Marathonmotor: Suzuki GSX-R750

Na weer een probleem met de dynamo en de spanningsregelaar heeft Paul Geurten wel even op het punt gestaan om zijn Suzuki GSX-R750 van de hand te doen. De anders zo vanzelfsprekende betrouwbaarheid van zijn Suzuki kwam in het geding. Na de laatste reparatie, drie jaar geleden, is alles heel gebleven en is de eigenaar blij dat hij de Suzuki niet heeft verkocht. En de mijlpaal, 100.000 kilometer, is inmiddels een feit.

Dat de 57-jarige Paul Geurten uit Sibbe (bij Valkenburg) op zijn achttiende motor zou gaan rijden stond al lang van tevoren vast. Samen met vrienden was hij in zijn jeugd altijd al bezig met bromfietsen. ‘Ik heb zowat alle merken wel gehad. Om mee over de weg te rijden of om mee te crossen op een veldje in de buurt. Dat kon toen nog, zelfs in Zuid-Limburg. Nu is er helaas geen enkel terrein meer waar de jeugd zich met oude brommers kan uitleven. Nadat ik op mijn achttiende mijn autorijbewijs had gehaald, volgde direct het motorrijbewijs. Alleen praktijkexamen, theorie was niet nodig omdat ik net mijn autorijbewijs had gehaald. Natuurlijk werd er direct een motor aangeschaft, een 250cc-Suzuki XR7-tweetakt. Met die motor heb ik mijn eerste wheelie gemaakt. En dat ging meteen fout. De eerste motorschade was een feit. Na een half jaartje “tweetakten” werd de XR7 verkocht en kocht ik een Suzuki GS750. Met die viercilinder-viertakt ben ik een paar keer het circuit op geweest. Moest ik wel olie meenemen, want bij extreem gebruik lustte de 750 wel een slokje. Omdat ik offroadrijden ook erg leuk vond, heb ik tussendoor nog enkele offroadmotoren gehad, zoals een Honda XL500. Er waren toen in Limburg nog veel paden waar je kon rijden. Die paden zijn nu allemaal verhard of verboden voor verkeer.’

Marathonmotor: Triumph Trophy 1200 SE

De Suzuki GS750 maakte plaats voor een Kawasaki ZZR600. Paul: ‘Daar was mijn vrouw heel blij mee, want op deze motor kon ze goed achterop zitten. Omdat ik van sleutelen hou, heb ik tussendoor een oude Kawasaki Z650 van de ondergang gered door deze een fikse opknapbeurt te geven. Allemaal leuk en aardig, maar mijn eigenlijke doel was om toch een keer een echte sportmotor te kopen. Ik was helemaal weg van de Suzuki GSX-R750 en dan in de kleurstelling blauw met wit. In 2011 was het eindelijk zo ver. Bij een motorzaak in Venray stond een GSX-R750 precies in de kleuren zoals ik hem het mooist vond. Vijf jaar oud en nog geen 20.000 kilometer op de teller. Nooit eerder had ik zo’n dure motor (aanschaf 7.200 euro) gekocht. Mijn vrouw was er minder gelukkig mee. Eén keer heeft ze achterop gezeten, maar al na een paar kilometer was voor haar de lol er af. Het kleine zitje en de hoge voetsteunen zijn allesbehalve ideaal voor een duopassagier.’

Brandlucht

In de jaren dat de Suzuki GSX-R750 voor woon-werk en voor vakantietrips naar de Alpenlanden werd gebruikt reed Paul soms wel 17.000 kilometer per jaar. ‘Dat is de laatste tijd helaas wel wat minder geworden. Geen woon-werkverkeer meer en door corona zijn de trips naar de Alpen ook op een lager pitje komen te staan. Wel is het leuk dat mijn zoon inmiddels ook motor rijdt (een Kawasaki Z750) en we gaan graag samen op pad. Op de bochtige wegen profiteer ik van mijn motorervaring, hij profiteert van zijn Z750 die veel gemakkelijker door de bochten stuurt dan mijn GSX-R750. Zo houden we elkaar mooi in evenwicht.’

