Vard is een nieuw Amerikaans merk, splinternieuw zelfs. De MOTOR-redactie heeft de 350 cc nog nooit in levenden lijve gezien. De beschrijving is gebaseerd op enkele foto’s met een korte toelichting. Het blok van de Vard is een 350cc-zijklepper met vier versnellingen. Het uiterlijk van de machine is duidelijk Amerikaans met z’n brede stuur, volle spatborden, platte tank, treeplanken en zweefzadel. Dat laatste attribuut omschrijft de redactie fraai met ‘lederen schotelzadel’. Apart is de constructie van de koplamp. Die is namelijk geïntegreerd in het plaatwerk van de telescoopvoorvork. Volgens de redactie is er al een importeur die de alleenvertegenwoordiging van Vard voor Nederland heeft. Vanwege de privacy blijft de naam onvermeld. Wel, die ‘geheimzinnige’ importeur had hopelijk ook andere merken onder zijn hoede, want met Vard is het niet goed afgelopen. Het merk is in 1944 in Pasadena (Californië) opgericht en presenteert vervolgens trots de 350cc-eencilinder. Tot een serieproductie is het echter nooit gekomen. Het bleef bij enkele prototypen en… wat fotoafdrukken.
Lange naam
Het Franse merk Gnome & Rhône heeft het zwaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. De bedrijfspanden overleven de veelvuldige Duitse bombardementen niet. Na de bevrijding pakt de regering de herbouw van het fabriekscomplex voortvarend aan. Tevens wordt de onderneming genationaliseerd. De nieuwe naam luidt dan: Société Nationale d’Étude et de Construction de Moteurs d’Aviation. Dat past natuurlijk niet op de flanken van een benzinetank. Dus wordt de merknaam SNECMA, een samentrekking van de beginletters.
Terug naar toen – 1921: Een… Gough!
Het eerste model van het nieuwe merk is een 350cc-tweetakt. Een twin, waarbij de cilinders opmerkelijk ver van elkaar afstaan. Dat maakt een extra luchtstroom – en dus koeling – mogelijk. Tussen beide cilinders is de Zenith-carburateur geplaatst. Het vermogen mag er zijn: 17 pk bij 6.000 tpm. De motor heeft trouwens nog enkele aparte constructies. Schakelen gebeurt namelijk niet met de voet, maar met een draaihendel die links op het stuur is gemonteerd. Eveneens opvallend is dat handmatig ontkoppelen niet nodig is. Dat gaat ‘vanzelf’.
Gelukgewenst
Als dealer Arie Maasland – hoofdagent voor Den Haag – rondrijdt op een gloednieuwe Matchless G3/L Clubman smeekt de redactie hem om de machine voor een dagje uit te lenen voor een rij-impressie. Dat lukt en meteen tovert het motorgeronk brede grijnzen op de gezichten: ‘Het lekkere pittige uitlaatgeluid van een volbloed kopklepper’.
Grote waardering is er voor de constructie van de Matchless. Vooral de complimenten voor de ‘reeds beroemde’ Teledraulic-voorvork zijn talrijk: ‘Kuilen en bulten werden prachtig opgevangen en van stoten in het stuur was geen sprake, ook niet op de slechtste wegen.’ Dat is een fikse pluim.
Uiteraard wordt de eencilinder ook aan een snelheidstest onderworpen. Met de neus plat op de tank en de kont op het racekussentje. Met een storm in de rug komt de Matchless tot ruim 120 km/u. Met diezelfde wind tegen blijft de tellernaald op goed 106 km/u staan: ‘Een gemiddelde van 113,4 km/u, dus nog meer dan de terecht met trots door de fabriek aangekondigde bijna 70 mijl per uur’.
De conclusie na een enerverende dag: ‘De Matchless G3/L Clubman is een zeer goede, snelle, handelbare en pittige 350cc-kopklepper, waarmee iedere eigenaar gelukgewenst kan worden!’.
