25 jaar na de dood van Thierry Sabine reden we ter nagedachtenis van de overleden organisator van de moeder aller rally’s, de Dakar Legends Trail. Een route die ons door 6 landen en langs grote stukken van de originele route tot aan de Lac Rose bracht. Na aankomst beloofden we het binnen 10 jaar nog eens opnieuw te doen. Die dag is nu gekomen.
Terwijl u deze lijnen leest, zitten we hopelijk ergens halfweg tussen Parijs en Dakar. ‘We’ dat zijn ondergetekende en partner in crime Gunther Kindermann. De man(n) die ons ook al bijstond in de eerste Dakar Legends Trail in 2011. De eerste keer dat we naar Dakar reden, schoven er een dikke 6.000 km onder de wielen van de motoren door. Het was een stap in het onbekende. Geen idee hoe we over de grenzen met Mauritanië en Senegal zouden komen, geen vaste route en vooral veel onvergetelijke ervaringen. Wie die nog eens wil meebeleven, kan op motornieuws.be de elfdelige TV-serie de we maakten, herbekijken.
Test Yamaha Ténéré 700 Rally Edition
10 jaar later
10 jaar na datum ziet de wereld er grondig anders uit. ‘Gewoon’ met een nieuwe motor naar Dakar rijden zoals we toen deden, bracht maar een geringe meerwaarde aan dit avontuur. Dus kwam het idee om naar Dakar te rijden met de eerste motorfiets die de rally won: de Yamaha XT500. Dat vond iedereen een schitterend idee, behalve de kont en de nek van uw nederige dienaar. Maar goed, niet alle goede ideeën zijn gemakkelijk uitvoerbaar, dus we rijden met een XT500 naar Dakar. De motor is in originele staat, op het benzinereservoir na. Met 9 liter kom je in de woestijn vaak niet zo ver als je wilt. We wisten een tweedehands reservoir van 19 liter op de kop te tikken. Zag er een beetje aftands uit en leek wel met de hand in het wit geverfd. Daar valt niks meer van te merken. MotoPeinture toverde het reservoir om in een waar pareltje met de blauw-zwarte kleuren waarmee Yamaha naam en faam verwierf in de Dakar-rally.
Ténéré
Restte de keuze voor de tweede motorfiets. Eerst hadden we het plan opgevat om met twee ex-winnaars op pad te gaan. De XL600R was daarbij een logische keuze. Maar na een schuchtere poging om één van de Dakar-motoren uit het Yamaha Museum los te peuteren, bood de gelegenheid zich aan om met de Ténéré 700 Rally dit avontuur aan te vatten. Met de eerste Dakar-winnaar en de meest recente evolutie van Yamaha’s rally-motoren. Perfecte match en dat wordt nog meer in de verf (sic) gezet met de Yamaha Dakar kleurstelling op beide motorfietsen.
Mooi wordt het in elk geval en voor Gunther Kindermann wordt de reis een stuk gemakkelijker – rijdend met de motor die optimaal geschikt is voor dit soort werk. We hadden er ook de optimale banden voor. Bridgestone leverde de AX 41 voor de XT500 en de gloednieuwe AT41 voor de Ténéré 700. Twee varianten op banden die geschikt zijn voor alle soorten werk. De AX41 is een off road georiënteerde adventure-band die verrassend goed op de weg is. De AT41 is een wegband met off road kwaliteiten die we nog moeten ontdekken. Héél benieuwd. Buiten de nieuwe banden en een ander reservoir op de XT500, zijn beide Yams helemaal origineel. Vooral op de XT500, met een ophanging en remmen die de naam nauwelijks waardig, wordt dat een uitdaging. Het is ook niet duidelijk of de overjaarse mono zich de ganse reis lang goed zal houden. Maakt deel uit van het avontuur zeker?
