Aan alle mooie liedjes komt een eind. Ducati brengt met de V2 Superquadro Final Edition misschien wel hun laatste V2-superbike uit. Een mogelijk einde van een tijdperk. Maar wel het begin van een lijstje van motoren waarvan ooit af-fabriek een laatste editie is voorgesteld.
1984 BMW R100 CS/RS/RT Last Edition
De oudste ‘laatste versie’ van een motormodel dat we ons voor de geest konden halen. De R100-modellen werden eind jaren zeventig de reeks vlaggenschepen waarmee BMW goede sier maakte. In 1984 werden de laatste versies van deze modellen ook zo voorgesteld. Het zouden BMW’s laatste luchtgekoelde boxers worden voor ze alles op de drie- en viercilinder-in-lijn van de watergekoelde K-reeksen zouden zetten. Het was dus een model voor pure boxerliefhebbers. De R100 Last Edition kreeg een aparte kleurstelling en had intussen ook gegoten wielen in plaats van de spaakwielen van de eerste edities. Dat de luchtgekoelde boxers nadien alsnog terugkeerden met ondermeer de R100 RT Classic frustreerde de kopers van de vrij dure Last Editions mateloos, waarop BMW elke eigenaar met een gratis helm probeerde te paaien.
1998 Ducati 900SS FE
In 1998 liep Ducati’s Supersport-reeks op zijn laatste benen. Ingehaald door milieunormen die de lucht/oliegekoelde modellen niet meer bijbenen en prestaties (84 pk) die ook niet meer van deze tijd waren. Dus bracht Ducati nog een laatste reeks van 800 FE ‘Final Editions’ uit. Als basis gebruikten ze in Bologna de 900 SL (Super Light) met diens enkele zit, hoge uitlaten en hoogwaardigere Brembo Goldline-remschijven. Het motorblok wijzigde in detail, maar zorgde niet voor wereldschokkende, nieuwe prestaties, wat de paar duizend extra euro’s die een FE moest kosten alleen kon verantwoorden tegenover de echte Ducatisti.
Legendarische modellen: Kawasaki Z1R-TC Turbo
2021 Yamaha SR400 Final Edition
De Yamaha SR400 moet zo’n beetje de langst geproduceerde motor zijn als je de Royal Enfield Bullet niet in ogenschouw neemt. De SR400 verscheen voor het eerst in 1978 in het gamma van het merk met de stuurvorken. In 2021 viel helaas het doek over de SR400, na 43 jaar productie. Tot op het eind van zijn dagen deed de SR400 het zonder elektrische starter, maar vanaf 2010 dwongen milieunormen Yamaha wel tot de montage van een injectiesysteem, nadat er ook al schijfremmen in plaats van trommels waren gemonteerd. De Final Edition werd op 1.000 exemplaren voorzien van een aparte lak en bronzen velgen. Sober, maar zo hoort het bij een motor die altijd zonder toeters of bellen door het leven ging.
2022 Honda CB400 Super Four Final Edition
Een model dat we in de Lage Landen nooit in de etalage hebben zien staan, maar één van die heerlijke, om belastingtechnische redenen op 400cc gehouden specials voor de Japanse markt. De CB400 Super Four zag in 1992 het levenslicht en pas in 2022 kwam er een Final Edition. De 399cc-vierpitter kennen we wel uit een paar grijs geïmporteerde Honda CB-1’s. Door zijn productiejaren heen veranderde er behoorlijk wat. Zo ging de nokkenasaandrijving van tandwielen naar ketting in 1994 en in 1999 monteerde Honda het VTEC-systeem dat we kennen van de VFR’s. Maar in 2022 waren het ook hier milieunormen die Honda aanzetten tot het uitbrengen van een Final Edition.
2017 Ducati Panigale 1299R Final Edition
Wat Ducati nu met de Superquadro Final Edition doet, deden ze eerder al met de 1299R Final Edition. Van 1988 met de 851 tot 2020 met de 1299R Final Edition. In die 32 jaar verdubbelde het vermogen van Ducati’s top V2 (of L2) tot 209,4 pk en een monsterlijk koppel van 142 Nm, voor een drooggewicht van slechts 168 kilogram. De Finale Edition werd dan ook afgeleid van de SuperLeggera (superlicht), met alle elektronische hoogstandjes die in 2020 gangbaar waren (IMU, bochten-ABS, hellingshoekgevoelige tractiecontrole, wheelie controle) en de top van wat veerspecialist Öhlins in de rekken had liggen, maar zonder elektronische sturing. Maar met de komst van de V4 bleek het lot van de V2 beschoren, temeer omdat in het WK Superbike geen vuist meer gemaakt kon worden.
