Een verhuizing van Nederland naar net over de grens in België was voor Peter van der Meijden de reden om na jaren het alledaagse motorrijden weer op te pikken. Na goede ervaringen op een Yamaha XJ900 en wat minder goede ervaringen op een Honda Goldwing, kocht hij in 2013 een Yamaha FJR1300. De teller van deze sportieve toerder is inmiddels de 250.000 km gepasseerd. En het einde lijkt nog lang niet in zicht.
Fotografie: Peter van der Sanden
Man en motor
Naam | Peter van der Meijden |
Woonplaats | Lommel (B) |
Leeftijd | 62 jaar |
Beroep | gereedschapsmaker |
Rijdt sinds | 1978 |
Aangeschaft | 2013 (60.000 km) |
Nieuwprijs | circa € 18.000,- |
Dagwaarde | circa € 4.000,- |
Rijstijl | toer |
Gebruik | woon-werk en toer |
Brandstofverbruik | 1:18 |
Olieverbruik | nihil |
Onderhoud | zelf en motorzaak |
Bouwjaar | 2006 |
Kilometerstand | 254.040 km |
Peter van der Meijden (62) groeide op in Eindhoven waar hij de buurt ‘onveilig’ maakte met een snelle Yamaha-brommer. Peter: ‘Ik had een Yamaha FS1 die 120 km/u haalde, echt te gek. Veel te hard voor zo’n licht ding. Later “afgevoerd” naar 80 km/u, maar ook dat vond oom agent nog veel te hard. Om te voorkomen dat de opvoerset in beslag werd genomen, zorgde ik dat de trapaandrijving op de brommer was verwijderd. Dan was het formeel een motor. Dat leverde wel een bekeuring op, maar je was dan wel goedkoper uit. Maar dat is allemaal heel lang geleden, toen vond ik snelheid prachtig. Nu kijk ik daar heel anders tegenaan. Toen ik 18 werd, heb ik direct mijn motorrijbewijs gehaald, later pas voor de auto. Mijn eerste motor was een Honda CB350 Four. Ik zat toen in dienst in Amsterdam. Dat betekende meerdere keren per week plankgas over de A2 van zuid naar noord om op tijd op het appel te verschijnen. Hoewel ik het motorrijden leuk vond, duurde het avontuur op twee wielen niet zo lang. Dat kwam omdat ik een vriendin (later mijn vrouw) leerde kennen. Ze vond de motor wel leuk, maar ze had een grote hekel aan een helm op. Ik heb de motor om die reden verruild voor een auto, maar in de jaren daarna huurde ik wel steeds voor een week een motor. Op die manier heb ik met heel veel verschillende soorten motoren kennis gemaakt. Mijn motorhart bleef dus wel gewoon kloppen. Voor de eeuwwisseling gingen we op zoek naar nieuwe woonruimte, beter gezegd naar méér ruimte in verband met onze passie voor honden. In Nederland was alles te klein of te duur. Zodoende kwamen we niet ver over de grens in het Belgische Lommel terecht. Dat was in 2000. Die verhuizing hield in dat op de fiets naar het werk gaan geen optie meer was en een tweede auto zag ik niet zitten. De tijd was rijp voor een motor. Dat werd een Yamaha Diversion 900 met 15.000 km op de teller. Een prima motor die ik pas na dertien jaar en met 485.000 km op de teller van de hand heb gedaan. Ja, dat was ook een mooie Marathonmotor geweest. In 2011 heb ik een Honda Goldwing 1500 gekocht. Prachtige motor, maar in de praktijk veel te zwaar. Zonder dat ik bewust op zoek was naar een vervanger viel mijn oog op een advertentie op internet. Dat was de FJR1300A die ik in 2013 met 60.000 km bij een particulier in Antwerpen heb gekocht. De verkopende partij wilde niet dat ik een proefrit maakte, maar ik vertrouwde de zaak en heb twee dagen later de motor opgehaald.’
Heb jij ook een marathonmotor?
Heeft jouw motor ook een respectabele kilometerstand bereikt en ken je de historie? Meld je dan aan voor een grondige inspectie door onze specialisten! Stuur een e-mail aan marathonmotor@mpsadventure.nl met je contactgegevens en informatie over je motor, zoals merk, type, bouwjaar en kilometerstand. Meer info is te vinden op mpsadventure.nl.
