We hebben een dag de tijd om een grote trip te maken door België en Nederland, langs Kawasaki-dealers, met de belangrijkste huidige Z-modellen. Van de Z400 tot de Z H2 SE, en alles daartussenin. Een dag van verrassingen, veel kilometers en bergen rijplezier. Bij iedere dealer geven we de sleutel af om met de volgende Z door te rijden in de hoop op tijd de laatste dealer te bereiken. Wat nog niet zo voor de hand liggend was…
Foto’s: Pien Meppelink
Z400
De Moedige Kleine
De oplettende lezer vraagt zich wellicht af: waarom niet starten met de Z125? Wel, daar hadden we eerlijk gezegd gewoon de tijd niet voor. Het was nu al proppen en plooien om alle vijf modellen in een dag te rijden en fotograferen. En die dag begon bij Kawasaki-dealer Serneels Bikes in Zonhoven (B). Daar kwamen we als kritische journalisten al meteen met een verzoek; de achterband van onze Ducati-testmotor was platgereden. Of er vandaag tijd was om die te herstellen, zodat we later op de avond weer met die Ducati huiswaarts konden. Zonder afspraak, uiteraard, want we hadden het ook pas gemerkt toen we richting Zonhoven reden. Maar het was geen enkel probleem voor het team van Serneels om de band te fixen. Waarvoor nogmaals veel dank.
Toerisme Schotland: Kawasaki Versys Highland Tour
Over naar de eerste Z in het rijtje, want daar zijn we uiteindelijk voor hier. De kleine Z400 is de opstap-Z voor beginnende motorrijders die een lichtgewicht (167 kg) machine willen met niet al te veel kracht (45 pk, tweecilinder). Of A2-rijbewijshouders, want hij heeft net geen 35 kW aan vermogen. En toch blijven we verbaasd over de soepelheid van het blok. We rijden regelmatig met +200-pk monsters, maar ook de 45 pk van de lichte Z400 voelen als ‘voldoende’. Het leuke is, ook voor ervaren rijders, dat je het beperkte vermogen helemaal kunt gebruiken. Eindelijk eens dat hele toerenbereik benutten zonder te vrezen je rijbewijs te verliezen. Je bent nog steeds, laat dat heel duidelijk zijn, vlotter dan al het andere verkeer en daardoor heb je zelden het gevoel dat je kracht tekortkomt. Alleen bij snelheden van meer dan 100 km/u heb je wat timing nodig om vlot in te halen. Maar dat kun je dan weer bekijken als een extra uitdaging.
Z650
De Scherpe Allemansvriend
We rijden met de Z400 vanuit Belgisch Limburg richting Antwerpen. Oostmalle om precies te zijn, naar dealer 2Wheels. Daar wisselen we de 400 cc in voor een Z650. Van een witte naar een donkergrijze/zwarte. Maar hoewel de kleuren compleet tegenovergesteld zijn, voelt de Z650 eerder als een logisch vervolg op de Z400. Dat klinkt heel voor de hand liggend, omdat het in de line-up ook de volgende stap is, maar dat is niet altijd zo het geval. Het verschil tussen een Z650 en een Z900 is bijvoorbeeld veel groter dan tussen een Z400 en een Z650, maar daar komen we later op de terug. De Z650 dus, die onlangs uitgerust werd met tractiecontrole, is eveneens een fijne motor om je carrière mee te beginnen. Maar dan wel voor zij die al iets meer vertrouwen hebben in hun rijkunsten. Met zijn 68 pk sterke tweecilinder heeft hij duidelijk meer vermogen dan de Z400 en hij voelt ook een stuk volwassener aan. Dat maakt de Z650 zeker niet saai, integendeel, want qua stuureigenschappen is het de maatstaf in zijn klasse. Je kunt hem bijna tot op de centimeter nauwkeurig een bocht in mikken, ook als het tempo heel vlot is. Hij remt prima en het blok is vooral hoog in toeren verrassend pittig. Klinkt niet helemaal als een opstapmotor toch? Ja en nee. Als je de Z650 voorzichtig rijdt en hem niet helemaal uitwringt, is het een fantastische machine voor opstappers. Maar je weet hoe het gaat op een motor. Na een X-aantal kilometers ga je toch wat meer pushen en kijken wat jij en je motor kunnen. En dan biedt de Z650 nog voldoende extra om jouw grenzen te vinden. Dus de Z650 is helemaal niets voor ervaren rotten? Integendeel. Met zijn voldoende aantal pk’s, een laag gewicht (188 kg) en bijzondere speelsheid komt het kind in je weer naar boven.
