Ducati SportClassic 1000 – Marathonmotor

Je motor met 103.000 kilometer op de teller renoveren voor een bedrag dat hoger is dan wat de motor destijds nieuw heeft gekost? Nee, dan liever een andere motor. Maar niet als je Frits Breugem heet. Hij was zo verknocht aan zijn Ducati SportClassic 1000 dat hij het de moeite waard vond om de toen tien jaar oude Ducati totaal te laten reviseren. En daar bleef het niet bij.

Frits Breugem (62) uit Bergschenhoek kwam via vrienden in aanraking met de motor. ‘Die gasten reden bijna allemaal motor en eentje van hen werkte zelfs als redacteur bij een motorblad. Maar zonder motorrijbewijs viel ik een beetje buiten de boot. Ik had en heb trouwens ook geen autorijbewijs. Die vrienden en mijn broer bleven maar aandringen dat ik ook motor moest gaan rijden, maar ik hapte niet toe. Totdat ze, ik was toen 26, tegen me zeiden dat ik me bij een motorrijschool moest melden. Ze hadden een motorrijles voor me geregeld. En ja, ze hadden gelijk, ik vond het gelijk leuk. Ik leste op een klein licht Kawasaki-motortje. De rijinstructeur vroeg zich wel af waarom ik toch zo hard reed. Wat hij niet wist, was dat ik ondertussen al een Yamaha RD350 had gekocht. Met een “L” mocht ik binnen de eigen gemeente oefenen. Maar zonder “L” was ik al eens naar Zwolle gereden. Zo’n RD350 liep knetterhard. Vol gas op de lesmotor was net zoiets als stationair op de RD.’

Met uiteindelijk het motorrijbewijs op zak kocht Frits zijn eerste Ducati, een Paso. Frits: ‘Een leuke motor, maar ik had er niet zo heel veel geluk mee. De motor was geregeld stuk en er werd maar mondjesmaat mee gereden. Via dezelfde vriendengroep, die me aanspoorde om motor te gaan rijden, werd ik nu aangespoord om de Paso te laten opknappen. Ik gebruikte de motor vooral om vanuit Bergschenhoek naar mijn vriendin in Wilp (bij Deventer) te rijden. StarTwin Motors in Loenen, Ducati-specialist, ligt dan op mijn route. Vandaar dat ik daar vaak kwam. Voor een bakje koffie of voor onderhoud aan de Paso. Ik heb een goed contact met de mensen daar. Toen ik daar in 2006 weer eens binnen liep en stond te kijken bij een nieuwe zilvergrijze SportClassic 1000, vroeg een van de verkopers zich af of het niet eens tijd werd voor iets nieuws. Ik was totaal niet op zoek en eigenlijk al helemaal niet naar een café-racer. Maar het gebeurde toch. Ik vond de motor mooi en heb hem gekocht. De Paso heb ik gehouden, maar of die nog loopt? Hij staat in de hoek van mijn schuurtje, al vijftien jaar lang onberoerd, weg te rotten.’

Yamaha XV1900A Midnight Star – Marathonmotor

Gesmolten

Net als met de Paso rijdt Breugem ook met de SportClassic wekelijks van Bergschenhoek naar Wilp. Frits: ‘Dat kan via de snelweg, maar als de omstandigheden het toelaten liever binnendoor. Alleen als het onverantwoord is om met twee wielen de weg op te gaan, pak ik de trein. Afgezien van normale onderhoudsbeurten, grote beurt om de 10.000 kilometer, vraagt de Duc weinig aandacht. Ik besteed al het onderhoud uit. Sommige dingen kun je beter aan de vakman overlaten. Ik ben onderweg nooit stil komen te staan. Had ik zelf het onderhoud gedaan, dan weet ik dat nog niet zo net. Bij de derde grote beurt zijn de koppelingsplaten en het koppelingshuis vervangen. Ik had niets gemerkt, maar ik heb er het volste vertrouwen in dat de monteur heeft gezien dat het nodig was. Wat ik wel had gemerkt, was dat er een vreemde reuk onder het zadel vandaan kwam. De spanningsregelaar zit tussen het zadel en het spatbord. Die spanningsregelaar was zo heet geworden dat deze door het kunststof spatbord heen was gesmolten, wat voor een ondefinieerbare geur zorgde. De spanningsregelaar is vervangen en zit nu onder het spatbord. Daar wordt het ding wel wat smeriger, maar krijgt zeker meer koeling. Sindsdien geen problemen meer gehad.’

