Marathonmotor: Honda XL1000V Varadero

Marathonmotor: Honda XL1000V Varadero. Eens een Honda, altijd een Honda. Die slogan zou van toepassing kunnen zijn op Jan de With, die na drie sportieve Honda’s op zoek ging naar een opvolger met wat meer comfort en een minder sportieve zithouding. Dat bracht hem bij een Honda XL1000V Varadero, de motor waarmee hij inmiddels al twaalf jaar met veel plezier op rond rijdt. En als het aan hem ligt het liefst de komende jaren ook nog.

Jan de With (71) uit Emmeloord groeide op in Leerdam waar zijn ouders een veeboerderij runden. ‘Rond de boerderij was plaats genoeg om met oude brommers te crossen. Niemand deed daar moeilijk over en wij hadden de tijd van ons leven. Helemaal toen ik een 175cc-Jawa op de kop wist te tikken. Maar helaas, de pret was van korte duur. Een oudere broer zag de uit de kluiten gewassen versnellingspook aan voor een kickstarter. Dat betekende einde verhaal van de Jawa. Daarna werd een Zündapp omgebouwd tot crosser. Van wedstrijden rijden is nooit iets gekomen, dat was ook niet de intentie. Maar wel gewoon met vrienden lol hebben op een crossbrommer. En verder mijn voorliefde voor alles wat rijdt, van brommer tot zware trekker voor op het land. Techniek was en is mijn passie.’

In 1976 trouwde Jan en verhuisde van Leerdam naar Nagele in de polder. ‘Een boerderij met vee zag ik niet zitten, want dan ben je geen dag vrij. De overheid had in de Noordoostpolder proefbedrijven voor de akkerbouw. Daar kon ik als knecht gaan werken en later werd ik eigen baas op zo’n bedrijf. Dat heb ik zeventien jaar met veel plezier gedaan, ondanks dat er van motorrijden in die periode helemaal niets kwam. Gewoon te druk met bedrijf en gezin. Tot ik in 1995 besloot om op mijn 45e mijn motorrijbewijs te gaan halen. Mijn vrouw heeft helemaal niks met motorrijden, maar ze hield me gelukkig ook niet tegen. Een jaar later, nadat ik eerst geregeld een motor had gehuurd, kocht ik bij een autozaak mijn eerste motor, een Honda VF750F. Mijn belangstelling ging later meer uit naar zijn opvolger, de VFR750F. Deze kon ik overnemen van een kennis (2001). Helaas was deze motor niet zo’n lang leven beschoren, omdat een onoplettende autobestuurder mij op een rotonde over het hoofd zag. Met mijn 15-jarige dochter achterop werd ik tegen het asfalt gereden, wat resulteerde in een total loss voor de VFR.’

Marathonmotor: Honda CBR900RR Fireblade

Noordkaap

Na het ongeval moest er toch weer zo snel mogelijk een andere motor komen en dat werd een Honda Blackbird. Jan: ‘Een prachtige motor, waarmee ik zes jaar met veel plezier heb gestuurd, veel vakantietrips heb gemaakt, samen met één of meer zoons, die inmiddels ook met het motorvirus waren besmet. Deze Blackbird heb ik gereden tot 2009. Maar hoe geweldig ik de Blackbird ook vond, ik wilde van een tamelijk sportieve zit naar een relaxte houding, omdat ik meer woon-werk zou gaan rijden. Een praktische motor met topkoffer en dat moest (natuurlijk) weer een Honda worden. Daarbij was mijn oog gevallen op de Varadero. Ik vond er eentje bij een particulier. Vier jaar oud en nog maar 15.000 kilometer gelopen. Zag er zo goed als nieuw uit. De eigenaar was zeer zuinig op de Varadero geweest en bood hem aan voor een zeer nette prijs van € 7.500,-. Daarmee was de koop snel gesloten. Ik heb veel woon-werk gereden (90 km per dag) van Emmeloord naar Zwolle en terug. Het akkerbouwbedrijf wat ik had is in 2000 verkocht en we zijn naar Emmeloord verhuisd. Ik was het “boeren” van de ene op de andere dag zat en ben in loondienst gaan werken bij een school voor praktijkonderwijs. Eerst als assistent, later als leerkracht. Werk waar ik tot aan mijn pensioen veel voldoening uit heb gehaald.’

