Marathonmotor: Suzuki GSF650SA Bandit

Na veertien jaar begint de Suzuki GSF650SA Bandit van Bas Effing aan het einde van zijn Latijn te komen. De motor loopt vaker op twee dan op de daarvoor bedoelde vier cilinders, maar voor de eigenaar is dat nog geen reden om zijn ‘eerste liefde’ van de hand te doen. De Suzuki mag op zijn oude dag, zolang hij blijft lopen, dienst doen als pekelfiets.

Bas Effing (40) uit Arnhem had al vroeg interesse in tweewielers. ‘Als puberjongen wilde ik niet met de trend mee en scooter rijden. Ik moest en zou een Honda MT-X-schakelbrommer hebben. Met vakantiewerk op het land en steun van mijn ouders kon ik een tweedehandse kopen. Trots dat ik was! Elke dag naar school en af en toe ’s avonds een rondje rondom de stad, langs de Maas en door de bossen rijden. Heerlijk. Toen ik ging studeren en mijn vader de brommer in de garage spuugzat was, heb ik hem verkocht. Na mijn studie – eerst HTS, later universiteit – heb ik van mijn eerste loon motorrijlessen gevolgd. Dan had ik dat A-rijbewijs maar vast. Na het behalen daarvan was het onhoudbaar. Ik wilde een motor en dat werd de Bandit. In de beginjaren reisde ik in de winter nog met het openbaar vervoer. Een auto had ik niet nodig. Ik leerde een meisje kennen en ging samenwonen. Noodgedwongen heb ik de motor toen op de stoep voor de deur moeten parkeren. Lokale jeugd zat eraan, onderdelen werden eraf geschroefd, de motorhoes raakte beschadigd of werd gebruikt door katten en honden om hun territorium te markeren. Dagelijks woon-werkverkeer was te ver rijden. De motor moest maar worden gestald. Inmiddels had ik toen wel al een autootje. Een jaar of vijf heb ik de motor niet gebruikt, maar deze was met amper een halve ton op de teller niet te verkopen. Het bod dat ik van kopers kreeg, was zo laag dat ik met de afschrijving en maandelijkse lasten de motor beter kon aanhouden. De relatie ging uit en vanaf toen ben ik elke dag motor gaan rijden naar inmiddels een nieuwe werkgever dichterbij. Liefst door de polders, dwars door de Betuwe en binnendoor over de dijken langs de Rijn en de Waal naar het werk, familie of vrienden. In weer en wind, storm en ontij, zeilend over de Moerdijkbrug en glibberend over bevroren wegen in Gelderland. Elke dag is zo een feest.’

Liever naked

Toen Bas in 2006 op zoek ging naar zijn eerste motor had hij zich vooraf goed georiënteerd op de motormarkt. Zijn budget was beperkt. ‘Ik zocht een sportieve toermotor. Suzuki vond ik in 2006 de mooiste lijn hebben, hoewel ik de Honda Hornet 600 ook mooi vond. Bovendien kreeg ik bij Suzuki veel motor voor relatief weinig geld. Ook de reviews waren goed. Ik ging vooral voor de optie met ABS. Als beginnend motorrijder die dagelijks woon-werkverkeer ging rijden, vond ik dat belangrijk. Dat was voor mij een vereiste, maar was toen nog niet standaard. Daarnaast wilde ik een viercilinder van rond de 600cc rijden, om vooral niet te zwaar te beginnen. De 650 cc was toen net nog een beetje meer dan wat de concurrentie te bieden had in die klasse. Dat maakte de keuze een stuk eenvoudiger. Ik heb de motor gekocht bij Motorcenter Venlo. Dat was een eind uit de richting, omdat ik toen in Woerden woonde. Mijn ouders woonden in Venlo en ik kon daar de beste deal maken. Voor net iets meer dan € 7.000,- werd ik de gelukkige eigenaar van een splinternieuwe motor. Ook kreeg ik een leuke korting op de motorkleding, helm en laarzen.’

Toch was de SA-uitvoering (met kuip en ABS) niet precies wat Bas zocht. ‘Eigenlijk wilde ik de naked-variant, maar dat werd mij ten zeerste afgeraden voor woon-werkverkeer. De topkuip zou veel meer bescherming bieden, de spiegels staan verder uit elkaar voor beter zicht naar achteren en de koplamp zou krachtiger zijn. En… omdat deze in de showroom stond en de dealer mij alleen voor die ene motor een forse korting kon bieden. Ik heb altijd een beetje spijt gehad van de topkuip. Op de één of andere manier zat ik steeds in de turbulentie en het geratel om mijn helm vond ik vreselijk. Zo erg dat ik heb gevraagd of het mogelijk was om de topkuip om te bouwen naar de naked-variant. Dat bleek een te duur geintje. Uiteindelijk heb ik geëxperimenteerd met diverse vervangingsruitjes, maar dat bleek ook geen oplossing. Ik ben toen gaan proefrijden op naked-modellen en heb wat motoren gehuurd. Hoewel ze minder bescherming bieden, vind ik een naked qua windweerstand fijner rijden, maar de aanschaf van een andere motor zat er niet in. Een echte toermotor met een grote “autoruit” zie ik niet zitten, hoewel ik voor de KTM Super Duke GT en de Kawasaki Versys een uitzondering wil maken. Ik heb toen uit frustratie de ruit er maar helemaal afgehaald. Dat was een verbetering, maar het zag er niet uit. Na misschien wel een jaar zonder ruit te hebben gereden, heb ik de decoupeerzaag in één van de vervangingsruitjes gezet en een custom made-ruitje gezaagd. Afgewerkt met een rubberen rand en gemonteerd. Het rijdt een stuk fijner.’