Engeltje
Direct vanaf de eerste meters voelde Peter van der Meijden zich helemaal thuis op de Yamaha FJR1300A. Peter: ‘Wat een verschil met de voor mij veel te zware Goldwing. De motor was al voorzien van een aantal accessoires en ik heb er later nog wat aan toegevoegd. Spiegelverbreders zijn een must, omdat ik anders tegen mijn schouders aankijk. Stuurverhogers zorgen voor meer comfort en dat doet ook het zelfgemaakte ruggensteuntje. Zo’n 80% van de kilometers die ik rij betreft woon-werkverkeer. Voor mij houdt dat in dagelijks van Lommel naar Helmond, goed voor zo’n 130 km per dag. Een deel provinciale weg, een deel snelweg. Ik rij zomer en winter met de FJR1300, zelfs als er sneeuw ligt. Alleen bij ijzel blijft de motor thuis. Eén keer ben ik onderweg verrast door ijzel. Ik heb toen anderhalf uur bij een tankstation staan wachten tot de dooi doorzette en ik weer verder kon. Bij sneeuw kun je zien waar het glad is, bij ijzel niet. Tot nu toe heb ik het altijd recht kunnen houden, de stevige valsteunen aan beide kanten hebben hun nut nog niet hoeven te bewijzen. Wel ben ik één keer door het oog van de naald gekropen. Dat was op een vroege, nog donkere ochtend toen ik twee koplampen op me af zag komen. Die twee koplampen werden er vier en dat bleven er vier. Ik seinde met groot licht, zette de alarmlichten aan, maar het bleven vier koplampen die op me afkwamen. Er restte mij niets anders dan de berm in te rijden. Vanwege een diepe greppel langs de weg kon ik niet voldoende aan de kant. De twee auto’s bleven naast elkaar rijden en de inhalende auto ging rakelings langs mijn been, maar reed wel mijn zijkoffer aan flarden. Beide auto’s reden door, maar na een paar minuten kwamen ze een voor een teruggereden. In de auto die me had geraakt zaten vier jonge Poolse vrouwen die vanuit de nachtdienst naar huis (hotel) reden. Ze vroegen of ik de politie erbuiten wilde houden en dat ze de schade wilden vergoeden. Omdat de vrouwen zich verder keurig gedroegen en de schade, die ik snel even had uitgerekend, meteen hebben vergoed heb ik er verder geen werk van gemaakt. De bestuurster keek een uur na het ongeval nog lijkwit. Zeker weten dat ze zulke gekkigheid geen tweede keer uit zullen halen. En ik ben me er heel goed van bewust dat ik toen toch even een engeltje op mijn schouder heb gehad. Dit had heel anders af kunnen lopen.’
Kerstverlichting
Wanneer je veel rijdt, en dat doet Van der Meijden, dan is regelmatig onderhoud een must. Peter: ‘Tot op heden heb ik al het onderhoud aan de FJR1300 zelf gedaan. Ieder jaar nieuwe olie en filters, dat is normaal. Ik ben lid van de FJR-club en kan daar terecht met vragen. Ik had begrepen dat het linksysteem regelmatig om aandacht vraagt. Toen ik de motor twee jaar had, heb ik het complete linksysteem vervangen en onlangs alles opnieuw gereviseerd. Dat was nodig (zie foto). Nu zitten er RVS-bussen en -lagers in voor een langere levensduur. Nog niet zo lang geleden zijn de remschijven vervangen. De remklauw achter heb ik gereviseerd. De wielen zagen er zo slecht uit dat ik ze opnieuw heb laten poedercoaten. Daarom zijn de wielen nu zwart in plaats van grijs. Met de “nieuwe” wielen zag de motor er gelijk een stuk frisser uit. Met zo’n anderhalve ton op de teller viel, toen ik ’s morgens in het donker op de drukke A67 reed, de verlichting uit. Geen prettige ervaring kan ik je zeggen. Ik ben gestopt, opnieuw gestart en het licht brandde weer om er vervolgens weer mee op te houden. Wanneer de lamp uit ging, begonnen de knipperlichten te knipperen, evenals alle lampjes op het dashboard. Het leek wel een kerstverlichting. Navraag leerde dat dit euvel vaker voorkomt bij een FJR. Het had te maken met een massastoring in een van de zes “spiders” (zespotige stekkers). Ik dacht dat probleem zelf wel even te kunnen oplossen, maar ik kon slechts vier van de zes stekkers vinden. Daarom de motor toch maar naar Peter Zwarts gebracht, een specialist op dit gebied. Daarna heb ik er geen last meer van gehad.’