Het eerste jaar op de GSX-R750 verliep probleemloos, maar daarna kwamen de problemen met de spanningsregelaar en de dynamo. Paul: ‘Twee keer heb ik mijn motor moeten ophalen in de Eifel. Gelukkig is dat van ons uit niet zo’n geweldig eind, maar onderweg met een kapotte motor stranden is nooit leuk. De eerste keer heb ik de dynamo laten reviseren, maar na 20.000 kilometer ging die opnieuw stuk. Ik stond bij een stoplicht en rook brandlucht. Ik had eerst geen idee waar het vandaan kwam, bleek het afkomstig te zijn van mijn eigen motor. De stekker van de dynamo was finaal weggesmolten en het scheelde niet veel of de hele zaak was in de hens gevlogen. Weer een nieuwe dynamo (imitatie dit keer), maar na 20.000 kilometer was het wederom raak. Dat was bij 82.000 kilometer en ik begon het toch wel een beetje zat te worden. Omdat de motor verder nog in uitstekende staat verkeerde, en ik de Suzuki nog lang niet beu was, toch maar weer besloten tot reparatie. En dit keer geen half werk maar allemaal originele spullen: dynamo, spanningsregelaar en accu. Vanaf dat moment heb ik geen problemen meer gehad. Suzuki had eerder een terugroepactie gehad in verband met problemen met de dynamo. Echter mijn motor viel niet in de categorie framenummers die daarvoor in aanmerking kwam. Wel ben ik netjes geholpen door Suzuki-dealer Motoshop Margraten waar ik kom voor onderdelen en goed advies.’

Blok eruit

Voor iemand die van klussen zijn beroep heeft gemaakt (medewerker technische dienst) is het haast vanzelfsprekend dat hij het motoronderhoud zelf doet. Paul: ‘Het is vooral omdat ik het leuk vind om te doen. Niet alleen mijn eigen motor, soms ook voor vrienden die ik zo probeer te helpen. Met een goed werkplaatshandboek is het simpelweg een kwestie van eraan beginnen. Bij 65.000 kilometer heb ik de balhoofdlagers van de Suzuki GSX-R750 vervangen. Bij het opbokken merkte ik dat die versleten waren. De oude lagerschalen verwijderen ging nog niet zo eenvoudig, omdat je daar speciaal gereedschap voor nodig hebt. Dat heeft wel even wat denkwerk gekost, maar uiteindelijk lukte het. Bij 84.000 kilometer waren de remschijven versleten. Tijd voor nieuwe; de originele vond ik niet mooi en te duur. Twee “wave”-schijven voor de prijs van één originele schijf vond ik een goed alternatief. Vorig jaar hoorde ik een vreemde tik toen ik op de motor stapte. Bij nader inzien bleek het geluid uit het linksysteem te komen. Een van de lagers was droog en verroest. Hoog tijd om in te grijpen. “Even” de oude lagers eruit tikken bleek niet mogelijk, maar bij Motoshop Margraten konden ze de lagers er gelukkig wel uit persen.’

