Het motorleven van Renilde: lady with a mission

Het leven van de West-Vlaamse Renilde Vanderschelden bestaat hoofdzakelijk uit motorrijden. Alles ervoor en erna is voor haar slechts nodeloos wachten tot ze haar geliefde Harley-Davidson terug tot leven kan wekken.

Renilde vertelt hoe haar Low Rider eerder toevallig bij haar terecht kwam: “Mijn vorige motor was een Fat Bob, waarop ik tien jaar lang tevreden heb rondgesjeesd. Dat is het onvermijdelijke tijdstip waarop je langzamerhand begint te vrezen dat de gangbare slijtagekosten niet meer veraf zijn. Daarenboven vond ik hem met de jaren, mede door zijn tamelijk robuuste voorband, steeds lastiger om in te sturen. Toen ik met een aantal gelijkgestemde zielen doorheen de showroom van Harley West-Flanders aan het kuieren was, begon ik onbewust een aantal machines wat grondiger te inspecteren.” 

Meer Renilde

IMPULSIEVE BESLISSING

Renilde verklaart: “Diverse machines, zoals onder andere de Sport Glide, wekten weinig affectie bij me op, maar met de tentoongestelde Low Rider ST had ik meteen een stevige match”. “Enkel de zwarte kleur vormde een onoverbrugbare barrière. Voor dat euveltje had Ludwig, de verkoper, gelukkig een interessante oplossing. Hij stelde me vrijblijvend voor om de machine bij Radical Customz te laten overspuiten met een unieke, gepersonaliseerde laklaag. Bordeaux is mijn favoriete kleur. Aangevuld met een tikkeltje brons moest dat ongetwijfeld een fantastische finishing touch opleveren. Op die bewuste dag ging ik enkel voor de gezelligheid langs bij de West-Vlaamse Harley dealer. Er is altijd volk en je kan er steeds terecht voor een aangenaam babbeltje. Maar amper twee uur na aankomst kwam ik onverwacht buiten met een bestelbon op zak voor een nagelnieuwe Low Rider. Tja, voor mij mag het wel een beetje vooruit gaan. Ik heb er gelijk een stel regelbare Kesstech uitlaten bijgekocht. Zo’n Amerikaan mag best wat baard in de keel hebben, want ik ben verschrikkelijk verzot op de karakteristieke Harley sound. De geluidsopbrengst heb ik voor de aanschaf niet kunnen checken en ik heb gewoon blindelings het advies van Ludwig opgevolgd.”

Steve McQueen tribute door Lord Drake Kustoms

VRIENDSCHAPSVERZOEKEN 

De motor werd besteld in het najaar en afgeleverd in het voorjaar van 2024. “Tijdens één van mijn reguliere bezoekjes aan de Harley dealer vroeg ik Ludwig ongeduldig wanneer de motor klaar zou zijn. Ik schrok me het pleuris toen ik stiekem in de richting van een motor gedirigeerd werd, die in de toonzaal onder een doek verscholen zat. De verrassing was compleet en het liefst had ik er terstond met een dartel vreugdesprongetje opgewipt. Helaas had ik net die dag een rokje aan, waardoor ik de eerste proefzit noodgedwongen moest uitstellen. We hebben wel enkele foto’s genomen voor de facebook pagina, waarop ik als een onvervalste diva naast de motor poseer. Achteraf heb ik nooit meer vriendschapsverzoeken gekregen als in die periode”, schatert Renilde. “De bijgeleverde topcase heb ik er afgezwierd. Die is veel te hoog en de motor oogt er volgens mij wat minder stoer mee. De Amerikaan is een regelrechte bijou (schatje), waarop ik als enige minpunt een praktisch bagagerekje moet ontberen. Om de lak niet te beschadigen gebruik ik siliconenpapier en een kussen met zuignapjes. Daarmee kan ik toch wat extra bagage opsjorren.”