Marathonmotor BMW R 1200 GS LC Adventure: motor die zijn naam eer aan doet
Onderweg is Peter met zijn Yamaha FJR1300A nooit stil komen te staan. Peter: ‘Al scheelde het een keer niet veel. De dynamo en spanningsregelaar bleken stuk, maar gelukkig was er op het werk een acculader. Met een volgeladen accu kon ik net weer thuiskomen. Spanningsregelaar en dynamo zijn vervangen. De accu had het wonderwel overleefd. Verder heb ik een keer een kapotte ABS-sensor van het achterwiel moeten vervangen en net voor mijn bezoek aan Marathonmotor brak de hefboom van de middenbok. Daar zit nu een extra RVS-buisje in en is opnieuw gelast. Dat gaat nooit meer stuk.’
Yamaha FJR1300A op de brug
Voor een motor waarmee in de winter dagelijks wordt gereden, ziet de FJR1300 er nog prima uit. Zoveel is duidelijk wanneer hij bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen arriveert. Na het gebruikelijke proefritje – alles is in orde – gaat de Yamaha op de brug. Omdat Peter al het onderhoud zelf doet, is hij extra benieuwd naar de bevindingen van Van Sleeuwen. Die begint bij de remmen. Op de nieuwe schijven valt niks af te dingen, maar het voorwiel loopt erg zwaar. Van Sleeuwen: ‘Dat hoort zo niet’ en hij pakt een hamer om daarmee tegen de remklauwen te tikken. ‘Soms zitten die vast, maar in dit geval heeft tikken geen effect. Ik denk dat de remzuigertjes blijven hangen. Daar moet je iets aan doen.’ Het achterwiel loopt wel vrij, maar die remklauw heeft dan ook al een revisie achter de rug. Het balhoofdlager is nog nooit vervangen en dat lijkt voorlopig ook niet nodig. Wat betreft de vering valt het Van Sleeuwen op dat die achter erg slap is afgesteld. Volgens de eigenaar is dat bewust zo gedaan vanwege meer comfort. De voorvorkveren zijn wel vervangen door exemplaren van Hyperpro.
Het motorblok van de FJR1300 loopt bijna geruisloos. Peter: ‘En dan te bedenken dat sinds ik de motor heb gekocht (60.000 km), de kleppen nog nooit zijn gesteld. Dat is iets waar ik zelf niet aan durf te beginnen en daarom maar steeds blijf uitstellen. Maar mooier dan zo kan het blok niet lopen, dus waarom zou ik?’ Van Sleeuwen: ‘De kilometerstand is hoog genoeg om toch een keer de nokkenasketting en de spanner te vervangen. Preventief, om erger te voorkomen.’
Afgezien van roestvorming bij een paar boutjes en moertjes heeft de FJR1300 de pekelwinters goed doorstaan. Wel is het ontstekingsdeksel, waar straatvuil en pekel vrij spel hebben, aangetast. Beide wielen, vooral achter, waren dat ook, maar die zijn van een nieuwe coating voorzien. Nadat spanningsregelaar en dynamo zijn vervangen is de stroomhuishouding in orde. Controle van de remvloeistof levert geen verrassingen op. Waar de eigenaar zelf op wijst, is de verstelbare ruit die te veel speling heeft. Van Sleeuwen: ‘De remklauwen voor en de ruit zijn twee zaken waar je de komende tijd aandacht aan moet besteden.’
Zolang de Yamaha betrouwbaar blijft, wil Peter met de FJR1300 doorrijden. ‘Ik heb het gevoel dat er nog best een ton bij kan. Ik zou trouwens niet weten wat ik anders moet kopen. Ik denk gewoon weer een jonge gebruikte FJR1300. Nieuw worden ze helaas niet meer gemaakt.’