Dromen en bedrog
Lijkt een droomtrip en, inderdaad, we kunnen eerlijk gezegd nauwelijks wachten om te vertrekken. Dat was de voorbije weken echter even anders. We hadden een eerder vertrek in april al uitgesteld en ook in augustus en september speelde Covid de tweede Dakar Legends Trail nog danig parten. De ambassades van Mauritanië en Senegal waren gesloten en enkel bereikbaar via mail. Mails waarop geen antwoord kwam. Uiteindelijk zijn we voor de deur gaan postvatten tot een medewerken ons van antwoord diende. Dat antwoord kwam er uiteindelijk op neer dat ze ons niet konden helpen. Ook het invoeren van de motoren (de XT500 was van origine Duits, de 700 kwam van de Yamaha-invoerder in Nederland. Douanekantoren waren gesloten en enkel via mail bereikbaar. Dat ging niet bepaald vlot.
Wegens een geschil met Spanje, besloot Marokko alle passagiersboten uit Spanje te weigeren. “Dan gaan we via vracht”, dachten we. Goed idee, tot we een week voor vertrek te horen kregen dat ook de transportboten stopgezet waren. Enkel via Frankrijk of Italië waren er nog boten die tot Marokko voeren. Dus werd het twee dagen boot vanuit Sète. Een overtocht die we ook in de vorige Dakar Legends Trail maakten, toen zaten twee dagen op de golven met vertrek uit Barcelona. En dan waren er nog de Carnets de Passage, de garantiedocumenten verstrekt door de Royal Automobile Club Belge. Een geluk dat die mannen en vrouwen daar van goede wil waren en de passen die normaal drie weken in beslag nemen op twee dagen klaar maakten. Net op tijd om op 21 september te kunnen vertrekken richting Marseille. Dan was er ook nog de fotograaf/cameraman die minder dan twee weken voor vertrek liet weten de opdracht toch liever niet aan te nemen. We zochten en vonden in de persoon van Mike Van Cleven een nieuwe fotograaf en cameraman die een dosis avontuur wél zag zitten en op minder dan een week voor vertrek zijn agenda overhoop gooide om het eerste stuk van de reis mee te doen. Ondertussen lieten we nog de nodige documenten verifiëren op het gemeentehuis, werd de MotorNieuws Jet Set-camionette voorzien van een setje banden dat een milde woestijnweg moeten aankunnen en bij de mannen van Bihr gingen we Bell-helmen, RST-jassen en -laarzen bestellen.
22 2 2
22 dagen, 2 motoren en 2 mannen. Dat is de essentie van de tweede Dakar Legends Trail. Eigenlijk moet daar staan 4 mannen, want er reed ook nog een fotograaf en een chauffeur van de assistentiebus mee langs de stukken waar dat voor een normale vierwieler haalbaar is. Maar de echte trip die hopelijk langs monumentale plekken als het Atlas-gebergte, de Sahara, de Gara Medouar, No Mans Land en de Lac Rose loopt, wordt gereden met twee motoren en door twee mannen met heel veel goesting voor avontuur. Avontuur wordt het zeker, wetende dat het niet eens zeker is dat we alle grenzen over geraken of hoe het zal lopen met de avondklok in Marokko en de weinige slaapplaatsen die daar beschikbaar zijn. Dan rest nog de vraag hoe het zal zijn om met een 42 jaar oude motorfiets in de voetsporen te treden van de meest legendarische rally ter wereld en pakweg 6.000 km te rijden. Op het continent waar de rally nog steeds thuis hoort.
De Dakar-rally bestaat nog, maar zolang dat die niet in Afrika verreden wordt en eindigt aan de Lac Rose vinden we dat de essentie ontbreekt. En precies naar die essentie gaan wij op zoek. Rijden door de Sahara en via het strand van Dakar aankomen op één van de meest mythische plekken uit de motorwereld. Le Lac Rose. Here we come!
Avontuur: Dakar Legends Trail 2022, deel 2