1 van 5

KILOMETERVRETER 

Met gepaste trots vertelt Renilde: “Op mijn eerste tripje reed ik ondanks de aanhoudende regen meteen naar de Motorbeurs in Utrecht. Onder dergelijke omstandigheden leer je de gedragingen van de motor vrij snel kennen. In het begin is het altijd een beetje aanpassen. De pedalen staan anders en het schakelen vroeg wat gewenning. Het viel me tevens op dat de Low Rider, ondanks het geringe gewichtsverschil, veel wendbaarder is dan de Fat Bob. Ook het stationeren in de garage verloopt thans veel vlotter. Om de twee weken rijd ik naar mijn vriend die in de buurt van Groningen woont. Hij heeft een Ultra Glide en ik leerde hem kennen via de Harley gemeenschap. Zonder de uitstapjes ter plaatse tikken de bezoekjes telkens dik 870 km bij op de teller. Tussendoor rij ik in België ook nog behoorlijk wat kilometers bij elkaar. In Frankrijk zijn er een paar toffe Harley treffens waar ik regelmatig naartoe ga. Enkele honderden kilometers rijden op een dag is peanuts voor mij en over zadelpijn hoor je me nooit klagen. Met de Fat Bob ben ik zelfs op reis geweest naar Malaga. Op de motor mag je mij overal naartoe sturen. Ik heb het zelfs een tijdje zonder auto gedaan. Voor beperkte afstanden gebruik ik de fiets. De langere trajecten worden steevast en zelfs bij hondenweer, met de motor afgelegd. Regen deert me niet, enkel ijzel of sneeuw kunnen me tegenhouden.”

STOERE MOTORBINKEN

Met een kwinkslag komen de adolescentiejaren ter sprake: “Volgens mijn moeder was ik half meisje, half jongen. In mijn pubertijd had ik speelkaarten met wasknijpers aan de spaken van mijn fiets vastgemaakt. Dat maakte lawaai onder het rijden. Met Barbie heb ik niks. Van zodra de gelegenheid zich voordeed ging ik enkele jaartjes later vaak uit in de Franse grensstreek. Daar voelde ik me thuis tussen de stoere motorbinken, die me leerden hoe ik met een motorfiets moest rijden. We zaten soms met drie op de motor en toen ik onder het dolen eens achterom keek, zag ik mijn vriendin op de grond spartelen. Mijn ex was ook een motorrijder. Niemand mocht zijn machine aanraken. Soms was hij dagenlang weg voor het werk en als de kinderen naar school waren reed ik heimelijk op zijn motor rond. Gelukkig heeft hij het nooit ontdekt en speelde deze angstvallig verborgen zonde geen rol bij de latere breuk. Vervolgens reed ik met een Yamaha RD250 tweetakt, een Virago en een Honda 600cc Hornet. Het waren machines van vrienden of vriendinnen die amper met hun motor reden. Met het tweetaktje heb ik onvergetelijke avonturen beleefd, maar voor mijn eerste ‘eigen’ motor verkoos ik evenwel een dikke Fat bob.”    

RECORD VERBREKEN

Met twinkelende oogjes zegt Renilde: “Motorrijden is voor mij meer dan de spreekwoordelijke microbe, het is cruciale therapie! Harley rijders leggen makkelijk sociaal contact, maar als vrouw is het niet onverstandig om overmoedige kastaars op tijd schaakmat te zetten. Tijdens het eerste bezoek aan een treffen dacht ik meteen: dit smaakt naar meer. Achteraf krijg je wel eens het deksel op de neus. Zo kwam ik ooit in de dropshots en Jägermeisters terecht. Daar was ik ’s anderendaags niet zo goed van. Als neutraliserende afsluiter had ik een cola gedronken en ik heb altijd beweerd dat dit de boosdoener was. Van één van mijn dochters kreeg ik ooit een belletje als geluksbrenger. Bijgelovig ben ik niet, maar toen ik onderweg eens vaststelde dat het nog thuis lag, ben ik toch stante pede teruggekeerd. Stil zitten lukt me slecht en om stoom af te laten ga ik elke dag 10 km joggen. Ik heb ergens opgevangen dat de oudste motorrijdster ter wereld 86 jaar was en dat record wil ik supergraag verbreken, al was het maar met een paar dagen. Met het motorgewicht van 320 kg heb ik momenteel weinig last, dus blijf ik nog wel een tijdje motorrijden. Van AC/DC ga ik compleet uit mijn dak, maar verder kan je me best omschrijven als ‘veel te braaf’. Alhoewel…”, knipoogt ze. “Ik moet nu ook niet alles vertellen hé. Het nageslacht kan al lezen hoor!”  

Fotografie: Patrick De Muynck

SPECIFICATIES HARLEY-DAVIDSON LOW RIDER

1 van 7