Afgeschreven

Behalve voor woon-werkverkeer is Bas de Suzuki later ook veelvuldig gaan gebruiken voor vakanties (onder meer Schotland, Zwitserland, Frankrijk en Duitsland), compleet met vriendin en bagage achterop. Om het reizen te vergemakkelijken, is er een kofferset aangeschaft. Behalve een fervent motorrijder is Bas ook een fervent scouting-man. Binnen Scouting Nederland zijn meerdere motorrijders actief, wat twee jaar geleden, mede dankzij Bas, leidde tot de oprichting van Motor Stam Nederland. Noem het een motorclub binnen de kaders van scouting Nederland. ‘Het is leuk als je twee hobby’s samen kunt delen. De diversiteit aan motoren binnen deze club is heel groot, net als de leden.’
Qua onderhoud aan de motor doet Bas zelf weinig. ‘Niet omdat ik het niet leuk vind, maar ik heb simpelweg niet de ruimte om te sleutelen. Als hij niet wordt gebruikt, staat de motor buiten onder een hoes in de tuin. Gelukkig niet meer op straat, maar toch. Omdat ik op verschillende plekken heb gewoond, is de motor ook bij diverse zaken in onderhoud geweest. De laatste tijd kom ik vooral bij Pitbox33, een klein zaakje in Valburg. Toen ik de motor nog maar net had, ben ik op een rotonde buiten de bebouwde kom onderuit gegaan. Geen idee wat er gebeurde, maar ik baalde vreselijk. Ik was niet allrisk verzekerd. De krassen aan de linkerkant herinneren er nog aan. Alleen het hoognodige is toen vervangen. Eén keer ben ik onderweg stilgevallen. Via de overloopslangen stroomde benzine uit de carburateurs. Ik heb de eerste de beste motorzaak in de buurt gebeld, De With in Cothen. Zonder morren werd ik netjes opgehaald en het euvel door het vervangen van de vlotternaalden opgelost. Afgezien van een lekke koppakking en lekke voorvorkkeerringen heb ik geen bijzondere reparaties gekend, tot halverwege 2018. Het ene moment liep de Suzuki als een zonnetje, het andere – uitgerekend op vakantie in Schotland – leek deze op drie of zelfs twee cilinders te lopen en rook ik onverbrande benzine. Een dagboek bijhouden met daarin een opsomming van mogelijke oorzaken – rijgedrag, temperatuur, regen, zon, type benzine en terreinomstandigheden – verschafte geen duidelijkheid. De motor is binnenstebuiten gekeerd en inmiddels door de dealer en mijn lokale onderhoudsmonteur afgeschreven. Het euvel is niet gevonden en verholpen. Ik gebruik hem nu als pekelmotor en neem op de koop toe dat de motor af en toe slecht loopt. De tweede ton ga ik niet halen, maar een veelvoud van 10.000 kilometer wil ik er nog wel bij rijden. Inmiddels heb ik een tweede motor, een Yamaha XSR900. Jawel, een naked.’

Marathonmotor: Triumph Sprint ST1050

Op de brug

‘Eindelijk weer eens een Marathonmotor die er ook uitziet als een Marathonmotor’, aldus MotorNL-expert Van Sleeuwen. Hem werd, voordat hij aan het gebruikelijke proefritje begint, niet verteld dat de motor soms op drie of zelfs twee cilinders loopt, maar daar kwam hij snel genoeg achter. ‘Behalve één of twee cilinders die dienst weigeren, doet de rest het nog goed’, is zijn droge opmerking. Voor een pekelfiets valt het uiterlijk best nog wel mee. De remschijven hebben hun beste tijd gehad, maar zijn dan ook nog nooit vervangen. Pekel heeft nauwelijks vat gehad op het lucht-oliegekoelde motorblok. Dat kan niet worden gezegd van het frame. Bij de duosteps en onder de tank overheerst de bruine kleur. Dat heeft niet alleen met pekel te maken. Een parkeerhoes als ‘garage’ is nu eenmaal verre van ideaal.

Ook voor Van Sleeuwen is het een raadsel waarom de motor slechts op twee pitten loopt. ‘Als ik hoor wat er allemaal aan de motor is onderzocht, heb ik daar weinig aan toe te voegen, al denk ik wel dat het euvel met een andere set carburateurs kan worden opgelost. De symptomen duiden op verstopte stationairsproeiers, maar dan is het weer vreemd dat de motor de ene keer wel en de andere keer niet goed loopt. Dan zou de motor altijd slecht moeten lopen. Aan de ontsteking ligt het in elk geval niet, want er is bij alle vier de bougies een vonk. De eigenaar heeft al zo’n € 900,- gespendeerd om de motor weer goed aan het lopen te krijgen, maar is daar per saldo niks mee opgeschoten. Als de onkosten hoger worden dan de waarde van de motor moet je gaan nadenken.’ 

Dat heeft de eigenaar ook gedaan. ‘Zo lang de motor blijft rijden, ga ik er in de winter mee naar mijn werk’, vertelt Bas. ‘En kom ik onverhoopt onderweg een keer stil te staan, dan is hulp nooit ver weg. Daarna is het wel definitief einde verhaal voor de Bandit.’