Laten we eens kijken naar de naamgeving van de topmodellen van Garmin door de jaren heen. Eerst was er de Streetpilot III, toen de 2610, de 2720, de 2820. Vervolgens de Zümo 550, 660, 590, 595 en tot slot de XT. Enige logica is er amper in te ontdekken. Tot nu! Want nu hebben we de XT2 als opvolger van de XT. Klinkt best logisch, toch? Dat is alvast winst.
Mr.GPS: Hoe bereid ik m’n navigatie goed voor op een motortocht?
Die XT2 van Garmin komt best snel. De XT is er immers pas drie jaar. Dat is in GPS-land helemaal niet oud. Dat zagen we ook bij de 590, die al na twee jaar werd opgevolgd door de 595. In de praktijk bleek de 595 vooral softwarematige veranderingen te hebben (overzetten van routes via je telefoon), maar was het verder toch vooral oude wijn in nieuwe zakken. Toen ik hoorde dat er een XT2 kwam, was dat ook mijn eerste gedachte: weer zoiets? Nou, ik kan alvast iets ophelderen: ook al lijken ze uiterlijk best op elkaar, zowel qua hard- als qua software is de XT2 echt een nieuw model. Sterker nog: het voelt een beetje als een nieuwe generatie.
Uiterlijk
Op dat laatste kom ik zo meteen terug. Eerst het uiterlijk. De XT- en de XT2-versie lijken inderdaad sterk op elkaar. Alleen is het scherm van de XT2 net een tikje groter geworden: 6 inch in plaats van 5,5 inch. De kast is 2 mm hoger en pakweg 50 mm breder. Amper verschil, maar geloof me: het voelt als een hele hoop. Hetzelfde geldt voor de helderheid. Die van de XT was al ontzettend goed. De XT2 stapt van 1.000 naar 1.050 nits, maar het voelt als meer. Misschien ook wel door de gewijzigde kaartkleuren.
De houder van het toestel is gelijk aan die van de XT, maar toch weer niet helemaal. Misschien herinner je je dat er bij de XT aanvankelijk sprake was van wat speling in de houder. Dat werd toen snel opgelost met een kleine modificatie. Bij de XT2 is de houder verder verbeterd, waardoor het toestel nu echt zo vast als een huis zit. Enfin, zo zijn er nog wat minimale fysieke veranderingen.
De kern van goede navigatie op de motor zit ’m in de robuustheid en de afleesbaarheid. Daarin scoort de XT2 hoger, dan alles wat we tot dusverre op de markt zagen.
Tread-app
Onderhuids zijn de verschillen groter. Dat begint met de software. De XT zette al een eerste stapje met de optie ‘explore’. Een plek in je toestel waar je al je gesynchroniseerde routes, tracks en waypoints terug kon vinden. Maar soms toch weer niet, want het zat allemaal best wat onlogisch in elkaar. Bij de XT2 is dat beter en logischer. Je vindt nu gewoon alles onder ‘explore’. En ‘explore’ synchroniseert met de nieuwe app genaamd ‘Tread’. Bovendien (schrik niet!) lijkt Tread ook de opvolger van Basecamp te worden!
De Tread-app wordt niet alleen gebruikt om je route te bewaren. Je kunt ze ook binnen de app ontwerpen, inclusief avontuurlijke routering op vier niveaus. Ook is het met de Tread-app eenvoudig om routes te delen met anderen. In een handomdraai verstuur je je route als gpx via mail of whatsapp. Tot slot en zeker niet onbelangrijk: via de Tread-app kunnen je deelnemen in een groepsrit. Op die manier kun je op je eigen navigatiescherm de positie van anderen binnen je groep volgen en omgekeerd. In tegenstelling tot bij de XT is daar nu dus geen extra antenne van 200 euro meer voor nodig!
Toch heb ik ook mijn bedenkingen bij de Tread-app. Als ik mijn routes ontwerp, wil ik een groot scherm voor me voor meer gevoel en meer overzicht. Mijn telefoon gebruik ik hooguit onderweg, niet om in de winter routes te ontwerpen. Zelf gebruik ik Basecamp amper nog, hooguit om te kijken wat de inhoud van een gpx-bestand is. Dat kan overigens nog steeds, alleen wordt Basecamp niet meer verder ontwikkeld. Pas zodra Windows en Apple stoppen met ondersteuning van 32bits-programma’s is Basecamp echt verleden tijd. Vroeg of laat gaat dat gebeuren. Gelukkig kunnen we dan gewoon verder met Kurviger, Myrouteapp, Routeyou et cetera.
Bovendien, zo geeft Garmin aan, kun je Tread uitstekend op een tablet gebruiken en worden smartphone-apps binnenkort ook door Windows en IOS ondersteund, waardoor je er alsnog op je ‘gewone computer’ mee kunt werken.
Trendsetter
Afijn, de tijd zal het leren, maar de XT2 zet alvast de trend. Ik heb het toestel en de software nog maar kort kunnen onderzoeken, maar ik zag nog wel meer vernieuwingen, zoals kaartlayers die populaire motorwegen laten zien, net als de groene wegen van Michelin. De XT2 lijkt daar zelfs automatisch de voorkeur aan te kunnen geven (!). Je kunt bij een gereden track laten zien waar je moet versnellen/afremmen of waar je eerder harder of zachter reed. Ik kwam ook dingen tegen waarvan ik nog werkelijk geen idee heb wat het doet, zoals map matching.
Tegen de tijd dat je dit verhaal leest, ligt XT2 als het goed is net in de schappen. Met een beetje geluk heb ik dan ook net een eerste review video gereed (zie mrgps.nl). Maar ik hoop ook op deze plek de komende maanden nader verslag te doen van mijn ervaringen met deze nieuwe Garmin-telg.
Moet je daarop wachten met de aanschaf? Is de overstap überhaupt interessant? Ach, soms moet je jezelf verwennen in het leven. Heb je nu bijvoorbeeld een Zümo 660 of zelfs 595? Dan ga je sowieso blij zijn. Heb je nu een XT? Dan ben je al blij en kan ik me voorstellen dat je wacht op de XT3, over een jaartje of drie à vier. Heb je nu nog helemaal geen gps op de motor? Tsja, dan lig je ineens op kop in de GPS-wereld.
Voor meer info, bestellen en een video-review: www.mrgps.nl.
Heeft de XT2 nu wel een actuele usb poort? Dat de eerste XT nog steeds gebruik maakte van een mini-usb (niet eens micro dus) was om te janken.