Marathonmotor: Kawasaki VN800 Classic

Drieëntwintig jaar geleden pakte Jan Meutstege de draad met motorrijden weer op. Hij zocht een cruiser en kwam uit bij een Harley-Davidson, een Yamaha Drag Star en een Kawasaki VN800 Classic. De eerste twee vielen af, de Kawasaki werd aangeschaft en het bleek een blijvertje. Met anderhalve ton op de teller is de Vulcan Classic, die door de eigenaar zelf wordt onderhouden, nog lang niet toe aan zijn pensioen. De eigenaar wel.

Motorrijden is niet iets dat in de genen zit van de familie Meutstege. Jan (67): ‘Er is me ooit verteld dat mijn opa vroeger een motor heeft gehad, maar of hij er ook mee heeft gereden heeft niemand kunnen bevestigen. Ik vond motorrijden wel leuk en toen ik 18 werd, was het behalen van het motorrijbewijs een vanzelfsprekendheid. Met een paar lessen was dat ook zo gepiept en in vergelijking met nu kostte het weinig. Toen ik 18 werd had ik een 50cc-Kreidler met motorkenteken gekocht. Van de gemeente (Borculo) kreeg ik een oefenvergunning waarmee ik letterlijk alleen maar een rondje rond het kerkhof mocht rijden. Dat waren drie straten. Maar ik was wel verzekerd tot in een omtrek van 50 kilometer. Je snapt wel dat ik weinig rondjes rond het kerkhof heb gereden. Ik denk dat ik zowat ieder weggetje in de omgeving heb verkend. Ik ben wel een keer door de politie gevolgd. Die dacht waarschijnlijk dat ik op een zwaar opgevoerde brommer reed. Maar ik was ze mooi te slim af.’

Na de Kreidler, waarop Jan het na een jaar wel had gezien, kwam er een oude Matchless uit 1953. ‘Dat was eigenlijk meer een hobbyproject. De hele week sleutelen om op zondag een paar uur te kunnen rijden. Dat was het ook niet. Van een heel andere orde was de nieuwe Honda CB550 K3 met vier aparte uitlaatdempers. Dat vond ik zo mooi. De Vetter-kuip die er later op werd gezet, kostte bijna de helft van wat de motor had gekost. Maar ik zat wel lekker uit de wind. Die Honda heb ik tien jaar gehad waarin ik slechts 20.000 kilometer heb gereden. Tijdgebrek was de belangrijkste reden. Normaal gesproken had ik die Honda niet verkocht, maar toen ik voor mezelf begon met een fietsenzaak in Aalten moest ik een arbeidsongeschiktheidsverzekering afsluiten. Helaas sloot die verzekering motorrijden uit. Of ik moest onevenredig veel premie betalen. Met pijn in mijn hart heb ik de Honda toen verkocht. Tien jaar later kreeg ik bericht van de verzekering dat motorrijden wel werd gedekt. Dat was in 1998, waarna ik direct op zoek ben gegaan naar een nieuwe motor.’

Betrouwbaar

Die zoektocht duurde niet heel lang. Jan: ‘Ik was op zoek naar een middelzware cruiser. Een Harley-Davidson leek me wel wat. Een stoere motor, maar eind vorige eeuw ook een motor met een niet al te beste reputatie wat betreft betrouwbaarheid. Of, zoals een verkoper het destijds verwoordde “als je wilt rijden koop dan geen Harley”. Daarna viel mijn oog op een Yamaha Drag Star. Qua uiterlijk sprak die motor me direct aan, maar toen ik er op ging zitten was de interesse over. Misschien lag het aan mij, maar de zithouding paste me niet. In die zelfde zaak (MotoPort Zelhem) stond ook een Kawasaki VN800 Classic. Toen ik daar op ging zitten hoefde ik niet lang meer na te denken. Zeker niet toen het ook nog een actiemodel bleek te zijn, wat me diverse (financiële) voordelen opleverde. Van meet af aan ben ik tevreden geweest over mijn Kawasaki. De eerste 60.000 kilometer heb ik het reguliere onderhoud aan de motor uitbesteed. Daarna, toen ik meer tijd kreeg, ben ik het zelf gaan doen. Het bespaart kosten, maar vooral ook omdat ik het leuk vind om te doen. Al ben ik daar wat betreft olie en filters wisselen wel weer op teruggekomen. Voor een paar tientjes extra wil ik dat geknoei thuis net zo lief niet meer hebben.’

De Vulcan Classic wordt steevast gebruikt voor toerritten. In de beginjaren vooral in clubverband (Vulcan Owners Club Nederland), later meer op eigen gelegenheid samen met zijn vrouw. Jan: ‘Toen ik tien jaar geleden mijn vrouw leerde kennen had ze niks met motorrijden, maar ze vond achterop zitten wel leuk. Ik spoorde haar aan om zelf te gaan rijden. Een motor had ik al voor haar gekocht en ze haalde in vier maanden haar rijbewijs. En ze vond het leuk, met als gevolg dat we nu geregeld samen op pad gaan. Duitsland en omringende landen zijn bij ons favoriet. De eerlijkheid gebiedt me wel om te zeggen dat tijdens de reis er naartoe de motoren op een aanhanger gaan. Met de motor op de snelweg is voor ons geen vakantie. Tijdens de 150.000 kilometer die ik met de Vulcan heb gereden zijn er onderweg nooit technische problemen geweest.’

