Marathonmotor: Ducati 900SS Nuda

Een liefhebber van Engelse motoren en auto’s die overstapt naar Italiaans? Mathieu Hilgerdenaar doet er niet moeilijk over. Na 24 jaar Engels besloot hij een Italiaans avontuur aan te gaan en kocht een Ducati 900SS Nuda. Door zijn motorvrienden werd daar in het begin wat argwanend op gereageerd, maar tien jaar later is de conclusie dat de Ducati met inmiddels 127.000 km op de teller onderweg nooit voor problemen heeft gezorgd. En dat kunnen al zijn motorvrienden op andere motormerken niet zeggen.

Mathieu Hilgerdenaar (59) uit Amstelveen heeft de liefde voor ‘Engels’ meegekregen van zijn vader die van klassieke Engelse auto’s hield. ‘Door mijn vader kwam ik al op jeugdige leeftijd in Engeland waardoor ik de liefde voor oude Engelse auto’s en motoren met de paplepel ingegeven kreeg. Niet geheel toevallig is mijn vrouw ook Engels. Maar in tegenstelling tot mijn vader, en de rest van de familie, ging mijn interesse toch vooral uit naar Engelse motoren. Voor bromfietsen had ik in mijn jeugd geen belangstelling en toen ik achttien werd, heb ik uit praktische overweging eerst mijn autorijbewijs gehaald. Vanwege studie waren een motorrijbewijs en een motor nog even niet aan de orde. In 1987, ik was toen 25, heb ik mijn motorrijbewijs gehaald. En uiteraard was mijn eerste motor een Engelse. Ik had een jaren zestig Triumph Bonneville besteld. Die moest uit Noord-Amerika komen. Maar helaas, die kwam niet. Er restte me niets anders dan een jonger exemplaar aan te schaffen. Ik vond de motor geweldig, als die tenminste reed. Wat een trammelant heb ik met die motor gehad. Veel pech onderweg, maar ik heb met de Bonneville wel mijn eerste buitenlandse reis (Schotland) op de motor gemaakt. Tijdens een vakantie onderweg naar de Pyreneeën, met mijn vrouw achterop, kreeg de Bonneville een vastloper. Met de trein terug naar huis, Volkswagen-busje opgehaald, motor d’r ingezet en alsnog de vakantie voortgezet. Maar na vier jaar was ik het helemaal zat met de Bonneville. Ik zocht iets betrouwbaarders en kwam uit bij een BMW K75. Ideaal voor twee personen, ging niet kapot maar ik vond de motor wel heel erg saai. Op die motor heb ik de Alpen ontdekt. Voor meer beleving toch weer terug naar een Engelse motor, in dit geval een uit de USA geïmporteerde Norton Commando uit 1975. Wat een geweldige motor was dat. En die bleef heel. Met de wetenschap van nu had ik die motor nooit van de hand moeten doen, maar een mens wil nu eenmaal af en toe eens wat anders. Dat “iets anders” werd een nieuwe Triumph Trident. Prima motor maar omdat ik door omstandigheden de motor niet meer kon stallen, heb ik de Trident van de hand gedaan en volgden er vier jaren zonder eigen motor. Hoe ik dat heb volgehouden, is me nu nog een raadsel.’

Steen

In die vier jaar had Mathieu wel de tijd om na te denken over een andere motor. Mathieu: ‘Weer een Engelse motor lag voor de hand, maar ik ben soms wel eens tegendraads en ik vond de Ducati 900SS Nuda, en dan het model waarbij het blok helemaal zichtbaar is, erg mooi. Natuurlijk kende ik de verhalen van Ducati’s die stuk gaan en dat werd er door mijn motorvrienden nog eens extra ingewreven. “Ducati, stuk gaat-ie” kreeg ik meermaals te horen. Maar inmiddels, na 10 jaar, is die scepsis wel verdwenen. Eerlijk gezegd was ik er in het begin zelf ook niet zo zeker van en ik wilde in de motorvriendengroep geen spelbreker zijn. Mijn vrouw vond het minder leuk dat ik een 900SS kocht, niet omdat het geen Engelse motor was maar omdat je als duopassagier over heel weinig comfort beschikt. Eén keer heeft ze achterop gezeten en daar is het bij gebleven. Maar gelukkig gunt ze mij het plezier op de Duc wel.’
Mathieu kocht de 900SS met 40.000 km op de teller in 2011 van een particulier. Mathieu: ‘Die man had de motor uit 1994 slechts een jaar in bezit gehad. De eerste eigenaar, die ik niet ken, had de originele uitlaten vervangen door Bos-dempers en de tellerunit voorzien van een aluminium Nacelle-behuizing. Voor het overige verkeerde de 900SS in originele staat en dat is nu nog zo. Ik heb er nooit meer iets aan veranderd of toegevoegd. In het begin gebruikte ik de motor om er o.a. dagelijks mee naar mijn werk te rijden. De motor staat altijd buiten, wel altijd onder een zeil. Sinds ik op loopafstand van mijn werk woon, komt de motor alleen nog in actie voor langere vakantietochten. Zuid-Frankrijk en de Alpenlanden heb ik allemaal gehad. In Slovenië zorgde een op de weg liggende steen voor oponthoud. Ik reed een deuk in de achtervelg met gevolg dat de band slap liep. Met hulp van een plaatselijke smid en een binnenband kon de reis worden voortgezet. Thuis in Nederland is het achterwiel vervangen. Trips naar Goodwood (Festival of Speed en Revival) stonden ook regelmatig op het programma. En verder een reis naar Lissabon en heel vaak Frankrijk, Ardennen en Eifel. Als er maar fijne stuurweggetjes zijn. Het liefst zo weinig mogelijk snelweg.’

