De Yamaha Trailway mag dan in Nederland hooguit een bescheiden succes zijn geweest in de 125cc-uitvoering, die van 1999 tot midden jaren nul werd geleverd, maar in bijvoorbeeld de Verenigde Staten staat de TW2000 al 33(!) jaar in de officiële Yamaha USA line-up. De reden voor de onophoudelijke populariteit van deze geinige tweewieler is het ‘go anywhere’-karakter; de TW vraagt niet alleen om stadsverkeer, maar ook om expedities door ruig, desolaat en toegankelijk terrein, een decor dat in Nederland zo node ontbreekt. Voorbeeldje: om de introductie van de oorspronkelijke TW200 kracht bij te zetten, reed de Japanse avonturier Shinji Kazama er in 1987 op naar de Noordpool, een expeditie die hij vijf jaar later naar de Zuidpool zou herhalen.
De techniek van de TW-modellen (de 225 cc is altijd voorbehouden geweest aan thuismarkt Japan) is er kogelvrij genoeg voor. De luchtgekoelde eencilinder is zo goed als onverwoestbaar, zelfs bij constante volgasritten bij pakweg 100 km/u op de 11,8 pk ‘sterke’ TW125. Gewoon af en toe de totale inhoud van 1 liter olie verwisselen, inclusief het oliefilter van nog geen tientje, en weer gaan. De twee kleppen stellen kan (bijna) iedereen zelf aan de hand van de manual, de nokkenasketting wordt automatisch op spanning gehouden. De rijkosten zijn nihil, mede door een benzineverbruik richting de 1 op 35, en het is allesbehalve een roestbak. Zeker als je de TW aanwendt als (zoals de gemiddelde Nederlander pleegt te zeggen) ‘een leuk vakantiemotortje voor op de camper’ is-ie voor je leven.
Geboren klassieker: Sanglas 400/500 (1975 – 1981)
Nu zijn er talloze lage, vederlichte (110 kilo droog) motoren waar een peuter op wegrijdt, maar de charme van de TW is altijd zijn Big Wheel-uitstraling geweest, vooral door de dikke, 180 mm brede, ballonband achter. Dat Bridgestone zijn nieuwe, scrambler-achtige Adventurecross AX41S-band ook in TW-maten levert, bewijst het bestaansrecht van Yamaha’s kleine deugniet. Door zijn jolige uitstraling en torenhoge funfactor is de TW uitgegroeid tot cultmotor, wat zijn weerslag heeft op de tweedehandsprijzen. Rest alleen maar de vraag waarom Yamaha in een tijd waar ‘adventure’ en ontsnappingsdrang zo populair zijn (zeker nu…) nooit besloten heeft een Euro 4/5-bestendige opvolger te maken. De tijd is er al jaren zó rijp voor.
De complete geschiedenis van Yamaha
Collector’s item?
Nou en of, temeer daar er weinig in Nederland zijn verkocht. Kostte een nieuwe TW125 in 1999 ƒ 3.200,-, een hele piekfijne (van twintig jaar oud…) met weinig kilometers gaat met gemak over de € 2.000,-. Een originele pré-2000 TW200 met 16 pk is alleen elders in Europa te vinden; een echte knapperd gaat daar al voor € 4.000,- van de hand…
Evergreens, eendagsvliegen, winkeldochters, cultmachines, collector’s items, geboren klassiekers of verloren illusies; aan elke machine die uit de roulatie is gegaan valt wel een predicaat te plakken. Maar welke motoren van betrekkelijk recente datum zullen aanspraak kunnen maken op de eretitel ‘klassieker’ en welke sneuvelen vroegtijdig met aan diggelen gegooide illusies?