Mijn motoroccasion: Kawasaki VN800 Vulcan Classic

Metamorfose

Qua onderhoud en slijtage valt de Vulcan Classic zeker niet onder de noemer ‘duur’. Jan: ‘Het heeft er natuurlijk deels mee te maken dat ik een vrij rustige rijder ben. En de motor komt in de winter niet op straat. Eén keer heb ik ermee in de pekel gereden. Nooit meer, want ik heb een bloedhekel aan poetsen. Maar toen moest het. Olie verbruikt het blok nog steeds geen druppel en met een benzineverbruik van 1 op 20 heb ik ook al niet te klagen. De banden (Bridgestone G702) zijn goed voor ruim 25.000 kilometer en de ketting vraagt pas na zo’n 40.000 kilometer om vervanging. De achterschokdemper is wel een keer vervangen, omdat de demping eruit was. Er zit nu een prima exemplaar van Hagon onder. Op advies van de schokdemperleverancier heb ik meteen ook de lagers van het linksysteem vervangen. De vering is nu wel beter, maar een echt comfortabele motor zal de Vulcan nooit worden. Comfort genoeg op een mooie vlakke weg, maar dat houdt op als er klinkers of hobbels komen. Echter de relaxte zitpositie en het soepele motorblok maken heel veel goed. De remschijf voor heb ik onlangs moeten vervangen omdat er verkeerde (gesinterde) remblokken waren gemonteerd. Die remden erg hard, te hard naar mijn zin, waardoor ik in Luxemburg onderuit ben gegaan. Bovendien vraten die blokken de schijf op.’

Aan poetsen besteedt Jan weinig tijd. Wat niet wegneemt dat Jan toch vaak druk in de weer is met zijn Vulcan Classic. Toen hij de originele kleur (zeegroen) beu was werden er spuitbussen in de kleuren zwart, rood en geel (voor de bies) gekocht en Jan kon aan de slag. Voor de tassen afkomstig van een Intruder fabriceerde Jan een aangepast rek. De standaard schakelpook veranderde hij in een hak/teen-schakelpook. Om de motor een stoerder uiterlijk te geven werden opvallende claxons en extra lampen en knipperlichten gemonteerd. De voetsteunen zijn vervangen door (zelf gemaakte) floorboards. En wat nu een eenzitter is, weet Jan zo te veranderen in een tweezitter. Niet zozeer omdat het moet maar omdat het kan. Nog zoiets is de achterband. ‘Ik vond een brede 160 mooier dan de originele 140. Voor een 160-band is de originele velg te smal. Dat oogt niet. Een andere bredere velg inspaken is zo gepiept. Het maakt de Classic net nog wat imposanter.’

Kawasaki VN800 Classic op de brug

Jan Meutstege heeft er geen moeite mee als je hem schaart onder de groep ‘mooi-weerrijders’. Wat dat betreft heeft hij geluk wanneer hij met zijn Classic naar Volkel komt om daar bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen de brug op te rijden. Jan: ‘Mijn vrouw probeerde me nog aan te sporen om de motor eens extra goed te poetsen, maar dat doe ik nooit, dus nu ook niet.’ Desondanks, 23 jaar oud en anderhalve ton op de teller, ziet de motor er nog goed uit. Wel is te zien dat Jan zelf met spuitbussen in de weer is geweest. De lak op de tank, craquelé, ziet er niet uit zoals je dat bij een Kawasaki mag verwachten, ook al is die op leeftijd.

Omdat de eigenaar het meeste onderhoud zelf doet, is hij natuurlijk benieuwd hoe de expert over zijn motor zal oordelen. Op de remmen valt niets aan te merken. Kan ook niet, want de voorrem is nieuw. Jan: ‘Achter heb ik een probleem gehad. De remkabel van de trommelrem zat een keer vast. Deze loopt met een boog onder het frame door, waardoor vocht en vuil zich onder in de kabel kunnen ophopen. Maar dat was met een schoonmaakbeurt en wat olie snel weer opgelost.’

De originele buddy is vervangen door een Mustang-zadel. Jan: ‘Het eerste solozadel wat er op kwam heb ik zelf gemaakt door een duozadel doormidden te zagen en opnieuw te bekleden. Dat geldt ook voor de rugsteun. Ik vind het leuk om dingen zelf te maken.’

Marathonmotor: Suzuki GSX-R750

Over het motorblok kan Van Sleeuwen kort zijn: het loopt fantastisch. Van Sleeuwen: ‘Geloof me, hier kun je probleemloos nog 100.000 kilometer mee verder rijden. Geen rammeltje te horen, schakelt goed en loopt bijna geruisloos.’ Dan moet je wel even het uitlaatgeluid buiten beschouwing laten. Met de gemonteerde Vance&Hines-uitlaat is de kans groot dat je met de strengere wetgeving in sommige landen aan de kant kunt worden gezet. Jan: ‘Ik heb de uitlaatpijpen al een stuk verlengd met een extra demper. Dat scheelt. En wat ook scheelt is dat ik nooit hoog in toeren rij.’

De Classic is voorzien van een extra set lampen en knipperlichten. Jan: ‘Dat de originele knipperlichten er ook nog op zitten, is puur omdat verwijderen te veel gedoe is. De extra lampen kan ik apart in- en uitschakelen.’ De accu is goed, evenals het laadsysteem. Problemen met de elektriciteit, in welke vorm dan ook, zijn bij deze motor onbekend. ‘Dat geldt voor de meeste Vulcans. Ze staan niet voor niets bekend om hun betrouwbaarheid’, aldus Van Sleeuwen, die eraan toevoegt dat er helemaal niets op deze motor valt aan te merken.

Goed nieuws voor de eigenaar. ‘Het aanschaffen van een andere motor zit niet in de planning. Als deze ermee stopt, stop ik denk ik ook. En mocht er nog iets anders komen, dan wordt het een lichtere allroad met een grotere veerweg voor meer rijcomfort.’