De Honda XLV750R werd in 1982 geïntroduceerd op de Autosalon van Parijs. Deze motor zou de nieuwe koning van Dakar-achtige motoren moeten worden. In werkelijkheid werd het een mislukking. Hoe kwam dat? In 1982 onthulde Honda op de Salon de la Moto in Parijs een model dat een belangrijke indruk zou achterlaten in de geschiedenis van de tweecilinder-enduro’s. De Honda was ontworpen als antwoord op het succes van de BMW R80 GS. De XLV750R was dan ook rechtstreeks geïnspireerd door de legendarische Dakar-racers, die in die jaren de verbeelding van vele liefhebbers prikkelden.
Ondanks vele sterke punten, was de XLV750 niet helemaal overtuigend. Sommigen vonden hem zwaar en moeilijk te manoeuvreren, anderen noemden het een ‘wegmotor verkleed als enduro’ en weer anderen waren misschien ‘jaloers’ omdat hun hart uitging naar de GS. Die zagen de Honda als ‘een puur tentoonstellingsobject’. Hoe dan ook, de XLV750 had in elk geval één belangrijk voordeel: het legde de basis voor de geboorte van de Africa Twin.
Van Limited Edition naar de RD01
De eerste serie, uitsluitend bestemd voor Japan, werd in 1983 geproduceerd in 500 eenheden onder de naam ‘Limited Edition’. Deze exemplaren waren te herkennen aan een gouden plaatje op het frame, onder het blauwe zadel. Behalve het plaatje en de niet-geperforeerde voorrem, bleef het mechanisch praktisch identiek aan die van de latere RD01-modellen, die vanaf juli van hetzelfde jaar voor Europa bestemd waren.
Het motorblok
Het hart van de XLV750R was een 45° V-twin van 749 cc, lucht/olie gekoeld en gevoed door twee Keihin-carburateurs van 36 mm. De Honda tweecilinder was verfijnd: hij had drie kleppen per cilinder met hydraulische klepstoters (waardoor het afstellen van de klepspeling overbodig werd), dubbele ontsteking en een ingenieus systeem voor de fasering van de krukassen dat de trillingen beperkte, zonder dat een balansas nodig was. De transmissie was een cardan, een ongebruikelijke oplossing voor een enduro in die tijd, wat zorgde voor minder onderhoud dan de klassieke ketting. Tot slot bedroeg het opgegeven vermogen ongeveer 55 pk bij 7.000 tpm, met een breed en goed verdeeld koppel in het midden-lage toerengebied. De topsnelheid benaderde de 170 km/u.
Chassis en andere technische oplossingen
Het dubbele wiegframe was gemaakt van rechthoekige buizen, stevig maar licht. Het integreerde zowel het oliereservoir als het luchtfilterhuis, om de gewichtsverdeling te optimaliseren. De vering bestond uit een telescoopvoorvork met een veerweg van 200 mm en een Pro-Link-systeem aan de achterkant, waarvan de schokdemper een veerweg had van 180 mm. Het remsysteem bestond uit voor een schijf van 276 mm (geperforeerd in de versies voor Europa) met een dubbele zuigerremklauw, terwijl er achter een trommelrem was. De velgen waren enduro-velgen, met 21” voor en 17” achter, voorzien van banden van 90/90 en 130/80. Het gewicht was 195 kg droog, dat steeg naar 220 kg met een volle tank van 19,5 liter.
Verdere ontwikkelingen
In 1985 kwam de XLV750R RF, die de introductie van het model in Groot-Brittannië en Australië markeerde. Deze nieuwe variant had enkele kleine updates aan de brandstoftoevoer en een instelbare schokdemper, die al op de laatste RD-versies was geïntroduceerd. De kleurenschema’s werden soberder: naast de klassieke rood-wit-blauwe uitvoering, introduceerde Honda ook combinaties op basis van zwart met details in rood of metallic blauw. De zeldzamere versie, hierboven, was zwart/zilver, met de motor in zwart en gouden velgen.
Komst van de Africa Twin
De XLV750R werd gewaardeerd, maar verkocht niet voldoende. Ondanks de originaliteit en technische kwaliteiten, waren het vooral de koelproblemen (voor 750 cc was alleen lucht onvoldoende), het gewicht (dat te hoog was gezien het hoge zwaartepunt), en de offroad-eigenschappen die net voldoende waren. Motorrijders eisten destijds modellen die ook op moeilijke, onverharde wegen comfortabel waren. Daarbij kwamen ook nog eens problemen met de smering bij de eerste modellen. En zo stopte de productie eind 1986 na ongeveer 10.000 verkochte eenheden (allemaal in Europa, Japan en Australië). Maar de ‘pioniersgeest’ van de XLV750R legde de basis voor de toekomstige Africa Twin, die een jaar later werd geïntroduceerd. Deze Honda nam het erfgoed van haar voorganger over en maakte er een groot succes van.