Marathonmotor: Suzuki GSX-R600

Niet moeders mooiste

Mathieu Hilgerdenaar is niet iemand die zijn motor koestert door ‘m zelf te onderhouden en nodeloos te poetsen. ‘Als je geen plek hebt om te sleutelen moet je er ook niet aan beginnen. De Ducati 900SS Nuda is lang in onderhoud geweest bij Ducati-dealer Motortour in Amsterdam en sinds een aantal jaren vertrouw ik de Duc toe aan Gilex Classics in Zaandam. Dit bedrijf is meer gericht op de wat oudere motoren en leerde ik kennen op het circuit in Spa Francorchamps. Zoals gezegd heeft de Duc me onderweg tijdens een vakantie nooit laten staan. Dat, en het feit dat ik het nog steeds een geweldige motor vind, heeft er voor gezorgd dat ik nooit spijt heb gehad van de aanschaf van de 900SS. En met de Duc zorg ik in ons motorclubje letterlijk en figuurlijk voor een ander geluid. Natuurlijk is er wel eens iets stuk gegaan. Zoals de spanningsregelaar. De motor liep niet lekker, maar de monteur kon me direct vertellen wat er aan de hand was. Toen de startmotor het begaf, het ding vertoonde al enige tijd kuren, stond ik toevallig net bij een klant om de hoek van de Ducati-dealer. Omdat de motor altijd buiten staat heeft deze meer te lijden van de weersinvloeden dan eentje die droog binnen staat. Het was op een gegeven moment zo erg dat de (buiten)vorkpoten door corrosie waren aangetast dat ze het bij de motorzaak onverantwoord vonden dat ik nog verder reed. Via Marktplaats had ik snel twee andere vorkpoten gevonden. Voor een beurt breng ik de motor weg. De laatste tijd krijg ik steeds vaker te horen dat het tijd wordt om iets anders te kopen, want de motor begint “op” te raken. Al uit zich dat nog niet in concrete gebreken. Het enige wat ik zelf wel doe is goed het oliepeil in de gaten houden. Afgelopen zomer heb ik nog even een rondje Zuid-Frankrijk gedaan, goed voor 3.000 km. Halverwege de trip moest er een halve liter olie bij en thuis weer zo’n zelfde hoeveelheid. Dat vind ik nog acceptabel. Een revisie is nodig om het olieverbruik terug te dringen. Maar is deze motor nog een revisie waard? Moeders mooiste is het al lang niet meer.’

Ducati 900SS Nuda op de brug

Dat de Ducati 900SS Nuda van Mathieu Hilgerdenaar niet meer moeders mooiste is, blijkt als deze in Volkel voor inspectie bij MOTO73-Expert Van Sleeuwen verschijnt. De eigenaar laat vooraf weten dat de motor hard toe is aan een beurt, maar dat hij twijfelt of dat nog wel rendabel is. Van Sleeuwen, na het gebruikelijke proefritje: ‘In ieder geval is de ketting aan vervanging toe. Afgezien van het feit dat die veel te los hangt, hij klappert zelfs, is deze ook totaal versleten. En dat geldt ook voor de koppelingsplaten. Als de motor eenmaal rijdt is er weinig aan de hand, maar met ingeknepen koppeling komt er een schrapend geluid uit het koppelingshuis. Verder rijdt de motor prima.’
Op de brug wordt eerst naar de remmen gekeken. Die zijn in orde, wat niet vreemd is omdat de remschijven nog niet zo heel lang geleden zijn vervangen. Ook het balhoofdlager is in orde, maar dat is ook al een keer vervangen. Aan het kuipwerk is te zien dat er niet op een krasje meer of minder wordt gekeken. Maar alles sluit nog wel netjes naadloos op elkaar. De lamp van de koplamp, en dat vindt Mathieu toch wel bijzonder, is nog nooit stuk geweest. Na montage van een te hoge band is het voorspatbord aan de achterkant over een lengte van bijna 10 centimeter ingesleten. Dat is iets wat we nog nooit eerder bij een Marathonmotor hebben gezien. Verder is aan alles te zien dat de motor een zwaar ‘buitenleven’ heeft. Corrosie heeft bijna overal toegeslagen. Dat geldt ook voor het motorblok wat na 127.000 km overigens, op een heel klein beetje zweten na, nog netjes droog is. Een beetje ‘zweten’ doet ook de achterschokbreker, al lijkt het vanwege het aangehechte stof erger dan het is. De buddyseat is een keer opnieuw bekleed. Mathieu: ‘Dat was nodig want van de oude bekleding was weinig meer over. Ik sta momenteel op een keerpunt wat met de motor te doen. Ik heb de motor destijds voor 2.500 euro gekocht en inmiddels is het een soort van “houtje-touwtje” motor geworden. Laat ik de motor opknappen en het blok reviseren dan ben ik veel meer geld kwijt dan wat ik destijds voor de motor heb betaald. Ik ga wel stallingsruimte voor de motor zoeken en eens goed nadenken over hoe verder. Als ik de revisie zelf uit zou kunnen voeren, dan denk ik dat het met de kosten wel mee zou vallen. Maar aangezien ik alles moet laten doen is dat geen optie. Meest realistisch is dat deze motor de deur uit gaat en dat er een andere komt met minder kilometers. De nieuwe Supersports van Ducati vind ik niet mooi, dus moet ik op zoek naar een mooie gebruikte SS900 zonder Tupperware.’

fotografie Peter van der Sanden