Marathonmotor Honda GL1800 Goldwing: veel luxe voor dagelijks gebruik

Roelof Holtland heeft in zijn leven al heel wat kilometers op twee wielen afgelegd. Op verschillende soorten motoren, allemaal Honda’s. Met zijn laatste aanwinst, een tweedehands Honda GL1800 Goldwing, heeft hij zelf al meer dan twee ton gereden. En het einde is nog niet in zicht. Na een grondige revisie moet de GL1800 er weer een poos tegen kunnen. En zo niet, dan komt er een andere motor. Weer een GL1800, dat is zeker.

Foto’s: Peter van der Sanden

Man en motor

1 van 2

Kornhorn, een klein dorpje in het westen van Groningen, was de plek waar Roelof Holtland (58) opgroeide en waar hij op de brommer van zijn broer de liefde voor tweewielers ontdekte. Toch haalde hij niet meteen op zijn achttiende al zijn motorrijbewijs. ‘Mijn ouders vonden het verstandiger om eerst mijn autorijbewijs te halen. Motor kon later nog wel. Naast mijn schooltijd probeerde ik zoveel mogelijk bij te klussen op de boerderij van mijn ouders of bij andere boeren. Zo spaarde ik vrij snel geld bij elkaar om mijn motorrijbewijs te halen. Wel twee keer gezakt. De eerste keer was ik afgeweken van de opgegeven route. Daar kon ik mee leven. Maar de tweede keer niet. Het was winter, ik kreeg de opdracht om langzaam te rijden en deed dat. Toen vond de examinator dat ik te zachtjes reed. En hij vond dat ik geen motor kon rijden, hij zou me de volgende keer weer laten zakken. Dat was voor mij reden genoeg om een staatsexamen aan te vragen. Dit om te voorkomen dat ik hem de volgende keer weer trof. De bewuste examinator is later een half jaar geschorst, omdat zijn manier van beoordelen niet strookte met de wet.’

Nadat Roelof uiteindelijk wel met vlag en wimpel was geslaagd, kocht hij zijn eerste motor. Voor 4.000 gulden een Honda CX500. ‘Betaald met klusgeld, want ik zat toen nog op school. Mijn tweede motor was een Honda CB750C met een joekel van een Vetter-kuip en Krauser-kofferset. Nadat de Honda wat startproblemen kreeg die maar terug bleven keren, ging ik op zoek naar een andere motor Dat werd hele mooie Honda CB900C. Echter zonder kuip. De verkoper zei dat de kuip wel overgezet kon worden. Dat bleek toch niet zo te zijn en wees hij mij op een echte toermotor: een Honda GL1100.’ Na een korte proefrit was hij helemaal om. Deze motor staat ook op zijn trouwkaart. Roelof: ‘Met deze Goldwing heb ik samen met mijn broer mijn eerste motorreis (rondje Engeland) gemaakt. Drie weken geweldig mooi weer. Met deze GL1100 heb ik veel kilometers gereden, vooral woon-werk en ook toerritten. Van 1997 tot 2004 heb ik een aantal jaren geen motor gereden. Druk met het gezin (toen vijf kinderen, dat werden er later acht). De GL1100 ingeruild op een Mitsubishi Spacewagon, mijn grootste fout ooit. Later merkte mijn vrouw dat ik het motorrijden miste. Ik werk als quality manager in de voedselindustrie en reed wekelijks flink wat saaie woon-werkkilometers. Zo kwam er in 2004 toch weer een motor, natuurlijk een Honda en wel een Pacific Coast. Afgezien van het feit dat de motor te weinig vermogen heeft, een geweldig ding om mee te rijden. Helaas heb ik die motor al vrij snel na een vermoeiende werkdag op een vluchtheuvel total loss gereden.’

1 van 4

Veel kilometers

Natuurlijk moest er na de Pacific Coast een vervanger komen. Dat werd na vier maanden, zo lang duurde het herstel van de bestuurder, een Honda ST1100 Pan European. Roelof: ‘Geweldige motor, maar omdat na het eerder genoemde ongeval mijn linkerarm niet goed meer functioneerde was de zitpositie niet geweldig. Mijn volgende motor zou weer een Goldwing worden, niet beseffende dat dat moment snel ging komen. Een opa in een Opel Kadett reed pardoes voor mij de voorrangsweg op. Ik had geen schijn van kans. Van de Pan was weinig meer over en ik zat zelf ook flink in de kreukels.

