heel goed, maar ook hier zijn er twee kwetsbaarheden: de voedingskabel (bij problemen: melden via support.garmin.com – vermoedelijk garantie) en een probleem dat eigenlijk geen probleem is. Na de winter start de Zümo XT namelijk niet meer op. Accu defect? Nee, het toestel heeft in totaal ontladen toestand meer laadspanning nodig dan jouw telefoonlader biedt. Ga een half uurtje met het ding rijden (toestel in de motorsteun allicht) en hij is weer bij de les. Dijk van een apparaat.
TomTom
Hoe zit dat dan bij TomTom? Ach, eigenlijk weinig problemen. De oude modellen willen nog al eens problemen hebben met de laadcontacten. Als WD-40 niet werkt: prullenbak. De toestellen vanaf de Rider 400 (en dan vooral de eerste modellen, vijf tot zeven jaar oud, maar soms ook bij de 550) kennen vaak slechte verlijming van het scherm. Gevolg: condens achter het scherm na een regenbui. Als het toestel nog binnen de garantieperiode valt: meteen melden! Zodra de garantie is vervallen, raad ik aan het toestel een paar dagen in een bak rijst te leggen. Het is weliswaar irritant, maar kennelijk wordt de elektronica niet aangetast. Ik heb in ieder geval door deze oorzaak nog nimmer een total loss gezien.
Tsja, dat weet de ‘financieel directeur’ natuurlijk allemaal niet. Zo’n beslagen scherm is een prima ondersteuning van ‘Schat, wat vind je? Wordt het niet tijd voor een nieuwe?’
Succes!