Loop op je gemak door Heusden en je snapt dat deze Brabantse vestingstad jaarlijks zo’n 1 miljoen toeristen trekt. Maar fervente motorcrossliefhebbers zullen maling hebben aan al die stenen schoonheid, want voor hen ligt de absolute parel van Heusden in het voormalige bankgebouw aan de Breestraat. Daar bevindt zich namelijk The Motorcross Collector.
Fotografie: Jarno van Osch/Shot Up Productions
We waarschuwen alvast. Heb je het voornemen om naar The Motorcross Collector in Heusden te gaan, plan je bezoek wat ruimer in dan je vooraf in gedachte had. De reden is niet dat je je wellicht vergaapt aan de pracht en praal van de vestingstad (ook dat is namelijk mogelijk), maar het feit dat eigenaar Leon Verheij (56) niet verlegen is om een babbel. De reden, over haast elk item in het voormalige bankgebouw kan hij wel een verhaal vertellen. En dat betekent automatisch dat je flink wat uren zoet bent om de volledige collectie te bekijken. In de afgelopen jaren wist de energieke motorcrossfanaat zijn arsenaal flink uit te breiden en kreeg dat via verschillende kanalen voor elkaar. ‘Ik kan wel zeggen dat het een soort van verslaving voor me is geworden. Vind het gewoon hartstikke mooi om te zoeken naar spullen, maar toch is er voor mij een nog belangrijker element aanwezig om hier deze collectie bij elkaar te brengen. En dat is het sociale aspect’, legt Leon Verheij op enthousiaste manier uit. ‘Op deze manier ontmoet ik namelijk heel veel mensen uit de crosswereld, want ik ga altijd naar ze toe om de spullen op te halen als ze me die aanbieden. Zodoende heb ik ook veel verhalen te vertellen over alle items die ik hier heb liggen.’
Aan de slag
Dat Leons collectie in Heusden te bewonderen is, komt ook door flinke tegenslag. De voormalig amateurcrosser begon namelijk eerst met het verzamelen voor een ander. ‘Jaren terug heb ik in de autosport gewerkt en bij een Deens team kwam ik Magnus Frodig tegen. Een vrij gesloten Zweed, maar ik had toch een goede klik met hem. We bleken allebei interesse in motorcross te hebben, dus daar kletsten we dan ook vaak over. Ik vertelde een beetje over wat Nederlandse helden van vroeger en op datzelfde moment gaf hij aan dat-ie wel interesse had in een speciale Yamaha.’ Aangezien Leon weet dat Frodig over de nodige financiële middelen beschikt, gaat hij voor de Zweed aan de slag. Via tweevoudig wereldkampioen John van den Berk strikt Verheij een compleet opgeknapte Yamaha YZ125M uit 1987, het jaar dat de Nederlandse crosser zijn wereldtitel in de lichtste klasse weet te behalen. ‘Had-ie ineens de motor van een wereldkampioen in Zweden staan. Magnus wist niet wat ‘m overkwam en de tranen stonden dan ook in zijn ogen.’
Waardevaste motoren: investeren én verdienen aan motorfietsen
Niet verwacht
De zoektocht breidt zich uit en voor Leon het weet, is hij haast 24 uur per dag bezig om crossmotoren en relevante attributen voor de Zweed aan te kopen. ‘Doordat je naar de mensen toegaat, krijg je ook weer andere informatie te horen. Op die manier groeide mijn netwerk ontzettend snel en kon ik behoorlijk wat motoren voor Magnus kopen.’ Hoewel het in eerste instantie niet het plan is, ontstaat uiteindelijk toch het idee om een motorcrossmuseum te starten. Na flink zwoegen weet Verheij een prachtige collectie bij elkaar te krijgen voor de MX World Collection in Vimmerby, waarvan begin januari 2014 de deuren voor het eerst geopend worden. Hoewel er bij Leon een feeststemming zou moeten heersen, bespeurt hij vooral onraad. ‘Er leek een mooie toekomst te gloren, maar die werd abrupt afgekapt door Magnus. Ik had zowat alles geregeld voor het museum, maar in de eindfase werd hij afstandig. De druppel was dat hij een speech hield tijdens de opening en Magnus wilde de persoon naar voren halen die de realisatie van het museum voor elkaar had gekregen. Dat bleek Leif Niklasson te zijn, die ik al die jaren nooit had gezien. Mensen hadden me gewaarschuwd dat Magnus zich vreemd kon gedragen, maar dit had ik totaal niet verwacht. Wat dat betreft ben ik misschien te goedgelovig.’
Slechts veertig shirts
Doordat Leon ziel en zaligheid in het museum van de Zweedse miljonair stak, komt de klap hard aan. De teleurstelling is uiteraard groot en lange tijd zit hij dan ook in zak en as. ‘Ik heb mijn verlies moeten nemen en ben er flink lang ziek van geweest. Niet eens zozeer vanwege alle spullen die ik daar ook nog steeds heb staan, maar ik dacht echt dat we vrienden waren. Dat bleek dus duidelijk niet zo te zijn.’ Hoewel de Heusdense crossfanaat op dat moment niets meer met zijn geliefde sport te maken wil hebben, kruipt het bloed uiteindelijk toch waar het niet gaan kan. Aangespoord door diverse mensen besluit Leon nogmaals een collectie aan te leggen. Ditmaal voor zichzelf. ‘Ik had nog slechts veertig shirts over en beschikte uiteraard niet over het geld om flinke uitgaven te doen, maar gelukkig zijn er veel mensen die me wat gunnen. Zie je daar die Honda CR50 en CR80 staan? Dat is eigenlijk weer de start geweest. Die man gaf me die twee crossmotortjes met als boodschap dat ik gewoon weer moest gaan beginnen met verzamelen.’
