Licht uit, spot aan. Opzwepende muziek zwelt aan en een oorstrelend en gelijktijdig trommelvlies doorborend uitlaatgeluid vult de ruimte en gehoorgangen van de toegestroomde pers op de Tokyo Motor Show van 2005. Wat vervolgens het podium op gerold wordt is de Suzuki Stratosphere. Iets heel speciaals.
Speciaal als die Stratosphere was, zou hij deze rubriek niet halen als we je inmiddels konden vertellen hoe de opvallende zescilinder van Suzuki rijdt. Ondanks een panklare verklaring van Suzuki in 2007 dat we ons op konden maken voor een productiemodel, bleek die verklaring zo geloofwaardig als de notie dat Harley-Davidson een allroad zou kunnen maken – oké, misschien niet de beste vergelijking.
Desondanks waren de media toentertijd vol van de Suzuki Stratosphere. Alleen al afgaand op het uiterlijk; wat je op het oog kon zien. Dan nog de beloftes van Suzuki dat er meer was dan je in op het eerste gezicht opviel.
Te beginnen met de krachtbron, want zomaar een zescilinders was het niet. De enige zescilinder die in 2005 nog van de productieband rolde, was de Honda GL1500 Gold Wing. Al was dat een boxer, die ondanks de eveneens complexe constructie nog steeds minder ingewikkeld was dan een in de breedte geplaatste zes-in-lijn. In 2011 kwam BMW wel met de K1600-serie, dus onhaalbaar was het nooit. Desondanks werd het zaadje voor het schrappen van de Stratosphere mogelijk al geplant toen Suzuki de lat in de hoogste sport legde.
135 Nm koppel op afroep
Behalve het duidelijk in lijn met de Katana van weleer gepende ontwerp, was de Stratosphere mede bedoeld om de Hayabusa op te volgen. Suzuki sprak namelijk van maar liefst 135 Nm koppel, wat vanaf het lossen van de koppeling beschikbaar was. Stel je dat voor; 135 newtonmeter trekkracht op afroep van stationair tot de toerenbegrenzer…
Vermogen zou de naar verluidt 1100cc zespitter ook meer dan zat hebben. Anno 2019 kijken we er bepaald niet meer op van, maar met 180 pk zou de Stratosphere ruim tien procent meer vermogen hebben dan de GSX-R1300 Hayabusa toen had. En dat terwijl het blok – ondanks zijn twee extra cilinders – toch twee volle centimeters smaller was dan het Hayabusa-blok. Suzuki had de cilinders namelijk enorm dicht op elkaar geplaatst in een poging zo veel mogelijk kracht uit een zo compact mogelijk blok te trekken.
Niet heel gek als je bedenkt dat Suzuki volgens de overlevering in aanloop naar het MotoGP-viertakttijdperk aan een zescilinder GP-machine zou hebben gewerkt. Ze waren er dus al handig in geworden, zelfs al kwam de zespits-GSX-RR er nooit.
Wat luxe? Veel luxe!
Aangezien de Stratosphere een sporttoerder in optima forma moest worden, werd er ook op wat luxe ingezet. Wat luxe? Veel luxe!
Oké, het kuipwerk op het prototype was opgetrokken uit plaat aluminium. Dat zou waarschijnlijk het productiemodel niet gehaald hebben. ABS-kunststof is niet alleen een stuk goedkoper om te produceren; het is ook eenvoudiger te repareren.
De ruit is elektrisch in hoogte verstelbaar, GPS was ingebouwd, Bluetooth-verbinding was standaard en alle verlichting was in LED uitgevoerd. De motor starten zou sleutelloos gaan, montagepunten voor de koffers waren volledig onzichtbaar wanneer je de koffers eraf haalde en de stuurhelften, bestuurders- en bijrijderssteunen waren allemaal verstelbaar. Comfort moest op geen moment een probleem zijn; zo veel is duidelijk.
Dat de zescilinder qua versnellingsbak ook nog met een semi-automatische transmissie was uitgerust, had hem niet alleen een concurrent voor de Kawasaki 1400 GTR gemaakt, maar ook de Yamaha FJR1300. Hij had alles; hij zou alles hebben.
Alleen ergens tussen de bevestiging van een productiemodel in 2007 en nu werd de stekker eruit getrokken. Ergens wrong de schoen. In 2008 kwam de Hayabusa terug, ditmaal als 1400, en waarschijnlijk was dat de nagel aan de doodskist van de Stratosphere.
BMW pakte met de K1600 wel door, maar verder lijkt geen enkel met de zes-in-lijn terug in een motorfiets te gaan hangen. Niet in de nabije toekomst ten minste.
In de rubriek Vergeten Prototype blikken we terug op de meest spraakmakende prototypes die in de ijskast verdwenen.
—
Foto’s: Suzuki
De Suzuki Stratosphere: hier vergaloppeert de schrijver zich (Joost Overzee?) Zo te zien zijn dit alleen computeranimaties. Is er ooit wel een prototype vervaardigd? Dit motorblok heeft links en echt hele andere cylinders, de uitlaatbochten zitten zo dicht op elkaar dat ze elkaar doen smelten, het blok lijkt wel dat van een Honda Hornet CBF 1000, de rechter remklauw zit meer naast dan op de schijf, de koffer waar nog geen kadetje in past steekt een halve meter achter de motor uit, (die afbeelding is helemaal uit de pc afkomstig)
Nee, geen prototype maar een eerder een uitgelekte design studie. Heeft nooit op een podium gestaan.
Beste Harry, dit prototype stond op de Tokyo Motorshow van 2005.