Wall of death in coronatijd: ‘Show must go on’

Helemaal niets – zelfs de zwaartekracht niet – stopt normaal de rijders in Nederlands enige steile wand. Tot dit jaar. Net als in de rest van de wereld zette corona alles stil bij de Wall of death. Maar de ‘show must go on’ en ‘giet ook oan’. Spectaculairder dan ooit.

Net als bij Tita Tovenaar kwam de wereld begin dit jaar onverwacht tot stilstand. Ook de Wall of death moet er vlak na de MOTORbeurs aan geloven vertelt steile-wandrijder Reymond Verhoef. ‘Utrecht was eigenlijk een klein wonder. Er waren heel veel mensen, maar het is geen brandhaard geworden. Wij kwamen er euforisch vandaan. De shows waren goed, de mensen top en de reacties allemaal positief. We stonden opgeladen klaar voor het seizoen en de agenda was lekker gevuld. Vanaf toen haakte het ene na het andere evenement af en was de agenda leeg.’

Op rolschaatsen in de wand

‘Ik ben een geboren optimist, anders begin je niet aan een steile wand’, vertelt Verhoef. Toch schreven hij en zijn kompanen Harm Soppe, Henri van Woerkum en Marvin Prinssen het jaar 2020 volledig af. Het viertal nestelt zich niet elke dinsdag hunkerend naar positief nieuws voor de televisie om de persconferentie van Mark Rutte en Hugo de Jonge te zien. ‘Het is zoals het is. Ik ben blij dat we niet op elke wijziging zijn ingesprongen. Wat is er bijvoorbeeld gebeurd met groepsimmuniteit?’

Een jaar afschrijven staat niet gelijk aan een jaar vakantie. De heren werken en trainen zich een slag in de rondte. De malaise in de evenementenbranche levert zelfs een onverwachte bonus op. ‘We hebben een steile wand kunnen opbouwen in een evenementengebouw in Nijmegen. Dat stond toch het hele jaar leeg. Weet je wel hoe geweldig het is om in je eigen stad te kunnen trainen? We hebben enorm veel vlieguren gemaakt. We willen straks de beste zijn. Nee, maak daar maar de leukste en meest onderhoudende van.’

De schuur van Gerard en Peter Duineveld is groot, groter, grootst

Toekomstige toeschouwers staat iets moois te wachten. De heren rijden bijvoorbeeld tegenwoordig met drie motoren tegelijk in de wand. Verhoef knalt voor het eerst op het stuur van de Indian door de tent, maar daarmee stopt het experimenteren niet. Het is de bedoeling om Marvin op rolschaatsen achter een kart voort te trekken, maar dat vraagt nog wat oefening. Wat is eigenlijk gevaarlijker: corona of trainen voor een nieuwe show? ‘Tijdens de training ben ik wel een keertje naar beneden gekomen. Nieuwe trucjes leer je alleen met vallen en opstaan, maar een valpartij loopt altijd met een sisser af. Meer dan een extra krasje op de motor en een pleistertje is het niet.’

Steile wand in Bagdad

Bij het oefenen van alle nieuwe trucs rijden de rijders geregeld door verfdampen. De gedwongen stilstand is gebruikt om alles tiptop in orde te maken. ‘Het klopt van voor tot achter. We zijn weer helemaal bij de tijd en rijden zelfs Euro 4-goedgekeurd. We hebben Ecomax als sponsor en dat is echt top. Het lijkt alsof er bloemetjes uit de uitlaat komen.’

Het doet zelfs de grootste positivo van de Wall of death verdriet dat corona een streep door vier maanden Dubai trok. De steile wand had anders in 2020 echt zestien weken gedraaid in het oliestaatje. Dat klinkt al ongelooflijk, maar momenteel is Verhoef met iets nog opmerkelijkers bezig. ‘Bagdad heeft een pretpark met allemaal Hollandse attracties. Als we er samen uitkomen gaan we daar staan als het weer mogelijk is.’

Verhoef en zijn collega’s ervaren applaus als verslavend en uitermate belonend. Een jaar zonder is daarom lang, maar de spirit is ongebroken. Realistisch, maar ook optimistisch kijken ze uit naar 2021. ‘Na de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog was er een enorme hang naar vermaak. Dat zag je ook na de val van de Muur. Daar hopen wij op. Mensen willen weer naar buiten en iets beleven. Misschien mogen eerst maar dertig mensen in de tent (normaal 200, red.), maar dat is niet anders. In 2020 haakte iedere evenementenorganisator af, maar voor 2021 hebben evenementen ons onder voorbehoud geboekt. Iedere organisatie heeft een draaiboek klaar liggen om direct iets te organiseren als het weer kan. Iedereen staat klaar in startblokken, wij ook.’

Wall of death: van graansilo naar todeswand

De eerste Wall of death in New York opent in 1911 de deuren. Amerika heeft wel wat ronde banen in die tijd. Op houten wielerbanen scheurden de board-trackracers rustig rond met 160 km/u. Boerenzonen bedachten een variant in graansilo’s en dat is de start van de steile wand. Dic en Top Stolte brachten de steile wand in 1933 naar Nederland. Vind je Wall of death al huiveringwekkend klinken, kijk dan nu alsjeblieft weg voor de Duitse variant: Todeswand.