Over de vloer
Het blijft kriebelen en dus pakt Leon door. In zeer rap tempo groeit zijn collectie, maar de vrolijke Brabander heeft eigenlijk geen plek voor alle spullen. ‘De gehele zolder en schuur lagen vol’, vertelt hij met een flinke glimlach. ‘Dat werkte eigenlijk niet, maar ik had geen andere plek voor mijn spullen. Mijn vrouw was er vooral niet blij mee, want in het weekend kwamen er altijd de nodige crossliefhebbers over de vloer om te komen kijken. Ik wil de collectie namelijk niet voor mezelf houden, het moet wel gedeeld worden. Vrouwlief kon dan nooit wat strijk laten slingeren bijvoorbeeld, want ze wilde toch een opgeruimd huis tonen. Ik kan je vertellen dat zij dus ook erg blij was toen ik hier in het voormalige bankgebouw terecht kon.’
Hoewel hij aan de Breestraat flink wat meer ruimte tot zijn beschikking heeft, blijkt ook dit pand alweer te klein voor Leons MX-collectie. Door de coronapandemie was het lange tijd rustig en ligt de focus momenteel meer op zijn werk, maar toch zit er een ambitieus plan in het hoofd van Verheij. ‘Het zou leuk zijn om uit te groeien tot een daadwerkelijk crossmuseum, maar dat is zeker nu niet haalbaar. Daarvoor heb je echt wel een groter pand nodig en dat valt niet te betalen. Om dat idee te realiseren, moet ik iemand zoeken die daarbij kan helpen. In mijn eentje is dat gewoonweg niet mogelijk.’
Max ruilt knuffel door tot hele dikke Indian van ruim 30.000 euro
Pop aankleden
Het overgrote deel van Leons collectie is verdeeld over twee verdiepingen van het voormalige bankgebouw, de rest staat nog in dozen. Op de begane vloer tref je allereerst de nodige crossmotoren aan, maar het ware spektakel bevindt zich eigenlijk op kelderniveau. Achter een flinke kluisdeur zijn namelijk duizenden shirts van nationale en internationale toppers te vinden, uit het verleden en heden. Als er gevraagd wordt naar zijn meest zeldzame of unieke shirt, moet Verheij lang nadenken. ‘Dat vind ik een lastige, hoor. Dat komt ook door alle verhalen die weer aan bepaalde items vasthangen. Zodoende kan ik eigenlijk niet kiezen. Waar ik zelf vooral trots op ben, is het feit dat menig rijder zelf langskomt om te kijken en dan ook nog wat mooie spullen bij me achterlaat. Het voelt als een eer als zij daar de tijd en moeite voor nemen. Sta je bijvoorbeeld een pop aan te kleden met Max Nagl of komt Jago Geerts ineens als verrassing binnenlopen. Dat vind ik nou prachtig, man.’
Zelf kijken?
Wil je met eigen ogen de collectie van Leon Verheij bekijken? Dat is mogelijk. Neem contact met hem op via l.verheij@home.nl om een afspraak te maken.
De zolder van Lemmens
Door het uitgebreide netwerk van Leon Verheij komt hem weleens wat te oren. Zo krijgt hij via voormalig topcrosser Kees van der Ven te horen dat Eddy Lemmens destijds de overgebleven onderdelen van Kees’ Champ KTM-team overnam. En dus neemt Leon contact op met de bekende crossdealer uit Veldhoven. ‘Ik mocht een keertje komen neuzen’, geeft Verheij aan. ‘Overal verspreid over de zolder lag spul van dat voormalige GP-team. Ik was dus wel even bezig om dat allemaal uit te zoeken. Tijdens de lunch vroeg Eddy hoe het liep en kwam ook nog even boven kijken. Wat uren later vond ik het verdacht stil worden, dus ben ik toch maar eens de trap afgelopen om te gaan kijken. Het was pikkedonker en ik zag niemand meer. Toen ik naar de voordeur liep, was Eddy daar net bezig om de boel af te sluiten. Die was me dus compleet vergeten.’ Vlug gaat Eddy nog mee naar zolder om de buit van Leon te bekijken. ‘Ik had alles netjes bij elkaar gelegd en op het moment dat ik ‘m juist wilde vragen wat het moest kosten, zegt hij: “Wat krijg je van me?”. Ik snapte er natuurlijk helemaal niets van, maar hij was allang blij dat ik zijn zolder had opgeruimd. Daarom kon ik het gewoon zo meenemen.’
De onderdelen van Champ KTM leveren Leon uiteindelijk ook een nieuw en belangrijk contact op. Niemand minder dan Grant Langston, de Zuid-Afrikaan die in 2000 met Champ KTM wereldkampioen in de 125 cc wordt. ‘Zijn vader meldde zich na het zien van een facebook-bericht waar ik het nieuws deelde dat ik de nodige onderdelen van Champ KTM had gescoord. Ik verkoop niets, maar we kwamen tot een ruil. Zodoende hangt daar het pak van Langston. Daarna zijn we dat vaker gaan doen, omdat het voor hem lastiger is om shirts uit Europa te krijgen. Voor mij geldt dat juist weer voor de VS.’