Dat was vorig jaar niet het enige akkefietje. Paul: ‘Omdat de laadspanning hoog bleef, reed ik altijd met grootlicht om de spanning lager te krijgen. Om tegenliggers niet te verblinden had ik de koplamp deels met carbonfolie afgeplakt. Ik had me echter niet gerealiseerd dat de koplampunit veel te heet ging worden, deze smolt zelfs deels weg en er moest een nieuwe komen. Normaal gesproken een dure grap, maar bij AliExpress vond ik een nieuwe voor drie tientjes. Hoe is het mogelijk? En het paste precies, iets wat je in veel gevallen maar moet afwachten. Eind vorig jaar vond ik een druppel koelvloeistof onder mijn motor; dat wees op een lekke radiateur. Een nieuwe kostte me ruim 300 euro, maar ook hier bracht “Ali” uitkomst. Voor 80 euro had ik een nieuwe en ook die paste perfect. De montage kon ik zelf doen. En ik heb meteen ook maar een voorspatbordverlenger gemonteerd om opnieuw schade aan de radiateur te voorkomen. Toen het tijd werd om een keer de kleppen te stellen heb ik het motorblok verwijderd. Dat leek me de gemakkelijkste manier om overal goed bij te kunnen. Feitelijk was al het werk voor niks, want de kleppen hoefden niet eens gesteld te worden. En het blok had gewoon kunnen blijven zitten. Toen het blok weer terug hing in het frame, wilde de motor niet lopen. Geen idee wat er scheelde en zelf de foutcode uitlezen kon ik niet. Totdat een filmpje op Youtube en een paperclip uitkomst brachten. Ik kreeg een foutcode te zien en wist bij welke sensor ik het euvel moest zoeken. Een omgebogen pennetje in een stekker dat geen contact maakte was de oorzaak.’

Oproep! Marathonmotor-deelnemers gezocht

Suzuki GSX-R750 op de brug

Als Paul Geurten zich op een druilerige ochtend in Volkel meldt bij Van Sleeuwen heeft hij er spijt van dat hij eerder zijn Suzuki grondig heeft gepoetst. Maar ondanks de regenrit ziet de Suzuki GSX-R750 er toch nog keurig uit. Motor.NL-expert Van Sleeuwen maakt eerst een proefritje en komt even later een beetje rood aangelopen terug. Van Sleeuwen: ‘Nee, niet omdat er iets met de motor aan de hand is, maar omdat ik zojuist door een telefonerende niet-oplettende vrachtwagenchauffeur op een rotonde bijna van de motor ben gereden. Het is dat ik nog net kon uitwijken naar de binnenkant van de rotonde, anders had deze Suzuki de brug niet gehaald. En ik ook niet.’

Nu gelukkig wel en in de werkplaats op de brug kan de Suzuki goed van alle kanten worden bekeken en beoordeeld. Uiterlijk valt er niets aan te merken, de vijftien jaar oude motor ziet er nog uit om door een ringetje te halen. Bij een eerdere GSX-R750 in Marathonmotor (uit 1996) hield de kilometerteller er bij 99.999,9 mee op. Deze telt gelukkig wel door. Net iets meer dan een ton. Dat er ook in de winter met deze Suzuki is gereden, is niet te zien. ‘Altijd na een pekelrit afspoelen met koud water’, aldus de eigenaar. Van Sleeuwen kan dat beamen. De goudkleur op de binnenpoten van de voorvork vertoont slijtageplekken, maar ook niet meer dan dat. Nog nooit lekkage gehad. De remmen zijn goed, al vertonen de vrij nieuwe remschijven wel groeven. De meeste zwarte kunststof delen zijn voorzien van carbonfolie. Net echt. Vanwege de terugkerende problemen met de dynamo heeft Paul in het kuipje een voltmeter gemonteerd. Bij laag toerental geeft de meter 13,8 volt aan. ‘Maar als ik er flink aan trek gaat de meter toch al snel weer richting de 15 volt’, aldus de eigenaar. ‘En ik heb twee keer de startmotor vervangen, omdat die telkens stroef begon te lopen.’

Ketting en tandwielen zijn na ruim 30.000 kilometer aan vervanging toe. De (originele) uitlaat maakt wat extra geluid. De pakking tussen de collector en de uitlaatbochten lekt een beetje. Uit het motorblok komt bij lage toeren wat extra geluid. Volgens Van Sleeuwen heeft de nokkenasketting zijn beste tijd gehad. Maar verder valt er niks op of aan te merken bij deze Suzuki.

Aan verkopen of inruilen denkt de eigenaar nog niet. Paul: ‘Het liefst zou ik de motor in de woonkamer stallen, zo mooi vind ik de motor nog steeds. Jammer dat het niet mag van mijn vrouw.’