Yamaha FJR1300A: goed om te weten
Voor de FJR1300, het toer-paradepaardje van Yamaha, werden in 2001 door de pers alle superlatieven uit de kast getrokken. De beresterke motor werd geroemd om zijn sportieve rijgedrag in combinatie met prima toereigenschappen. De eerste modellen (2001 en 2002) hadden soms problemen met de klepgeleiders. Bij de latere modellen is dit euvel verholpen. De ruit die de eerste jaren op de FJR1300 zat, wilde nog wel eens voor extra turbulentie zorgen. Af-fabriek is er later een gewijzigde ruit gekomen. Model 2001 werd standaard zonder koffers geleverd. Vanaf model 2002 zaten die er wel op. ABS was in eerste instantie alleen leverbaar als optie voor de FJR1300. Heb je het over een FJR1300A dan staat de A voor ABS. Van 2001 tot 2006 zijn zowel de FJR1300 als de FJR1300A leverbaar geweest. Vanaf 2006 is er alleen de versie met ABS. In 2006 kreeg de FJR1300 een nieuw gezicht. De kuip werd wat strakker gelijnd, de ruit werd groter, het stuur verstelbaar, ander dashboard, andere koffers en een deels gecombineerd remsysteem. De achterbrug werd met 35 mm verlengd voor een nog betere rechtuitstabiliteit.
De modellen ’04, ’05 en ’06 hadden soms problemen met de TPS (Throttle Position Sensor). Dit probleem was algemeen bekend en werd onder garantie opgelost. Een andere modificatie bij model 2006 was een extra massakabel. Modellen van vóór 2006 hebben een platte radiateur, vanaf model 2006 wordt een gebogen exemplaar gebruikt.
Er is ook een Yamaha FJR1300AS waarbij AS staat voor Assisted Shift en is voorzien van Yamaha’s Chip Controlled Shift (YCC-S). Dat houdt in dat de motor een automatische koppeling heeft in combinatie met een elektrisch bediende versnellingsbak. Van dit laatste model zijn er maar weinig verkocht, hoewel het systeem goed werkt en in de praktijk betrouwbaar is gebleken.
In 2016 kreeg de FJR1300 een update met als belangrijkste wijzigingen ander kuipwerk, ander voorspatbord en een zes- in plaats van vijfversnellingsbak. Vanwege 20 jaar FJR1300 heeft Yamaha in 2021 een Ultimate Edition in een zwart/goud-kleurstelling uitgebracht waarmee het FJR1300-tijdperk werd beëindigd vanwege de steeds strenger wordende emissie-eisen.
Pluspunten Yamaha FJR1300A
Sportieve degelijke toerder
Minpunten Yamaha FJR1300A
Tot model 2016 werd een zesde versnelling gemist
Merkenclub
Met zo’n populaire motor als de FJR1300 kan het niet anders of er is ook een FJR-club in Nederland (www.fjr-club.nl). Via de club kun je (digitaal) in contact komen met andere leden. Verder worden er diverse toertochten en clubdagen georganiseerd. De club telt maar liefst 700 leden.
Richtprijzen bij motorzaak
- 2001 ca. 3.500 euro
- 2002 ca. 4.000 euro
- 2003 ca. 4.300 euro
- 2004 ca. 4.600 euro
- 2005 ca. 5.000 euro
- 2006 ca. 6.000 euro
- 2007 ca. 6.500 euro
- 2008 ca. 7.000 euro
- 2009 ca. 7.500 euro
- 2010 ca. 8.500 euro
- 2011 ca. 9.500 euro
- 2012 ca. 10.000 euro
- 2013 ca. 11.500 euro
- 2014 ca. 12.000 euro
- 2015 ca. 12.500 euro
- 2016 ca. 13.000 euro
- 2017 ca. 13.500 euro
- 2018 ca. 14.500 euro
- 2019 ca. 16.500 euro
Reparaties en problemen
110.000 km linksysteem vervangen
150.000 km voorwiellagers vervangen
155.000 km massaprobleem waardoor licht uitviel
200.000 km ABS-sensor achterwiel vervangen
204.000 km voorveren vervangen door Hyperpro
225.000 km revisie linksysteem, remschijven voor en achter vervangen, wielen opnieuw gepoedercoated, revisie remklauw achter
240.000 km dynamo en spanningsregelaar vervangen
253.000 km afgebroken middenbok gelast