Als deze rare tijd niet dé uitgelezen tijd is om aan je motor te sleutelen… Zo ook het Van Fazer tot Racer-project. In goede traditie weer eens met wat vertraging, maar evengoed vol enthousiasme. Zeker aangezien de vonken inmiddels weer vliegen!
Zoals ik de laatste aflevering van het Van Fazer tot Racer-project klaagde over het gebrek aan motivatie sinds de Fazer omgekukeld was, werd het nieuwbakken enthousiasme ferm de kop in gedrukt met dank aan wat fysieke ongemakken van medische aard. Verplicht thuiszitten betekent ook niet naar Veldhoven om me in het inmiddels vertrouwde spervuur van flauw gezwets en technisch vernuft van de monteurs van MotoPort onder te dompelen. Nee, nee. Over verplicht thuiszitten gesproken…
Waakvlammetje
De eerste week dat het rondritje redactie weer zou mogen, werd diezelfde redactie gesommeerd thuis te werken in verband met de Corona-pandemie. Een voordeel; zolang MotoPort Veldhoven nog met gepaste afstand draaiende blijft, kon in elk geval de Fazer weer onder handen genomen worden. Met het oog op de gesloten omlopen die allemaal voorlopig letterlijk gesloten zijn, is er wel wat druk van de ketel, maar het waakvlammetje des enthousiasme brandt weer vurig!
Gejatte kleurstelling compleet
De Fazer moest nog één keer geloven aan de afplakband en de spuitbussen voor de – vakkundig van Eddie Lawson’s Daytona 200 FZ750 gejatte – kleurstelling in elk geval compleet is. Zo is ook de tank nu in stijl. Alleen ontbrak het nog steeds aan een onderkuip. Lawson’s Daytona-machine stelde het nog zonder, maar behalve dat het anno nu een must is voor een racer, maakt het de machine optisch ook wel af. Alleen welke onderkuip past onze Fazer nou? Wat vrij verkrijgbaar is, is al snel te streetfighter-achtig, met veel gaten en rare vormen. Dit moest racy en bijna zakelijk worden. “Er ligt achter nog ergens de voorste punt van een Yamaha R1-onderkuip”, steekt Wiecher van MotoPort Veldhoven me behulpzaam toe. “Heb je in elk geval vast een uitgangspunt!” Als we Wiecher toch niet hadden.
Karton Fiber
Bij dezen doop ik de techniek ‘Karton Fiber’, want met die puntkuip opgehangen aan tywraps en een paar stukken karton kreeg de basis snel vorm. Wat volgde was een hoeveelheid glasvezel, polyester en spuitplamuur waar je bang van wordt. Je snapt plots waarom een beetje fatsoenlijk polyester-kuipwerk serieus geld kost. Zeker als het ook nog licht moet zijn – een omschrijving die mijn huis-tuin-en-keuken-onderkuip niet past. Toch is de kuip desondanks niet onaardig uitgepakt. De montage met buisklemmen is nog niet ideaal, maar het is stevig en op maat gemaakt. Dus wat dat betreft is het weer een stap dichterbij het eindresultaat. Maar eerst; de haakse slijper in de zijstandaardophanging. Behalve dat die niet meer past met de komst van de onderkuip, heeft een racer natuurlijk geen zijstandaard…
Volgende stap
Uiteraard heeft de Fazer-racer ook race-nummerplaten op de kont nodig, waarvan de eerste pogingen al in de container liggen. Plexiglas-plaat leek ideaal omdat het met een föhn behoorlijk goed te bewerken is. Is wel nodig ook, omdat in tegenstelling tot de FZ waar we hem op willen doen lijken, de FZS een stuk ronder van vorm is. Zomaar een stel platte platen erop schroeven ziet er niet uit, dus daar moet wat contour in. We blijven proberen, zullen we maar zeggen. Opgeven is geen optie. Al blijken de keerringen van onze volledig instelbare Thundercat-voorvork het inmiddels wel opgegeven te hebben… Zo blijven we van de straat. Conform de RIVM-richtlijnen, zullen we maar denken.
