Ik tet, jij tet, wij tetten. Een werkwoord zal het nooit worden, maar de kenner snapt meteen waar het over gaat: de offroadpaden van de Trans Euro Trail verkennen. Maar welke motorfiets is daar het meest geschikt voor? Heel het jaar speuren wij naar die ene motorfiets dir ons op de TET het meest kan bekoren. De motormerken willen dan wel dat we met hun producten de vrijheid van het ruige veld ontdekken, maar dat maken we zelf wel uit. Na de Pan America mag de Moto Morini X-Cape zich op de TET bewijzen.
Fotografie: Deadline
De Trans Euro Trail is een route die zowel van de rijder als van de motor een grote veelzijdigheid vraagt. In de eerste plaats omdat er in de ellenlange TET geen kilometer gelijk is Alle motorfietsen over een kam scheren is onmogelijk. De gravelpaden in Noorwegen, de Kempense zandgrond en de met stenen bezaaide Spaanse hellingen eisen verschillende rijtechnieken, maar de ultieme TET-motorfiets moet wel overal op thuis zijn. Dus is gebruiksvriendelijkheid een belangrijke factor. En laat het nu net dat zijn waarin de Morini X-Cape uitblinkt. De Morini is Easy like Sunday Morning.
TET-test Harley-Davidson Pan America 1250 Special
Rustiger dan verwacht
Zondagmorgen is ook hét moment waarop de drie vaste TET testrijders met de Morini op pad gaan. Op het stuk dat flirt met de grens tussen het Waalse Henegouwen en West-Vlaanderen, kondigt de Trans Euro Trail-organisatie veel verharde wegen aan, maar daarmee bedoelen ze niet noodzakelijk asfalt. We reden vaak op harde gravelbanen en kwamen verrassend weinig wandelaars tegen. Henegouwen is niet echt het toeristisch centrum van de wereld, dus je riskeert er hoe dan ook weinig drukte.
Op een grijze zondagmorgen was het in de omgeving van Spiere Helkijn erg rustig. De Morini verstoorde die rust nauwelijks. De twee-in-een uitlaat produceert een erg beschaafd geluid en het vlotte karakter van het blok noopt je niet tot het opzoeken van hoge toerentallen. De staande twin is allesbehalve een pk-bom, maar de souplesse onderin is er wel. En dat is goed. Je rijdt de Morini eerder op koppel dan op pk’s. Met 59 pk heeft de X-Cape eerder een bescheiden vermogen. Daar staat tegenover dat je offroad aan een kleine 60 pk altijd meer dan genoeg hebt. Het had hier en daar wat meer mogen zijn, maar het vermogen van de Moto Morini volstaat voor dit soort TET-werk.
Geen puncher
Dat soepele vermogen onderin werd door de drie testrijders als hét grote pluspunt gezien. De Moto Morini is een motor die door zijn souplesse overal vlot doorheen trekt. Het is bovendien een gemakkelijke motor. En omdat alles zo vlot gaat, bekruipt je al snel de zin om harder te gaan pushen. Dat is niet altijd een goed idee. Om sportief uit de hoek te komen, heeft de X-Cape iets meer vermogen nodig, een strakkere ophanging en minder gewicht. Met zijn 232 rijklare kilo’s is hij amper 13 kg lichter dan de Harley-Davidson Pan America 1200 die we als eerste in dit TET-avontuur testten. En hij weet 28 kg meer dan bijvoorbeeld de Yamaha Ténéré 700, toch een belangrijke rivaal. Dat is geen verwijt, maar een vaststelling en die leidt tot de conclusie dat je de X-Cape vooral moet gebruiken waarvoor de Italo-Chineze hem bouwden: veelzijdig gebruik tegen een betaalbare prijs. Als dat de twee criteria zijn, is de X-Cape gewoon onklopbaar.
Hij is heerlijk op de weg en hij kan moeiteloos offroad-paden aan. De snelheid waarmee je die laatste aanvat, is de factor waar de beperkingen naar boven komen. Moto Morini noemt dit niet voor niks een ‘Adventourer’. Je kunt voor minder dan 9.000 euro moeilijk méér motor kopen. De Moto Morini X-Cape is veelzijdig én comfortabel. Daarbij is hij gemakkelijk in de omgang en bovendien betaalbaar.
Compromis
Zonder de sympathieke prijs te veel de hoogte in te jagen, kun je van dat gewicht niet veel afhalen. De ophanging harder instellen kan wel. En dat scheelt toch een slok op de borrel. Aan de veerweg kun je daarentgen weinig veranderen en die was op sommige hobbelige stukken wel net iets te beperkt. Zeker als je op het gas gaat, mogen er geen onverwachte diepe kuilen komen, want die verteert de X-Cape net zo moeiljk als een pasgeborene een Big Mac. Een Adventourer, weet je nog?