Met de Varadero zijn ondertussen heel wat landen bezocht in midden Europa en als hoogtepunt een reis naar de Noordkaap. Jan: ‘Die reis was voor mij heel bijzonder omdat ik die droom al lang koesterde, maar dacht dat het er nooit van zou komen. Op zekere dag kwam mijn jongste dochter (die zelf ook motor rijdt) met het idee om met haar man de reis te gaan maken. Nu is het voor de achterblijvers niet leuk als je vier weken weg bent dus besloten we met twee motoren (twee Varadero’s) en een camper te reizen zodat ook mijn vrouw en kleindochter van 1,5 mee konden. Zo hebben we samen ongelofelijk genoten van deze reis. We sliepen wel gewoon in een stuga of in ons tentje (doe ik altijd als ik met de motor onderweg ben), dus nu ook.’

Nadat de Lofoten waren aangedaan ging het mis in de buurt van de Geiranger. Jan: ‘Behalve dat het weer verslechterde (sneeuw), liep de accu van mijn Varadero leeg. Gelukje was dat we op twee identieke motoren reden. In the middle of nowhere heb je niet zomaar hulp van derden. We wisselden de accu’s en zo konden we weer verder. Later bleek een verbrande en gecorrodeerde stekker in de kabelboom de oorzaak van het ongemak te zijn. Ik heb thuis zelf de stekker vervangen.’

Reizen op de motor vindt de 71-jarige nog steeds hartstikke leuk. Jan: ‘Inmiddels ben ik op een leeftijd gekomen dat menigeen zou afstappen, maar daar wil ik nog niet aan denken. Zeker als je beschikt over een motor als een Varadero, dat zit zo relaxed. Elke dag rijden en ’s avonds fris, doch wel met een wat stijf achterwerk, afstappen. En ik geniet ervan om die hobby samen met mijn kinderen te doen. We hebben drie zonen en twee dochters, allen met partner en die hebben samen zeven motorrijbewijzen. Duidelijk een geval van virusbesmetting.’

Onderhoud

Hoewel Jan het onderhoud aan zijn Honda XL1000V Varadero gemakkelijk zelf zou kunnen doen (hij haalde vroeger ook complete trekkers uit elkaar), laat hij dat toch liever over aan de vakman. In dit geval Hovinga Motors in Emmeloord. ‘Een eenmanszaakje waar ik me prima thuis voel. En een alleszins redelijk werkplaatstarief, dat telt ook. Qua onderhoud is een Varadero niet veeleisend. Veel meer dan een beurtje voor verse olie en filters is niet nodig. Eén remschijf voor moest al vroeg worden vervangen, maar dat was eigen schuld. Schijfremslot vergeten! De ketting houdt het, mede dankzij de Scottoiler, bijna 40.000 kilometer vol. Het probleem dat de Varadero heeft met de uitlaatpakking van de achterste cilinder is bekend. Na de tweede reparatie (acht jaar geleden) is die dicht gebleven. Die reparatie leverde wel wat extra uren in de werkplaats op. Twee keer zijn de voorvorkkeerringen vervangen. Daar lig ik niet wakker van, dat zal bij iedere motor wel eens voorkomen. Het is me wel een raadsel waarom ik al vier keer een accu heb moeten vervangen. De laatste keer, vorig jaar, zijn uit voorzorg de spanningsregelaar en het startrelais vervangen. Mogelijk dat de spanningsregelaar niet goed functioneerde (komt vaker voor bij een Honda) en dat daardoor de accu’s relatief snel de geest gaven. Als de motor langere tijd niet wordt gebruikt, hang ik de accu aan de druppellader, daar kan het niet aan liggen.’

