Marathonmotor: Honda CBR900RR Fireblade

Al sinds 1992 is de Fireblade het sportieve paradepaardje van Honda. In 2006 werd Sander Versluis eigenaar van een Honda CBR900RR Fireblade uit 1992. Daarmee werd voor hem een lang gekoesterde droom werkelijkheid. Ondanks enkele tegenslagen is de kilometerteller al twee keer vooraan begonnen met tellen. Een derde keer laat waarschijnlijk even op zich wachten, want de eigenaar heeft de luxe van nóg een Fireblade in de schuur.

De eerste blijft altijd de eerste

‘Ik kom helemaal niet uit een motorfamilie’ zegt Sander Versluis (38) uit Deventer. ‘Mijn ouders waren er absoluut geen voorstander van dat ik aspiraties had om motor te gaan rijden. Maar na mijn brommertijd wist ik het zeker, vroeg of laat komt er een motor. Aan mijn autorijbewijs betaalden mijn ouders mee, daarna sparen voor een auto. En toen die auto er was, sparen voor een motorrijbewijs. Ik was toen 20. En weer sparen, nu voor een motor. Een jaar later had ik genoeg geld om een oude uit Amerika geïmporteerde Honda VTR250 aan te schaffen. Met dit simpele motortje heb ik tot drie jaar terug woon-werkverkeer gereden. Toen was de motor finaal tot op de draad versleten. Nieuwe of gebruikte onderdelen waren nauwelijks nog te krijgen. Voor woon-werkverkeer heb ik als opvolger een Honda CB500 uit 1998 gekocht, waarmee ik vrijwel dagelijks van Deventer naar Kampen rij. Goed voor zo’n 20.000 km per jaar.’
Maar de VTR250 en de CB500 staan mijlen ver af van Sanders eigenlijke motordroom, een Honda Fireblade. Sander: ‘Hoewel ik nog nooit een meter op een Fireblade had gereden, heeft dit model mij altijd enorm aangesproken. Na een korte proefrit in 2006 bij een particuliere verkoper was ik helemaal verkocht: deze was voor mij! Wat een gaaf ding! De twee ronde koplampen, de brede benzinetank, de zithouding, het geluid, het karakter van het motorblok. De basis voor de liefde was gelegd. Het had natuurlijk ook een miskoop kunnen zijn, want 14 jaar oud en met 57.000 km op de teller wist ik niets van de voorgeschiedenis van deze motor. Gelukkig is het goed uitgepakt. Ik geloof dat ik er het eerste jaar alleen al 20.000 km mee heb gereden. Vooral de toertochten met de motorclub (Firebladeclub) staan garant voor vele mooie kilometers. Tas erop, tank vol en mooie routes rijden door bekende en minder bekende gebieden in Europa. Maar ook de motorvakanties met mijn vriendin naar Schotland, Noorwegen en Frankrijk zijn met deze Fireblade verreden.’

De Eerste

Rijdt iemand een Fireblade, dan verwacht je misschien dat de eigenaar er regelmatig mee op een circuit te vinden is en alles volgt wat zich in de racewereld snel op twee wielen beweegt. Maar dat is niet aan Sander Versluis besteed. ‘Ik gebruik de Fireblade vooral als toermotor en de racewereld interesseert mij niet. Zo vaak mogelijk rijden op de Fireblade wel. Hoewel de Fireblade een erg betrouwbare motor is, gaan er natuurlijk ook weleens zaken kapot. Maar niets is niet te repareren of te herstellen. In het begin kreeg ik nog weleens de vraag: Nu ga je hem zeker inruilen voor iets nieuwers? Inmiddels weet iedereen het: deze gaat nooit meer weg. Of het nu een weigerende brandstofpomp is, een defecte spanningsregelaar (beide onderweg in Duitsland) of een versnellingsbakrevisie die de (economische) waarde van de motor bijna overstijgt. Herstellen (zoveel mogelijk zelf), beter maken dan dat het was en weer vrolijk verder rijden. Een jaar nadat ik de motor had, ben ik op een dieselspoor onderuit geschoven met heel veel schade als gevolg. Dat deed pijn. Kuipwerk, tank, voorwiel, voorvork en nog veel meer onderdelen moesten vervangen worden. Economisch total loss zou de verzekering zeggen. Maar er viel voor mij bij de verzekering niks te halen, want alleen wa-verzekerd. Elke winter gaan minimaal de wielen eruit en het kuipwerk eraf en wordt elk hoekje en gaatje weer grondig schoongemaakt. Naast het reguliere onderhoud probeer ik dan ook altijd een bepaald deel extra aandacht te geven. Het ene jaar de vering, een ander jaar de remmen, dan weer de carburateurs. Een aantal jaren terug is het kuipwerk bijgespoten en daarna nog voorzien van een laag blanke lak om alles netjes te conserveren. Zo wordt de motor elk jaar een beetje beter, maar altijd met behoud van het originele uiterlijk en karakter. Er gaat immers niets boven het origineel. Een nieuwe motor is altijd maar even de nieuwste, de eerste zal altijd de eerste blijven’.

