Soms zit het leven als avonturier mee, en soms zit het tegen. Mijn plan was om in 1,5 jaar van Patagonië naar Alaska te rijden. Van het uiterste puntje van Zuid-Amerika tot aan het noordelijkste puntje van Alaska. Om Patagonië te bereiken, moest ik eerst van Buenos Aires, waar ik mijn motor naartoe had verscheept, naar het zuiden rijden. Dit zou een van de makkelijkste stukken van de reis worden: recht-toe-recht-aan, geen moeilijke of gevaarlijke wegen, geen gekke dingen…
Itchy Boots en de wereld: Armeense Gastvrijheid
Een ontspannen begin van het avontuur! Dacht ik. Maar ik was nog geen week in Argentinië of ik merkte tot mijn grote schrik dat mijn kentekenplaat niet meer op mijn motor zat! Het plastic bordje van de dealer waar de kentekenplaat in zat, was compleet afgescheurd. Waarschijnlijk door het geweld van de hobbelige zand en grindwegen waar ik overheen gedenderd was. Of misschien had iemand hem eraf getrokken? Hoe dan ook – de kentekenplaat was weg. Nu kan je best een tijdje wegkomen met een zelfgemaakt kartonnen bordje, maar internationale grenzen steek je daar helaas niet mee over. Ik had geen andere keuze dan de Royal Enfield-importeur te bellen en om hulp te vragen. Gelukkig was er al snel een nieuwe kentekenplaat geregeld en een week later werd deze bij me bezorgd in Argentinië. Vanaf nu gaat mijn motor helaas door het leven met een ‘1’ op de kentekenplaat. En dubbelzijdig tape aan de achterkant van de plaat, een extra bevestigingspunt en extra sterke schroeven. Je weet immers maar nooit…
