Rotavator Special: Paul’s bike met blok uit oude grondfrees

Als jong, maar toen al motorgek ventje van 15, kreeg Paul Clark van een kennis een 600 cc JAP motorblok cadeau. Hij nam zich voor daar ooit eens iets leuks mee te gaan doen. De oude eenpitter bleef vervolgens jaren ongebruikt tussen de rommel in Pauls schuurtje liggen, totdat…

Totdat ik tijdens een van mijn vele eBay zoektochten de grondfreesmachine zag, waar mijn JAP-motorblok ooit voor bedoeld was geweest. Dat inspireerde me om wat met het blok te gaan doen. Niet de grond omploegen natuurlijk, maar met de spullen die ik verder nog in mijn schuur had liggen, zag ik er wel een gave custombike in.

1 van 7

EENVOUDIG EN BASAAL

Ik had zelf al eens een 360 graden symmetrische prisma tank gemaakt voor een toekomstig project. Later kreeg ik het idee om een flat tank type bike te bouwen en ik besloot daar mijn oude JAP blok voor te gebruiken. Nadat ik het motorblok weer netjes had gemaakt, zette ik het op mijn werkbank met de tank erboven. Dat gaf me al een aardige indruk van wat het zou kunnen gaan worden. Het hoge blok had precies de look zoals ik voor ogen had. Nadat ik verschillende wielen had geprobeerd om te zien hoe ze staan bij de rest, koos ik uiteindelijk voor een set aluminium Bultaco wielen. Met het blok, de tank en de wielen provisorisch in positie gehouden met stukken draadstaal kon ik ruwweg de maten voor het frame gaan opnemen. Ik had al een aardig idee voor het frame en wilde het vooral zo eenvoudig en basic mogelijk houden. Toen ik de losse buizen klaar had, laste ik de stukken aan elkaar. De hoofdframebuis loopt dwars door de tank. Om de tank er af te halen moet ik het frame dus splitten en dat kan makkelijk door een paar bouten los te halen. Vervolgens kwam de voorkant aan de beurt. Daarvoor gebruikte ik een BSA balhoofd en maakte ik zelf een girder vork.

HANS VERBOUWT EEN BONNEVILLE T100: STORMBIRD!

REKENFOUT

Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om de bike een beltdrive te geven en de bak met de hand te schakelen. Ik berekende de verhouding voor de secundaire overbrenging, maar bleek later een spectaculaire rekenfout gemaakt te hebben. Een fout die ik alleen maar kon corrigeren met een enorm achtertandwiel, dus de beltdrive kon ik vergeten. De look van dat grote achtertandwiel bevalt me eigenlijk wel: het ziet er lekker gek uit en het werkt! Dit is ook typisch voor de manier waarop ik iets bouw; Het gaat lang niet altijd helemaal volgens plan en dan is het gewoon een kwestie van aanpassen.

PLAMUUR

Ik wilde het zadel wel zo comfortabel mogelijk hebben. Bedoel; het zal al uitdagend genoeg zijn om er mee te rijden en als je dan ook nog eens niet lekker zit, gaat de lol er helemaal snel vanaf. Ik had een briljant plan om een comfortabel, maatgemaakt zadel te fabriceren. Ik maakte een soort van zak van huishoudfolie en vulde die met plamuur. Die zak legde ik vervolgens op een provisorische zadelpan. Daarna ging ik met mijn blote kont op die zak zitten in de hoop de perfecte custom-afdruk van mijn kont voor het zadel te verkrijgen. Helaas bleek de folie niet bestand tegen mijn gewicht. De zak scheurde en de plamuur verdween voor een groot deel naar een plek waar de zon niet schijnt. Nooit geweten dat plamuur zo’n nare, brandende pijn kan veroorzaken… Hoe dan ook; uiteindelijk had ik toch wel de gewenste vorm voor mijn zadel en nu ben ik heel gelukkig met het resultaat van dit experiment.

EVEN WENNEN

Als laatste komt altijd het spuitwerk aan de orde; ik besloot voor de simpele aanpak te gaan en kocht een paar bussen matzwart; altijd goed. De motor moet gestart worden met een slinger en als je eenmaal de slag te pakken hebt is dat best goed te doen. Logisch, want ze moesten vroeger toch ook de freesmachine kunnen starten om de grond om te spitten. Ik noem de bike daarom ook mijn ‘Rotavator Special’. (Rotavator is Engels voor ‘freesmachine’) En hoe het rijdt? Nou best leuk, maar je moet er wel even aan wennen…

Tekst: Paul Clark
Fotografie: Del Hickey

1 van 11