Er bestaan nog steeds landen waar een gastvrijheid bestaat zoals wij Nederlanders misschien wel nooit zullen begrijpen. Armenië is zo’n land. Tijdens mijn rit door het Armeense platteland, maakte ik een stop bij een monument langs de weg. Naast me kwam een oude Lada, nog rechtstreeks stammend uit de Sovjet-Unie-tijden, tot stilstand. Er kwamen maar liefst vijf mensen uit het autootje. Het was bijna lunchtijd en ik had honger. Nu sprak ik geen woord Armeens en de meeste Armeniërs spreken geen Engels, dus met handen en voeten probeerde ik duidelijk te maken dat ik op zoek was naar een restaurant. Restaurant? Geen probleem, gebaarde de man. Rijd maar achter ons aan.
Ze propten zich alle vijf weer in het autootje en hobbelden voor me uit over de onverharde weg vol met gaten. Net toen ik me af begon te vragen hoe ver het nog was naar het restaurant, stopte het autootje bij een huis. Iedereen wurmde zich weer uit de Lada en ik mocht mijn motor in de tuin zetten. Niks restaurant, lunchen gebeurde natuurlijk gewoon bij deze mensen thuis! De vrouw des huizes had de complete tafel in no-time uitgedost met schalen vol eten, gemaakt met ingrediënten uit eigen tuin en verse vis uit het nabijgelegen meer. Na een uitmuntende maaltijd kwam het moment dat ik afscheid moest nemen en weer op de motor verder moest. We ontmoetten elkaar als vreemden, maar ik ging weg bij nieuwe familie. Zo snel kan het gaan in Armenië.
Itchy Boots is de reisalias van Noraly Schoenmaker. Sinds drie jaar reist zij de wereld rond en doet daarvan verslag op haar YouTube-kanaal. Inmiddels kan zij bogen op 650.000 volgers. Dat aantal is nog steeds groeiende. Voor MotorNL publiceert ze komend jaar haar mooiste foto’s. Beelden van haar reizen waar ze mooie, spannende of slechte herinneringen aan heeft.