2024 Triumph Thruxton Final Edition
Sinds april van dit jaar is de Triumph Thruxton Final Edition beschikbaar. De naam Thruxton zag het licht in 1964 ten huize Triumph en zestig jaar later leek het Triumph een mooie leeftijd om afscheid te nemen. Althans, voor even schatten we… De 2024 Thruxton Final Edition is een afgeleide van de Thruxton RS, met een aparte groene lak en handmatig aangebrachte, gouden striping en andere details. Elke FE wordt geleverd met een certificaat van authenticiteit, getekend door Triumph CEO Nick Bloor.
2021 Honda CB1100 Final Edition
In 2007 verraste Honda met de CB1100, een luchtgekoelde vierpitter in tijden dat waterkoeling de enige mogelijkheid scheen om de geldende emissienormen te halen. Maar Euro5 bleek ook een brug te ver voor de CB1100, waarmee in 2021 ook definitief het doek over de CB1100 viel. Honda zwaaide z’n retro-naked uit met louter cosmetische aanpassingen, zoals bronskleurige wielen, nieuwe carters en onderdelen in gepolijst aluminium. Dit alles in een bruin metallic of blauw metallic kleurtje. De Final Edition bleef wel alleen beschikbaar voor klanten in Japan of Taiwan. De rest van de wereld kon de CB1100 slechts van ver uitwuiven…
2008 Suzuki GSX1400 Final Edition
In 2001 gooide Suzuki zich op de markt van de dikke retro nakeds, waarbij ze hun Bandit 1200 niet dik genoeg schenen te vinden. Enter GSX1400. Deze knoert was initieel enkel bestemd voor de Japanse en Europese markt, maar verzeilde nadien ook in de V.S. en Australië. Met 106 pk en 228 kg droog aan de haak verraste de GSX1400 niet zozeer op papier, maar wanneer je in het zadel zat, vooruitgestuwd door een schier eindeloos gevoel van trekkracht (althans tot een omwenteling of 7.000) floot je wel anders. Over de Final Edition kunnen we kort zijn, die had een aparte retro-kleurstelling en dat was het wel. Suzuki liet de GSX1400 verder voor zichzelf spreken en dat deed-ie. Met twee woorden…
1994 Suzuki GSX1100S Katana Final Edition
In Japan houden ze graag vast aan hun iconen. Zo ook Suzuki met hun Suzuki GSX1100S Katana. Deze door de Duitser Hans Muth apart gestylede sportmotor verscheen voor het eerst op de motorbeurs van Keulen in 1980. Voor Japan werd een 750cc-versie gebouwd, maar onder druk van kopers werd ook daar de 1100 bij dealers gedropt. De Katana bleef uiteindelijk zo’n dertien jaar ongewijzigd in productie. Om in 1994 de Final Edition aan te kondigen. Suzuki wilde de Katana in stijl laten afzwaaien met een genummerde serie met hoogwaardigere afwerking, zwartgelakt motorblok, betere remmen, tubeless banden om maar wat te noemen. Helaas zakte het vermogen van 111 naar 95 pk en zakte de opgegeven topsnelheid zelfs onder de 200 km/u, waardoor de Katana iets minder scherp hakte dan voorheen.
2016 Kawasaki W800 Final Edition
In 2016 zei Kawasaki de in 2011 geïntroduceerde W800 vaarwel en bij uitbreiding de hele W-reeks die zo’n vijftig jaar eerder werd gestart. De W800 kwam uiteraard voort uit de W650 die quasi instant een cultmotorfiets werd in het retro-segment. De W800 Final Edition kreeg een aparte kleurstelling in Candy Brown met Candy Sunset Orange accenten en een apart Final edition-logo. En zo hoort het ook, want de W800 vergaarde een schare hardcore fans als rechttoe-rechtaan motor voor liefhebbers van retro zonder de bijhorende nadelen van echte oldtimers.
2024 KTM 1290 Super Duke R Final Edition
Dit jaar neemt KTM afscheid van de 1290 Super Duke R. De ‘Beast’ is niet meer nodig in de Oostenrijkse stal nu de 1390 R er geboren is. Met een keizersnede wellicht. De Final Edition krijgt unieke details die ze bij KTM ‘subtiel’ noemen. Het TechPack vol electronica zit erop, evenals een Akrapovic slip-on demper en een Final Edition-oorkonde, kwestie van je geen spreekwoordelijk oor aan te laten naaien wellicht.
Yamaha’s logo: geen stuurvorken maar stemvorken 😉