Steampunk Trudi: Max schiet zelf de kogelgaten in de tank

Het is een even bekende als juiste uitspraak: ‘Ieder zijn meug’. Bij Max Verstraeten hoeft er geen glimmende Road Glide voor de deur te staan. Hij zweert onvoorwaardelijk trouw aan zijn zelfgebouwde Steampunk Intruder. Lekker rauw, robuust, verroest en min of meer betrouwbaar.

De machine van Max is getooid met de manifeste sporen van een respectabel verleden als gevechtsduiker en paracommando. Een groot aantal kogelhulzen decoreren de Japanner en het zadel is bekleed met het zeil van een afgedankte luchtballon, waaruit oefensprongen werden uitgevoerd. Op het stuur trekt een vervaarlijk ogende handgranaat alle aandacht. “Dat is een Harley-Davidson repair kit”, lacht hij. “In een ver verleden kocht ik voor een habbekrats ooit eens ’n tweedehands Shovel. Dat is natuurlijk vragen om misère en de revisie heeft me sloten poen gekost. Dat resulteerde dus ook in een aantal halsstarrige, onverwerkte frustraties.”

1 van 5

KOPER EN ROEST

Max vertelt: “De voormalig president van MC Black Hawks reed al een mensenleven lang op een vreselijk coole chopper met een Suzuki GS 750 viercilinderblok. Nadat hij zich uit de club had teruggetrokken belandde het afgepeigerde vehikel in zijn tuin. Toen ik de motor een tweetal jaar later voor een habbekrats overnam, was hij al hardnekkig vergroeid met allerhande struikgewas. In die toestand stond hij nog een 10-tal jaar doelloos in de clubloods, tot we eindelijk eens goesting kregen. Met het GS 750 blok maakte ik een kameraad gelukkig, omdat ikzelf voor het project een 1400 cc Intruder motorblok op het oog had.Club member Erwin De Thay, ook al eens Pépé genoemd, had thuis zo’n matzwart Suzuki blok dat 100% in orde was. Van beroep is hij mekanieker geweest bij de luchtmacht, waar hij aan gevechtsvliegtuigen sleutelde. Pépé is een wandelend vat vol waanzinnige ideeën, die regelmatig wat dient afgeremd te worden. Gedurende de ganse verbouwing is hij een toegewijde partner in crime geweest. Aangezien de machine al een poosje stilstond, was er geen haast bij de wederopbouw. Voor woon/werkverkeer heb ik mijn ‘badkuip’, een groene 1500 cc Goldwing. Verder heb ik ook nog een Suzuki B-King, de ‘clubslet’ die ik graag ter beschikking stel aan clubleden met motorpech. We hanteren het motto ‘als je mekaar kunt helpen, dan moet je dat doen’. Pépé is verzot op Steampunk en ik heb hem in feite zijn goesting laten doen. Steampunk is een genre dat metaal, koper en roest prefereert boven kunststoffen en blinkende showattributen. In tegenstelling tot de echte ratbikes is er stevig over nagedacht, terwijl technisch alles prima in orde is.”

DE STAR WARS ULTRA LIMITED VAN SVEN: ‘THERE IS ONLY THE FORCE’

TIGER II OBUSKOPPEN

“Het Uncle Bunt vakwerkframe is gefabriceerd door de Brit John Reed in de jaren zeventig”, verklapt Max. “De inbouw van het 1360 cc zware V-twin blok was een vrij penibel klusje, want er was nauwelijks een centimeter speling over. De uitlijning van het achterwiel was een serieus tijdrovende hindernis. Vooreerst moest het blok in lijn geplaatst worden met de cardan overbrenging. Aanvankelijk wilden we de chopper op ketting zetten. Dat bleek toch iets te complex en we zijn er wijselijk van afgestapt. De achtervering heeft enkel een esthetische functie. Om te voorkomen dat harde schokken de cardanas zouden vervormen, is de vering met bussen vergrendeld. Bovenop de geblokkeerde plunjervering zitten 88 mm obuskoppen van een Duitse Tiger II tank uit WO2. Dat had wel iets volgens mij. De looks van de oldskool plunjervering wilde ik absoluut behouden. Als hardtail ontbeert de Steampunker heel wat comfort, maar dat deert me niet, want hij wordt meestal van stal gehaald voor ‘kerktorenrondjes’ naar bevriende clubs. Hier moet ge niet mee naar Spanje willen kachelen.” De niet meer al te rechtlijnige springervork is vervangen door een tweedehands aftermarket exemplaar. Thermisch wordt de machinekamer onder controle gehouden door een Thunderbike oliekoeler.

