Elke maandag bespreekt Marien wat hem opviel in het afgelopen sportweekeinde. Verwacht geen raceverslagen, maar wel een andere kijk op de actualiteit.
Man, man, man… Waar te beginnen dit sportweekeinde? Ik zou natuurlijk pagina’s vol kunnen tikken over de finish van Silverstone, maar dat doe ik niet. Als Nederlander moest je dit weekeinde zijn in het Zweedse Uddevalla. En nee, dat is geen sneer naar Bo.
Twee op rij
Glenn Coldenhoff die z’n tweede MXGP-wedstrijd op rij wint, dankzij een waanzinnige laatste ronde inclusief fantastische inhaalactie op Pauls Jonass, had wat mij betreft zomaar hét moment van de Zweedse MXGP kunnen zijn. Zeker als je weet waar Glenn vandaan komt na zijn zware rugblessure.
En dan was er natuurlijk ook het grote succes van Roan van de Moosdijk, in een voor hem waarschijnlijk onvergetelijke week. Eerst de presentatie in het Nederlands team voor de Motocross of Nations op Assen en dan de titel pakken in de EMX250.
Toch vond voor mij het moment van het weekeinde al op zaterdagmiddag plaats. Toen Jeffrey Herlings de kwalificatieheat van de MXGP won. Op dinsdag, tijdens de presentatie van Team NL voor de Nations, was er nog geen sprake van deelname aan Zweden. Pas tijdens de ADAC Masters in Bielstein, komend weekeinde, zouden we Herlings terug in wedstrijdverband zien. Na een training op woensdag werd dat plan flink op z’n kop gezet en besloten Herlings en KTM het al op Uddevalla te proberen.
Eigen schuld
Vooraf deed hij alles er aan om de verwachtingen laag te houden, alleen dat lukte niet echt door wat hij op zaterdagmiddag zelf deed. Op zondagmiddag werd het nog ‘erger’… Aldus Jeffrey zelf, die voor het eerst in zijn carrière baalde van een goede start. Echt waar!
Herlings: ‘Het probleem in de eerste manche was dat ik kopstart pakte. Op zaterdag ging het in de kwalificatieheat voor twintig minuten lekker, maar in de eerste manche had ik veel last van opgepompte armen. We hadden de vering iets zachter gezet omdat ik niet mijn gebruikelijke snelheid had. Ik reed in de eerste twintig minuten aan de leiding maar kon het daarna niet meer volhouden. Ik maakte een kleine valpartij en werd hierbij aangereden waardoor de motor schade opliep en ik de wedstrijd niet uit heb kunnen rijden.’
Die andere rijder waar Herlings het over heeft is Arnaud Tonus. Een moment dat ook zomaar heel anders had kunnen aflopen. Dit keer was het echter gelukkig zijn KTM die er slecht vanaf kwam, en niet zoals twee keer eerder dit jaar Jeffrey.
Herlings: ‘Jammer, want ik denk dat ik vijfde of zesde had kunnen worden. In de tweede manche pakte ik geen kopstart, wat goed was omdat ik mij momenteel nog niet comfortabel genoeg voel als ik aan de leiding rij. Ik begon op een achtste plaats aan de wedstrijd en heb mijzelf terug opgewerkt naar een vierde positie. Samen met de overwinning op zaterdag was het geen slechte training met minder dan twee weken op de motor. We hebben nog een aantal weken tot aan de belangrijke wedstrijd in Assen.’
Gebroken dijbeen
Daarmee doelt hij uiteraard op de Motocross of Nations. Als je weet dat Calvin Vlaanderen de tweede MX2-manche won en uiteindelijk ook tweede werd – op slechts één punt van winnaar Tom Vialle – staat Nederland er perfect voor. Iets dat niet gezegd kan worden van Team Frankrijk, want die moeten het waarschijnlijk doen zonder Romain Febvre, die zijn dijbeen brak in Zweden.
Zo snel kan het gaan in de cross…
