Marathonmotor: Triumph Tiger 800XC

Ron Oosterwijk uit het Zuid-Hollandse Driebruggen verruilde negen jaar geleden zijn Triumph Tiger 1050 voor een lichtere versie, de Tiger 800xc. Een stapje terug misschien, maar voor Ron was het een stapje vooruit. De lichtere 800 is speelser in gebruik, goedkoper in onderhoud en heeft nog altijd genoeg vermogen om overal goed uit de voeten te kunnen.

Na een intense brommerperiode was er voor Ron Oosterwijk (53) tijdens zijn studietijd even geen ruimte voor tweewielers. Zijn broer Kees, sinds jaar en dag werkzaam bij Goedhart Motoren, reed wel motor. Bij Ron borrelde het motorvirus ook, maar het had nog niet definitief toegeslagen. Echter toen Rons vader in 1993 met het plan kwam om zijn motorrijbewijs te gaan halen haakte zijn zoon aan. ‘Je zou kunnen zeggen dat mijn midlifecrisis al op mijn 26e begon. Ha ha. Maar ik heb er nooit een seconde spijt van gehad en heb sindsdien altijd motoren in mijn bezit gehad. Mijn eerste motor, een Kawasaki Zephyr 550, kocht ik op aanraden van mijn broer. Het was een Amerikaans importmodel. Volgens hem een prima motor om mee te beginnen. Na een jaar verkocht ik de motor voor hetzelfde geld als waarvoor ik hem eerder had gekocht. De opvolger werd een Kawasaki GPX600R waarmee ik ook weer een jaar rond heb gereden.’

Marathonmotor: Yamaha XJR1300

Vrijwel om het jaar kocht Ron weer wat anders. Na de GPX volgden een Yamaha FZR600R en een Yamaha Thundercat. ‘De eerste nieuwe motor die ik kocht was mijn droommotor: een Yamaha R6. Deze stond gloednieuw te pronken in de feestzaal tijdens onze bruiloft. Maar de liefde duurde niet heel lang. Wel met mijn vrouw, maar niet met de R6. Simpelweg niet de ideale motor als je er met zijn tweeën op wilt zitten, laat staan nog wat bepakking mee wilt nemen. Ook mijn lengte, twee meter, levert in dit geval geen voordeel op. En last but not least, het aantal snelheidsovertredingen met de R6 begon ook een beetje uit de hand te lopen. Genoeg redenen om de overstap naar een ander type motor te maken, in mijn geval naar een Yamaha TDM900. Een iets minder soepele motor (tweecilinder in plaats van viercilinder), maar het concept beviel me wel.’

Vanwege de geboorte van zijn dochter stond het motorrijden tijdelijk op een wat lager pitje. Na een jaar of vijf werd hij door mijn broer op de Triumph Tiger 1050 gewezen. ‘Gelijk maar aangeschaft en deze beviel erg goed. Als je eenmaal een triple hebt gereden wil je eigenlijk niet anders meer. Toen kwam de Tiger 800xc uit met een nog net weer wat stoerder uiterlijk. Ik vond deze motor erg mooi en ging overstag. Dat was in 2011. De Tiger 800xc rijdt ook supergoed en je hoeft niet bang te zijn dat je het vermogen niet kwijt kunt. Met de juiste banden kun je prima plat door de bocht. Hij is net even wat speelser dan de 1050 en goedkoper in het onderhoud. En vooral in de bergen is het een ideale motor. En als ik in Slovenië, mijn favoriete vakantieland, een stukje onverhard of macadam (steenslag) tegenkom hoef ik niet gelijk in de stress te schieten.’

Volop accessoires

Direct bij aanschaf of kort daarna heeft Ron zijn nieuwe aanwinst voorzien van flink wat (originele) accessoires. Het aanbod voor de Tiger 800xc is zeer ruim te noemen en aan Ron hadden ze een goede afnemer. Wat te denken van een middenbok, aluminium carterbescherming, radiateur cover en een grotere ruit. ‘Later zijn er nog een Akrapovic-uitlaatdemper (uit mijn favoriete land Slovenië) bijgekomen en een scharnierend schakelpedaal, GPS-houder, afneembare beugels voor koffers/zijtassen, gelzadel etc. De topkoffer had ik al op de Tiger 1050, deze heb ik daarvan overgezet. In het begin ging het nog niet zo hard met de kilometers, want ik had ook nog een leaseauto van de zaak. Later ben ik ook woon-werk gaan rijden met de motor. Ruim twee jaar geleden ben ik van functie veranderd op mijn werk. Sindsdien ben ik drie à vier dagen in de week heen en weer op weg van Driebruggen naar Terschuur (retour 130 km). Vooral in de middag loont het om met de motor te zijn. Met de auto zou ik er per dag 15-30 minuten langer over doen om thuis te komen. Tegenwoordig rijd ik circa 24.000 kilometer per jaar, waarvan (slechts) 3.000 toerkilometers zijn. Alhoewel, soms rijd ik naar huis toe ook wel eens een alternatieve route. Ik rij wel elk jaar met een groepje vrienden rond Hemelvaart een meerdaagse toertocht.’