Z900
De Gouden Formule
We steken de grens over naar Nederland en belanden bij Motor Centrum Rijen, waar we wisselen van twee naar de vier cilinders van de Z900. Een van de bestverkochte motoren van de afgelopen jaren, en dat is niet zonder reden. De Z900 ziet er stoer uit, is schappelijk geprijsd en heeft eigenschappen waar iedere motorrijder blij van wordt. 125 pk uit een vier-in-lijn, 212 kg, alle nodige elektronica… Een allemansvriend dus, maar dan wel voor motorrijders met ervaring. De viercilinder trekt er bij lage toeren al stevig vandoor, en die krachtsontplooiing stopt pas bij meer dan 10.000 tpm. Een pittig beestje, met andere woorden, en lekker om te rijden ook. Je zit er wat comfortabeler op dan op de kleinere Z650 en je hebt ook echt het gevoel dat je meer motor rond je hebt. Een echt grote motor, dromen we daar niet allemaal van? De Z900 is verder uitgerust met verschillende rijmodi, zodat je rustig kunt uitzoeken welke je het meest ligt, om die daarna nooit meer te veranderen… Het is een leuke eigenschap van moderne motoren, maar continu wisselen tussen rijmodi doet niemand. Los van alle aanwezige elektronica en het sterke motorblok, voel je ook een duidelijk verschil qua remmen en stabiliteit ten opzichte van de Z650. Het is allemaal een stapje, excuseer… stap hoger dan zijn kleine broertje. Een machine die meer dan voldoende biedt voor de meeste motorrijders. En dan moeten er nog twee komen vandaag…
Z900 SE
Het Pikant Randje
De Z-estafette loopt genadeloos door. We lopen wat uit op het schema en moeten tijd zien in te halen om de laatste sleutel nog te halen. Bij Motor Venray springen we op de Z900. Een kleine sprong, want de SE-versie verschilt niet zoveel van de standaard Z900. Brembo-remmen, Öhlins-vering en een speciaal kleurtje. Lijkt niet veel, maar liefhebbers van het betere bochtenwerk weten meteen dat sterkere remmen en betere veren een behoorlijk verschil maken. Niet dat die van de Z900 ondermaats zijn, helemaal niet, maar het kan natuurlijk altijd beter. De Z900 SE is een machine die puur voor liefhebbers gemaakt is. Een motor voor rijders die net wat agressiever door de bocht gaan. Een machine die prima geschikt is voor circuitdagen en het daar superbikes knap lastig kan maken. Omdat we in tijdnood zijn, komt het goed uit dat we net nu van de SE mogen proeven. We knallen zo snel als we kunnen (en mogen) richting de laatste sleutel van vandaag. De Brembo-remmen voelen aanvankelijk sponziger aan dan die van de Z900, maar als je doorknijpt merk je duidelijk meer kracht. Een kwestie van gewenning. Het verschil met de Öhlins-vering is nog een stuk groter, want de SE is merkbaar harder afgesteld. Dat doet hem sportiever aanvoelen, maar ook minder comfortabel. Denk dus niet dat betere veren daarom ook meteen comfortabeler zijn. Daarom een nuttige tip. Rij je alleen op de openbare weg, ga dan voor de Z900. Wil je af en toe een trackday doen, kies dan de SE.
Thierry scoort nieuw record: 15 landen op de motor binnen 24 uur
Z H2 SE
Het Zummum
Onderweg naar MotoPort Echt op de Z900 SE. De gps zegt 18.15. Om 17.30 sluit de zaak, maar we hebben al gebeld dat we wat later zullen zijn. ‘Om 18u00 moet ik echt vertrekken’, zegt de dealer. Gas geven dus, want we moeten nog een kwartier goedmaken. Gelukkig rekent onze gps altijd ruim, dus er zal nog wat tijd vanaf gaan. Maar een kwartier is niet niks. Yes, alweer twee minuten gewonnen. Druk verkeer. Niet nu! We doen er alles aan om tijdig aan te komen en stranden behoorlijk uitgeput in Echt om… 17.58. Geen grap. Echt gebeurd. De sleutelwissel is waarschijnlijk de vlotste van de dag. En de nieuwe motor al helemaal de vlotste. De Z H2 SE is de snelste, meest bijzondere en exclusieve Z die je vandaag de dag kunt kopen. Een 200 pk sterke, met een supercharger uitgeruste viercilinder die als SE ook nog eens over elektronische vering beschikt. Geen doetje. Een machine waar je schrik van krijgt. Hij sjirpt als een woeste vogel die merkt dat zijn nest wordt aangevallen. Hij trekt alsof je aan een bungeekoord onder spanning naar voren wordt getrokken. Een sensatie voor je zintuigen op alle mogelijke manieren. Hij ziet er niet alleen buitenaards uit, of je dat nu mooi vindt of niet, hij rijdt ook zo. Met zijn 240 kg is het niet de lichtste, en dat voel je ook in het sturen en remmen. Daarop gelet gedragen de andere Z’s van vandaag zich fijner in bochten dan de ultieme Z H2. Maar deze machine is gemaakt om je te laten beven als je afstapt. Om je een gevoel te geven dat je op twee wielen nergens ander meemaakt. En daar slaagt de Z H2 SE in. Wat een geweld!
Conclusie Kawasaki Z-estafette
We sluiten de intensieve dag af met een al even intense rit op Kawasaki’s snelste. Maar is het ook de motor die wij zullen kiezen? Nee. Daarvoor vinden we hem te duur, te speciaal qua uiterlijk en te krachtig. We begrijpen het volledig dat motorrijders hiervoor kiezen, want je moet het een keer hebben meegemaakt, maar wij danken ervoor. Ook beleefd. De ultieme Z is wat ons betreft de standaard Z900. Het is de middenmoot in de range en met goede reden een van de bestverkochte motoren in ons land. Hij heeft alles wat je zoekt in een leuke naked bike: de looks, de pk’s, de rijeigenschappen en zelfs het comfort. Met recht de beste – niet de snelste – sprinter van het Z-estafetteteam.