Onderhoud

Sander haalde het eerder al aan, als je veel rijdt kan er ook het nodige stuk. Voor het eerste probleem zorgden de koppelingsplaten. Sander: ‘Ik denk dat ik te dunne olie heb gebruikt waardoor ze eerder dan normaal versleten waren (90.000 km). De grootste klus was elf jaar geleden. De tweede versnelling schoot er regelmatig uit. Samen met een vriend, die precies dezelfde motor heeft als ik, heb ik het blok gedemonteerd. Toen het blok open lag, bleek er meer aan de hand dan alleen die tweede versnelling. Het draaide uit op een complete versnellingsbakrevisie. De totale kosten waren hoger dan de waarde van de motor. Maar ja, ik wilde deze motor niet kwijt. Dan neem je dit soort beslissingen.’

Ruim een jaar later zorgde een onheilspellend geratel in het motorblok voor einde motorrit in Luxemburg. Sander: ‘Ik wist niet wat er aan de hand was. ANWB gebeld maar dat ging allemaal te lang duren. Een dag later de motor opgehaald en thuis het blok onder het frame vandaan geschroefd. Ik had inmiddels ervaring hoe dat het snelste kon. Sleutelen aan een oude motor gaat zoveel gemakkelijker dan sleutelen aan een nieuwe. Dat is wel een voordeel. Het blok heb ik naar een bevriende motormonteur gebracht. Er bleek niet zo veel aan de hand. Nokkenasketting en -spanner moesten worden vervangen. Daarvoor had ik het blok niet uit hoeven bouwen, maar voor de monteur was het zo wel gemakkelijker. En mijn eigen uren hoef ik niet te betalen. Die vallen onder “hobby”. Ik zorg er altijd voor dat de Honda er als nieuw uit blijft zien. In de winter komt de Fireblade niet buiten. Het spuitwerk, afgewerkt met blanke lak, is mooier dan van een nieuwe. Afgelopen jaar heb ik de wielen opnieuw laten coaten. Rood! Niet de originele kleur, maar wel heel mooi.’

Op de brug

Samen met zijn motormaat, ook op eenzelfde Fireblade uit 1992, arriveert Versluis bij MOTO73-Expert Van Sleeuwen in Volkel. Dat de eigenaar de afgelopen jaren flink wat tijd en geld in zijn 29 jaar oude Honda heeft geïnvesteerd kun je direct zien. Om door een ringetje te halen. Van Sleeuwen maakt een proefritje en komt terug met twee opmerkingen: de koppeling gaat erg zwaar en het stuurgedrag is niet helemaal wat het moet zijn. Dat laatste, je raadt het al, komt door een te strak afgesteld balhoofd. Van Sleeuwen: ‘Geen versleten balhoofdlagers (vervangen bij 132.000 km), maar ze staan net wat te strak afgesteld wat rijden op een rotonde niet ten goede komt. En wat die koppeling betreft, misschien een nieuwe kabel proberen?’ Volgens de eigenaar is er nog niet zo lang geleden een andere kabel gemonteerd. ‘Dan denk ik dat de loop van de kabel niet goed is. Eén bocht meer of minder in de kabel kan een heel verschil maken’. Bij de ‘tweeling’-Blade, die buiten staat, loopt de kabel anders en gaat de koppeling wel soepel.

De remschijven, inmiddels twee keer vervangen, zijn als nieuw. Het voorwiel zelf is ook twee keer vervangen. De eerste keer na het ongeval en twaalf jaar later zat er teveel speling in de naaf waardoor de wiellagers loskwamen. Over de vering niets dan lof, maar dat kan ook niet anders met nieuwe binnenpoten en YSS-veren. De oude poten waren versleten waardoor de keerringen lek raakten. De originele achterschokbreker heeft bij 143.000 km plaats gemaakt voor een exemplaar van YSS, welke prima voldoet.

De Fireblade produceert een zeer beschaafd geluid. Sander: ‘Dat is in het verleden wel eens anders geweest. In 2018 bleek een van de uitlaatbochten doorgeroest bij de aansluiting op de cilinderkop. Uitlaatspecialist Mile Pajic heeft dat gelukkig netjes kunnen repareren. De nieuwe goedgekeurde MIVV-uitlaatdemper heb ik vorig jaar gemonteerd nadat vrienden van me hun motor in Duitsland achter moesten laten omdat er op hun motoren uitlaatdempers zonder keurmerk zaten. Let gerust op in Duitsland, want met teveel lawaai raak je geheid in de problemen.
De spanningsregelaar en de dynamo hebben onderweg twee keer voor ongewenst oponthoud gezorgd. Dat blijft toch een zwak punt bij meerdere Honda’s. Bij meeting blijkt dat accu, spanningsregelaar en dynamo nu in orde zijn. Zoals na 232.500 km bijna alles aan deze Fireblade in orde is.