Was het een teken van boven dat ik maar eens moest stoppen met motorrijden? Ik vroeg de dominee om raad, maar die kwam met de nuchtere vaststelling dat het eerder een teken van boven was voor de opa in de auto dat die beter kon stoppen met autorijden. Mijn vrouw deed er ook heel gemakkelijk over. “Doorgaan met motorrijden want je hebt zelf geen schuld aan het ongeval”, was haar reactie.’

Marathonmotor Suzuki C1500LC Intruder: betaalbaar alternatief voor de Road King

Na twee maanden was Roelof weer redelijk opgeknapt en was er geld van de verzekering om een GL1500 aan te schaffen. ‘Prima motor tot de brandstofpomp het begaf en er meer gebreken kwamen aan de twintig jaar oude Goldwing. Tijd voor een GL1800, die budgettair in zicht kwam vanwege een uitkering voor letselschade (botsing met “opa”). Bij MotoPort in Hippolytushoef stond een mooie blauwe uit 2002, twaalf jaar oud met slechts 57.000 kilometer op de teller. Dat was in november 2014. Sinds die tijd heb ik zelf al ruim 200.000 kilometer met deze Goldwing gereden. De motor heeft me onderweg nooit in de steek gelaten. Toen ik op Urk werkte, reed ik duizend kilometer per week. Later werden dat er wat minder, omdat ik dichter bij huis ging werken. De motor wordt ook in de winter gebruikt. Onderhoud doe ik veelal zelf. Die kosten vallen best mee. Op tijd verse olie en regelmatig remblokken vervangen. De remschijven voor zijn een keer aan de beurt geweest en twee keer nieuwe voorvorkkeerringen. Op zich niets bijzonders. De Honda verbruikt geen olie en over het brandstofverbruik, 1 op 16, ben ik tevreden. Zeker gezien mijn rijstijl en de massa van de motor. Omdat het zadel wat was doorgezakt, heb ik het voorste deel opnieuw laten vullen en meteen wat opgehoogd voor een betere zitpositie. De bekleding is nog steeds hetzelfde.’

Ratel

Met bijna tweeëneenhalve ton op de teller hoorde Roelof een ratelend geluid vanuit de versnellingsbak. De motor reed en schakelde nog prima, maar toch vertrouwde hij het niet. ‘Er was heel duidelijk iets niet in orde. Even was er twijfel over wat te doen, maar er zat niets anders op dan het blok uitbouwen, iets wat ik zelf kon doen, en naar Gerard Stoeten van Bikefit in Heerenveen brengen. Hij zou het blok voor me demonteren en kijken wat er aan de hand was. De oorzaak van het ratelen bleek te maken te hebben met een kapot lager, waardoor twee tandwielen niet lekker meer liepen. Toen rees bij mij de vraag of ik dan toch niet beter een ander blok kon kopen. Dat heb je immers al voor zo’n 2.500 euro. Maar dat werd me afgeraden door de monteur omdat de rest van het blok nog in nieuwstaat verkeerde. “Wanneer je een gebruikt blok koopt, weet je niet hoe dat er van binnen uitziet”, was zijn redenering.’ 

Roelof besloot het blok te laten reviseren en alles wat ook maar een beetje aan slijtage onderhevig was te vervangen. Zo werden de drjifstanglagerschalen, zuigerveren en olieschraapveren vervangen en ook beide nokkenaskettingen. ‘Daarna was het blok weer als nieuw. Net als bij het demonteren duurde het monteren van het blok ook weer drie dagen. Gedurende deze periode stond er een rit van CMV, wat staat voor Christelijke Motorrijders Vereniging, op het programma. Ik wilde dolgraag mee, maar de Goldwing lag uit elkaar. Uit nood heb ik toen een ST1100 gekocht om toch mee te kunnen. Een jaar later probeerde ik die motor weer te verkopen zonder er veel geld op toe te geven, maar dat viel tegen. Gevalletje pech.’ 