KOGELGATEN    

De selfmade benzinetank heeft de vorm van een doodskist, opgesmukt met 9 mm kogelkopjes. Hij is nep en verstrekt de benodigde ruimte voor de airbox en elektronica. Ook de voorste carburateur komt er in uit en het bovenste paneel van de tank kan er afgeschroefd worden. Max: “Tanken gebeurt via een buis aan de zijkant, maar is ook mogelijk via de traditionele tankdop, al verloopt dat iets moeilijker. De .338 kogelgaten die dwars door de tank gaan, heb ik er zelf ingeschoten. Het blijft grappig om de reacties van omstanders te zien, die verwachten dat er benzine uit de gaten zal gutsen tijdens het tanken. De 14 liter benzinetank zit namelijk tussen de framebuizen, onder het zadel. Via een doorzichtige leiding is het benzinepeil te zien. De markering ‘Yihaa’ staat voor volgetankt, ‘fuck’ houdt misère in. Op dezelfde zijkant zit de batterij weggemoffeld in een tas met camouflagemotief.” Omdat het frame in de weg zat, moest de achterste carburateur 45° gedraaid worden. Net daarnaast huisvest de bodem van een 50 mm kogel twee nederige controlelampjes, voor oliedruk en grootlicht. Het remvloeistofreservoir zit onderaan het motorblok en is vervaardigd uit een kogel van hetzelfde kaliber. Het spuitwerk kan beter omschreven worden als een roestproces op basis van compound en ijzervijlsel.

OUD IJZER VERZAMELING

Een groot deel van de bizarre onderdelenmix werd bij elkaar gescharreld uit Pépé’s oud ijzer verzameling. Zo was de voorrem ooit actief als achterrem op een BMW RS, het voorwiel is van een crossmotor en de risers zijn van een Moto Guzzi V7. De balhoofdplaten en diverse andere onderdelen zijn dan weer zelf geconstrueerd. “Bijtijds leek het wel een eindejaar knutselwerk”, lacht Max. “Voor het zadel hebben we de ijzeren grondplaat zelf gemaakt, maar de afwerking en het stikwerk hebben we overgelaten aan de vakkennis van een jongedame uit Kalken. De home built sissybar eindigt op drie kogels en draagt een Eagle achterlichtje. Zuivere seventies style, maar omgebouwd met hedendaagse led-verlichting. De voorste uitlaatbochten zijn origineel en verlengd met upswept pijpen. Die worden afgesloten met ‘zwevende kleppen’ om waterinsijpeling tijdens plensbuitjes te voorkomen. Het oerdegelijke Intruder blok is technisch eenvoudig en praktisch onverwoestbaar. Twee bloempotten van cilinders, zonder extravagante tierlantijntjes met als bonus niet de zoveelste schaamteloze Harley-kloon. Vooral de betrouwbaarheid is belangrijk voor mij, want naar het schijnt ben ik niet de meest omzichtige chauffeur.” 

BJÖRN’S GOLD WING CAFÉ RACER: ‘RUTJE PRUTJE’

ONVOORSPELBAAR AVONTUUR

“Eigenlijk heet ik Marnix, maar na enkele straffe streken noemden de vrienden me Mad Max, wat later ingekort werd tot Max. Een brommer heb ik nooit gehad en als biker ben ik een echte laatbloeier. Rond mijn 24^ste kwam ik een oude schoolkameraad tegen die extreem kon pochen. Toen ik hoorde dat hij een motor had, wou ik hem met de aankoop van een Intruder 1400 vorstelijk overtreffen. Jarenlang speelde ik met het idee om ooit eens seventies chopper met veel bling-bling en metalflakes te bouwen, maar op deze met militaire artefacten opgedofte Steampunk chopper kon ik mijn fantasieën echt loslaten. De rijeigenschappen zijn vrij barbaars en elke rit is een onvoorspelbaar avontuur. Hij heeft soms wat last van (zelfbouw-) kinderziektes, zoals hier en daar een losgetrilde bout. Als bijkomende rariteit zit er onderaan het motorblok een rubberen knop, waarmee de motor start als je er tegenaan schopt. Dat doet onderweg nogal wat wenkbrauwen fronzen. Van dit unieke project zal je in de ganse wereld geen tweede terugvinden. Nochtans zijn showmotoren voor de club en mijzelf niet zo belangrijk, wij rijden liever met onze bikes.”

Fotografie: Patrick De Muynck  

TECHNISCHE SPECIFICATIES STEAMPUNK TRUDI 

1 van 16