Ofschoon de eigenaar niet van plan is om deze Honda CBR900RR Fireblade uit 1992 van de hand te doen, staat er sinds 2018 toch een nieuwe CBR1000RR in Deventer. Sander: ‘Ik kreeg in 2018 toevallig een reclamemailtje van Ten Kate onder ogen. Een Fireblade gespoten in de RC30-kleurstelling. Nog nooit was ik echt hebberig geworden van een nieuwe motor, maar nu kon ik er bijna niet meer van slapen. Zo snel mogelijk in de showroom die motor gaan bewonderen. Hij bleek nog mooier dan op de foto’s. Het thuisfront nog “even” moeten overtuigen en toen besteld. Voor zover ik weet, zijn er twee van deze in Nederland. Maar hoe mooi en goed deze nieuwe Fireblade ook is, ik rij nog net zo vaak op de oude uit ’92. Twee Fireblades en alle twee verschillend. Maar geloof het of niet, de oudste zorgt nog steeds voor de grootste glimlach. Die eerste was zijn tijd ver vooruit.’

Merkenclub

Uiteraard is er voor de populaire Fireblade in Nederland een club: www.firebladeclub.nl. Alleen bezitters van de CBR900RR en de CBR1000RR zijn welkom. De club organiseert vrijwel maandelijks activiteiten zoals gezamenlijke tochten. Het is zeker niet de grootste merkenclub van Nederland, maar wel een van de actiefste.

Reparaties en problemen

80.000 km                schadeherstel na ongeval
90.000 km                koppelingsplaten vervangen
115.000 km              spanningsregelaar en accu vervangen
123.000 km              versnellingsbakrevisie
130.000 km              nieuwe remschijven voor
132.000 km              balhoofdlagers vervangen
140.000 km              nokkenasketting -spanner vervangen
143.000 km              revisie voorvork en schokbreker
190.600 km              accu vervangen
193.000 km              voorvorkkeerringen lek
200.440 km              radiateur vervangen (vuil)
210.500 km              nieuwe remschijven voor en achter
219.000 km              dynamo en spanningsregelaar vervangen
221.900 km              reparatie gescheurde uitlaatbocht
222.900 km              nieuwe wiellagers voor
224.810 km              dynamo vervangen
232.160 km              velgen gecoat, (binnen)vorkpoten vervangen, revisie achterschokbreker

Gemonteerde accessoires

Stalen remleidingen
Garmin-navigatie
K&N-luchtfilter
Dynojet-carbkit
MIVV-uitlaatdemper
YSS-achterschokbreker
Donkere kuipruit
Kleine knipperlichten

Richtprijzen bij de motorzaak

Voor een CBR9000RR Fireblade moet je rekenen op een bedrag tussen de 2.000 en 4.000 euro. De oudste modellen (92-93) zijn het meest gewild en daarom is de vraagprijs het hoogst.

Goed om te weten

In 1992 introduceerde Honda de sportieve CBR900RR Fireblade. Daarmee zorgde Honda voor nieuwe maatstaven in het sportieve segment. Met een laag gewicht (185 kg) en een uitstekend rijgedrag was de Fireblade een nieuwe trendsetter. In 1996, vier jaar na de introductie, kwam Honda met een opgewaardeerde Fireblade. Uiterlijk waren de veranderingen nauwelijks te zien. Enkel een iets ander voorspatbord, aangepaste stroomlijn en nieuwe tank lieten de 96-er Fireblade verschillen van diens voorganger. Innerlijk veranderde er wel het nodige. Zo kreeg de 96-er Fireblade meer inhoud (van 893cc naar 918ccc) en werden krukas, koppeling en versnellingsbak aangepast. De ontsteking ging met de tijd mee. Die werd computergestuurd. Oliepeilen gebeurde niet langer via de peilstok, maar via een kijkglaasje. De 96 Fireblade kreeg ook een nieuw frame: lichter en stijver. In 2000 en 2002 kreeg de Fireblade nogmaals een update. Iets meer inhoud (929cc in 2000 en 954cc in 2002) en minder gewicht (170 kg en 168 kg). Belangrijkste verandering in 2000 was dat de carburateurs vervangen werden door injectie. In vergelijking met de voorgaande Fireblade was het 2000-model meer hard core geworden. Voor modeljaar 2004 werd de Fireblade geheel gerestyled en met 998cc cilinderinhoud veranderde de naam in CBR1000RR Fireblade. Een volgende revolutie volgde in 2008 (frame/ kuipen/motorblok) en sinds modeljaar 2017 is de Fireblade ook voorzien van elektronische hulpmiddelen als tractiecontrole en rij-modi. Vanaf 2020 is de Fireblade meer circuit-georiënteerd en veranderde de naam zelfs in CBR1000RR-R. De Fireblade is ook in 2021 nog steeds het sportieve paradepaardje van Honda.

Pluspunt

Tijdloos.

Minpunt

Brandstofpomp en spanningsregelaar kwetsbaar.