Honda XL1000V Varadero op de brug

Jan zegt zelf geen poetser te zijn, maar wanneer hij met zijn Varadero bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen arriveert, glimt de zwart/grijze Honda je tegemoet. ‘Een paar keer per jaar wordt de motor vertroeteld’, aldus de eigenaar wiens motor van aardig wat accessoires is voorzien. Opvallend zijn de breedstralers. ‘De komen goed van pas tijdens nachtritten. Zo’n nachtrit met een klein groepje vrienden/familie vraagt om extra skills. Je rijdt puur op navigatie en het vergt een andere manier van sturen en anticiperen dan overdag. Onderweg brandertje mee, broodjes en wat hamburgers om die in het holst van de nacht op te peuzelen. Door anderen voor gek verklaard, maar voor ons een prachtige uitdaging. Gewoon omdat het kan.’

Na het gebruikelijke proefritje komt Van Sleeuwen lachend terug. ‘We hebben er weer eentje’ en dan weet de geregelde lezer van deze rubriek wel wat hij bedoelt: versleten balhoofdlagers. In dit geval geen twijfel mogelijk, ook niet bij de eigenaar die met het voorwiel los van de brug goed kan voelen wat er scheelt. ‘Misschien een mooi klusje om een keer zelf aan te beginnen’, aldus De With.

De lak, of het nu van de tank of van de wielen is, ziet er allemaal even keurig uit. Jan: ‘Het scheelt denk ik wel dat er nooit bewust mee in de pekel is gereden. En ik heb de gewoonte om alle kwetsbare delen met lampolie in te smeren. Het beschermt en vuil is gemakkelijker te verwijderen.’

De pas nieuw gemonteerde spanningsregelaar doet zijn werk goed, de bijna nieuwe accu is (uiteraard) nog in topconditie. Met banden doet Jan zo’n 16.000 kilometer. ‘Ik vertrouwde vroeger altijd op Michelin Anakee, maar ik vond dat die banden veel last hadden van cupping. De laatste jaren gebruik ik de Metzeler Tourance (oude type). Geeft een goed vertrouwen en geen last meer van cupping.’

Dat de Honda 95.000 kilometer achter de kiezen heeft, is nergens aan te zien. Ook het motorblok ziet er nog puntgaaf uit. Geen lakschade, geen roest. ‘De motor zou zo de showroom in kunnen’, aldus Van Sleeuwen. Wat de eigenaar betreft gaat het zover niet komen. ‘Of ik moet binnenkort de loterij winnen, dan zou ik heel graag een nieuwe Africa Twin aanschaffen. De mooiste allroad die er is. Maar zonder die prijs in de loterij red ik me voorlopig nog wel met de Varadero. Die motor is nog lang niet op.’

Goed om te weten

De allereerste Honda XL1000V Varadero werd in Nederland in 1998 op kenteken gezet. De eerste Varadero’s hadden een erg zachte vering. Vanaf het 2001-model heeft de achterschokdemper af-fabriek een andere dempingskarakteristiek meegekregen, maar de slappe vering bleef. De Varadero stond al vrij snel bekend als een motor die niet al te zuinig met brandstof omspringt. Vooral als de motor nog niet voldoende is ingereden, is het verbruik hoog. Met 1 op 17 is de motor in dit verhaal ‘zuinig’ te noemen.

Door de jaren heen heeft Honda een aantal extra servicebeurten en/of terugroepacties gehad voor de XL1000V. In 1999 werd bij bepaalde framenummers een verkeerde bewerking van het krukastandwiel geconstateerd. Eigenaren die dat betrof hebben een nieuw motorblok gekregen. Meer dan gemiddeld zijn er bij de Honda Varadero problemen met de uitlaatpakking. In de garantieperiode werd het probleem zondermeer door Honda opgelost. Ook buiten de garantieperiode is men hiermee bij Honda coulant omgegaan. De meest afdoende remedie is het monteren van een nieuwe pakking in combinatie met een Volkswagenklem. Die is sterker en zorgt voor een betere afdichting. Vanaf 2001 werd de Varadero in Spanje geproduceerd (Montesa/Honda). Vanaf 2003 kreeg de Varadero een wat ander uiterlijk (kuipwerk) en werd standaard uitgerust met ABS en injectie. Het brandstofpompprobleem is daarmee ook uit de wereld. Verder werd de vijfbak een zesbak.

Pluspunten Honda XL1000V Varadero

Betrouwbaarheid

Minpunten Honda XL1000V Varadero

Slappe vering