Voor onderhoud, hoe kan het ook anders, gaat de motor naar Goedhart in Bodegraven. Ron: ‘Daar heb ik tot nu toe al mijn motoren gekocht en zijn ze ook altijd in onderhoud geweest. Als ik ergens anders naar toe zou gaan, krijg ik ruzie met mijn broer (ha ha). Thuis heb ik te weinig ruimte om zelf aan de motor te sleutelen. Als er al iets te sleutelen valt, want de Triumph Tiger 800xc heeft zich bij mij inmiddels bewezen als uiterst betrouwbaar. Eén keer is de accu vervangen en dat geldt ook voor de claxon. En bij 90.000 kilometer kwamen de remschijven in de buurt van de limiet en zijn deze ook vervangen. Verder zijn er alleen reguliere beurten uitgevoerd. Een kleine beurt bij 10.000 kilometer, een grotere om de 20.000 kilometer. Olie verbruikt de Triumph nauwelijks en een bandenvreter is de Tiger al evenmin, want ik doe gemakkelijk 20.000 kilometer met een setje Pirelli Scorpion 2 Trail-banden. Niet één keer heeft de Tiger onderweg voor verrassingen gezorgd, tenminste niet in negatieve zin.’

Voordelen

Het rijden met een allroad, en dan zeker met een driecilinder, levert volgens Ron alleen maar voordelen op. ‘Bij het woon-werk rijden is het lekker om net wat hoger en rechtop te zitten om zo over de auto’s heen te kunnen kijken. De soepelheid van de driecilinder is ook heel prettig, je kunt tot vrij laag in de toeren blijven rijden zonder dat de motor begint te bokken en dan toch soepel door accelereren. De allroad-uitstraling en -vering zorgt er ook voor dat je van verkeersdrempels et cetera niet zo veel merkt. Natuurlijk heb ik al eens uitgekeken naar een opvolger. De motor die daarvoor in aanmerking zou kunnen komen is de Tiger 900 Rally Pro. Maar de basisprijs van deze Tiger is wel flink omhoog geschoten. Liefst 5.000 euro ten opzichte van mijn motor toen ik die in 2011, compleet met accessoires, kocht. Afschrijving is bij een nieuwe motor de grootste kostenpost.

Met bijna een ton op de teller schrijft mijn huidige motor niet zo heel veel meer af. Het is lang mijn doel geweest om met de Tiger 800xc een ton op de teller te krijgen. Met mijn huidige jaargemiddelde denk ik daar nu ver overheen te gaan. En volgens mijn broer hoef ik me over het toekomstige onderhoud geen zorgen te maken. Hij kent iemand met een Tiger 800xc met ruim drie ton op de teller. Dat stelt gerust. Hoewel ik de motor vrijwel dagelijks gebruik, ook in de winter, mag het geen pekelfiets worden. Ik hou van een nette, goed verzorgde motor. Een paar keer per jaar krijgt de Triumph Tiger 800xc een zeer grondige poetsbeurt. En als het buiten te koud is om die “grote beurt” uit te voeren vindt mijn vrouw het geen probleem om met motor en al binnen in huis te komen. Ze rijdt zelf geen motor, maar laat op deze manier wel blijken over een goed motorhart te beschikken.’

Op de brug

Nederland mag dan in de greep zijn van het coronavirus, voor Ron was dat (gelukkig) geen reden om niet af te reizen naar Volkel om bij MotorNL-expert Van Sleeuwen zijn motor aan een inspectie te onderwerpen. Een eerste aanblik leert al snel dat we hier allesbehalve te maken hebben met een pekelfiets. Dagelijks gebruik is hier geen synoniem voor ‘laat de boel maar de boel’. Dat merkt Van Sleeuwen ook tijdens zijn gebruikelijke proefritje. Alleen over de vering (achter) is hij minder te spreken. De schokdemper achter ‘veert’ wel maar ‘dempt’ nauwelijks. De eigenaar heeft hier nooit iets van gemerkt. Ron: ‘De meeste kilometers, die ik de laatste twee jaar heb gereden, zijn woon-werkkilometers en dan veelal ook nog via de snelweg. Mijn banden worden na verloop van tijd “vierkant”. Een minder goed functionerende achterschokdemper is me nooit opgevallen.’

Bij kilometerstand 90.000 heeft de Tiger zijn laatste beurt gehad. Toen zijn de remschijven voor vervangen en de remklauwen gereviseerd. Dat ziet er allemaal uit als nieuw. Aan goed onderhoud heeft het bij de Triumph Tiger 800xc niet ontbroken. Alle lagers zijn nog de originele en vertonen geen slijtage, ook het balhoofdlager niet. De lak oogt nog opvallend fris en wat vooral opvalt zijn de velgen. Die zien eruit alsof ze een dag eerder opnieuw zijn gemoffeld. De spaken van het voorwiel zijn niet allemaal meer even fris, maar storend is dat nog niet. Wat wel opvalt, is dat op verschillende lasnaden van het frame roest is te zien. Ron: ‘Dat was al na een jaar of vijf het geval. Gelukkig is het daarna niet verergerd. Nu ik toch van plan ben om voorlopig met deze motor door te blijven rijden zal ik eens op zoek gaan naar een lakstift met de juiste kleur van het frame.’