Na de revisie liep het motorblok weer als een zonnetje, maar Roelof schrok zich rot toen hij tijdens de eerste proefrit weer een onbestemd geluidje hoorde. ‘Maar op het moment dat de motor inveerde, hoorde ik het geluid niet. Kort daarvoor had ik een zwaarder veerelement gemonteerd. Hierdoor was de motor achter iets hoger op zijn poten komen te staan. Dat zorgde voor een andere hoek van de cardan. Daarom dacht ik gelijk aan een probleem met de cardan, wat ook zo bleek te zijn. In het cardanhuis trof ik de losse onderdelen van een naaldlager aan. Ik wist genoeg. Gelukkig hebben we de firma Boonstra in de buurt waar ik een vervangende cardan vond. Zonder die andere veer was ik er waarschijnlijk pas veel later achtergekomen dat de cardan bijna was gesneuveld. Nu ben ik er onderweg niet mee stil komen te staan.’

Honda GL1800 Goldwing op de brug

Na in alle vroegte vanuit Groningen te zijn vertrokken voor een rit van tweeëneenhalf uur, verschijnt Roelof Holtland netjes op tijd bij MOTO73-expert Van Sleeuwen in Volkel. Die maakt eerst een proefritje, waarbij hij tot de conclusie komt dat de ruim twintig jaar oude Goldwing nog rijdt als een trein. Op de brug wordt eerst naar de remmen gekeken. Die doen het nog goed, de klauwen blijven niet kleven, maar de schijven hebben wel hun beste tijd gehad. Groeven en ze zitten op de grens wat betreft dikte. ‘Ze zijn één keer vervangen, maar dat is alweer 120.000 kilometer geleden en de schijven waren toen niet eens nieuw’, aldus de eigenaar. De (dikke) schijf achter is nog nooit vervangen, maar het moment dat dat wel moet gebeuren zit er aan te komen. Speling op wiellagers of balhoofdlagers (nog nooit vervangen) is er niet. Het motorblok ziet er ondanks een aantal pekelwinters nog goed uit. Wel hangt er een druppeltje olie onder. ‘En daar baal ik vreselijk van’, zegt Roelof. ‘Dat lekken is ontstaan na de revisie. Volgens mij lekt het carterdeksel maar om bij de bewuste bouten te komen om die aan te draaien moet er eerst flink worden gesleuteld. Maar dat ga ik oplossen. Olie onder een Honda! Dat kan niet!’
Qua uiterlijk, met in achtneming van de hoge kilometerstand, valt er niet zo heel veel op de motor aan te merken. Hier en daar wel wat roestige boutjes en licht aangetast aluminium, maar dat is het dan ook. De wielen zijn zwart gekleurd. Poetsen haalt volgens de eigenaar weinig uit want ze kleuren daarna toch weer snel zwart. Kijk je naar de onderkant van de motor, dan zie je wel dat het een koud kunstje is om over het asfalt te schrapen. De kunststof kap die aan de voorkant om de motor zit is gescheurd. ‘Daar heb ik laatst een beest tegenaan gehad. De haren kun je nog zien zitten’, aldus Roelof.
De uitlaatdempers hebben hun beste tijd gehad, maar ze zijn nog wel dicht. De Goldwing is nog steeds fluisterstil, maar de dempers zien er niet uit. Roelof: ‘Die demper staan ook op de nominatie om vervangen te worden. Ik heb al een paar, zo goed als nieuwe occasions gevonden voor slechts 75 euro per stuk.’

Op elektrisch gebied heeft de GL1800 nog geen problemen gekend. Van Sleeuwen controleert de staat van de accu en of deze voldoende bijlaadt. Beide zaken zijn het geval. ‘Deze motor is nog lang niet aan zijn einde’, luidt dan ook de conclusie van MOTO73-expert Van Sleeuwen. Roelof: ‘Dat is natuurlijk goed om te horen, zeker na de toch wel kostbare revisie van het motorblok. Na vervanging van de uitlaatdempers en de remschijven moet ik toch zeker de drie ton kunnen halen. Daarna zie ik wel weer verder. In bepaalde mate ben ik wel aan deze motor gehecht, maar niet tot het oneindige. Als er een andere motor komt wordt dat een jongere GL1800 tot 2011.’