Moto Morini heeft ook in die vertrouwde gebruiksvriendelijke stijl een handig systeem ontwikkeld om over te schakelen tussen de road- en de offroad-setting en daarbij is het ook nog eens mogelijk om het ABS en de tractiecontrole uit te schakelen. Dat is belangrijk op twee niveau’s. Eén: dat het überhaupt mogelijk is om de elektronische sturing van de wielspin en het remmen uit te schakelen. Twee: het is zo gemakkelijk om dat te doen. Dat verdient een pluim.
Met de Pirelli Scorpion Rally STR -banden was het op modderige stukken echt wel uitkijken, maar dat is niet echt iets dat je Moto Morini of Pirelli kunt aanrekenen. Een setje noppenbanden er op en het maakt een wereld van verschil. Het siert de X-Cape dat hij zich zelfs met deze banden overal goed doorheen sloeg. Precies omdat hij zo makkelijk te controleren is. Alleen hebben we wel de helling waarop een trialist aan het oefenen was wijselijk links laten liggen.
Op de (vele) stukken openbare weg – waarop je niet hoeft te staan – die we tegenkwamen, valt het des te meer op dat je een bescheiden zadelhoogte hebt. Daardoor zit je een beetje in de motor. Dan is ook de windbescherming van het ruitje goed. Offroad onvervind je weinig hinder van het windscherm, dus is de conclusie dat Morini ook hier een goed compromis gevonden heeft.
Fun
Als we de Moto Morini X-Cape gewoon zouden testen – wat we trouwens al deden – zou het eindresultaat nog positiever zijn dan in deze TET-test. Omdat zijn kwaliteiten op de weg dan ook nog meer wegen en de sportieve toets minder nadrukkelijk in aanmerking genomen wordt. Als pure TET-motor zou de X-Cape lichter en sterker mogen zijn. En voor sommigen ook nog wat beter afgeveerd. Desondanks hebben we ons goed geamuseerd, zelfs zonder specifieke noppenbanden. Wat in dit winterweer toch ook een verschil had gemaakt. De Moto Morini scoort vooral omwille van zijn prijs en zijn gebruiksvriendelijkheid. Dat wil ook zeggen dat je je altijd goed thuisvoelt op deze motorfiets. Zowel staand in de pittige offroad-stukken als zittend in bochtige asfaltwegen. De Moto Morini is meer een middenklasse adventure dan een pure TET-motor, meer een wegmotor met offroad-capaciteiten dan een offroad waarmee je ook op het asfalt kunt. En dat is waar de meeste motorrijders naar op zoek zijn. Toch scoort de X-Cape goed in onze TET Challenge en als je de prijs in ogenschouw neemt, scoort hij uitstekend. We hebben een hoop lol fun gehad en weten dat deze motor in het dagelijks gebruik een nog hogere score zal krijgen. Mooi werk van Moto Morini.
Score Jelle Verstaen | Score Thierry Sarasyn | Score Nicky Kenis |
Prestaties 14/20 Ophanging 14/20 Afwerking 16/20 Gebruiksgemak 17/20 TET gehalte 14/20 | Prestaties 14/20 Ophanging 15/20 Afwerking 16/20 Gebruiksgemak 17/20 TET gehalte 14/20 | Prestaties 13/20 Ophanging 13/20 Afwerking 16/20 Gebruiksgemak 14/20 TET gehalte 13/20 |
Totaal: 75/100 | Totaal: 76/100 | Totaal: 69/100 |
Download de route
De TET-lijst
Deze motorfietsen willen we graag in de verkiezing van de Beste TET-Motor Ter Wereld droppen. Dit is een voorlopige lijst, die we aanpassen als blijkt dat er dit jaar nog adventure-model wordt gelanceerd. Natuurlijk zijn we ook afhanklijk van de beschikbaarheid van modellen in de motortestparken van importeurs. In elk geval bieden we je (minstens) één TET-test per maand en kiezen we in december de beste TET-Motor Ter Wereld.
- Harley-Davidson Pan America
- Moto Morini X-Cape
- Royal Enfield Himalayan
- Yamaha Ténéré 700
- Honda XL750 Transalp
- Honda CRF300L Rally
- BMW R1250GS
- KTM Adventure 890 Adventure R
- Aprilia Tuareg
- Suzuki V Strom 800
- CFMoto 800 NT
- Triumph Tiger 1200 Rally Pro
- Ducati Desert X
- Husqvarna Norden