Make-over

Iedere 10.000 kilometer meldt Frits Breugem zich netjes bij StarTwin voor een kleine dan wel grote onderhoudsbeurt. Zo ook in 2016 toen Breugem herstellende was van een fietsongeluk. ‘Ik ben met mijn fiets over de kop gegaan en heb daarbij mijn nek gebroken. Drie maanden lang in een Haloframe, dat is geen luxe. En daarna nog lang last van duizeligheden. Op mijn werk (constructiebankwerker) ging het niet meer zo lekker, waarna ik ontslag nam. Een vrij resoluut besluit, net als het besluit dat ik nam om mijn Ducati eens flink onder handen te nemen. Bij StarTwin kreeg ik het advies om het blok, 103.000 kilometer op de teller, te laten reviseren. Volgens hen ben ik een van de weinigen in Nederland die echt veel kilometers heeft gereden met de SportClassic. Het is café-racers blijkbaar eigen om de motor maar een paar keer per jaar, als het echt mooi weer is, naar buiten te halen. Kijk maar eens wat er te koop staat. Veel zijn dat er niet en, ondanks dat ze vijftien jaar oud zijn, met amper 10.000 op de teller. De eigenaren zijn blijkbaar heel erg zuinig op hun Duc. Ik ook, maar in eerste instantie is het voor mij toch gewoon een vervoermiddel.’

Omdat Frits van plan was om met de SportClassic te blijven doorrijden, ging hij mee in het plan om het blok te laten reviseren. Niet alleen het blok, maar de hele motor. ‘Ik heb toen een van de meest impulsieve beslissingen in mijn leven genomen en besloot het frame blauw en de kunststof delen metallic zilver te laten spuiten. Wieger van StarTwin Motors had me destijds bij de aankoop verteld dat ze de SportClassic metallic zilver hadden laten spuiten, omdat dat afgeleid was van het metalflake silver van de Paul Smart-racer. Dat gegeven is altijd in mijn hoofd blijven zitten. (De standaardmodellen waren geel, zwart en rood.) Ik kreeg het idee om qua kleurstelling de motor zoveel mogelijk in Paul Smart-stijl te krijgen. Dat idee was één, de uitvoering twee. Want vind maar eens een spuiter die grove metallic (metalflake) kan en wil spuiten. Niet iedere spuiter zit daar op te wachten. Gelukkig kwam ik terecht bij Global Custom Paint Solutions in De Meern. Daar kon alles. Op de vraag hoe grof ik de metalflake wilde hebben heb ik spontaan geantwoord “doe maar de grofste die je hebt”. Dat heb ik geweten. Mijn hart sloeg over toen ik voor het eerst het resultaat zag. Het was anders dan ik had verwacht, het metallic leek wel reliëf. Door er liefst tien lagen blanke lak overheen te spuiten is het echter super strak geworden. Vakwerk. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Bij hetzelfde bedrijf heb ik ook het complete motorblok en de door Kees van der Starre gemaakte uitlaten laten coaten. De totale kosten van de revisie en de make-over waren hoger dan wat ik in 2006 voor de nieuwe motor had betaald. Anderen vragen zich wel eens af of dat hele Paul Smart-idee wel zo “smart” was. Geeft niet, ik ben vier jaar na dato nog steeds tevreden met het eindresultaat.’

Ducati SportClassic 1000 op de brug

Vanwege de gebroken nek was motorrijden een poos niet mogelijk en door de nawerking duurde het een paar jaar, voordat Frits weer volop kon genieten van zijn Ducati. Op het moment dat hij met zijn Ducati bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen verschijnt, staat de kilometerteller toch alweer ruim boven de 120.000. Met bestuurder en motor gaat het dus weer prima. Frits: ‘Er is vorig jaar alleen een probleem met het startrelais geweest. Toen kwam ik erachter dat aanduwen niet echt een optie is. En bij de laatste grote beurt is de gasklepsensor vervangen. Sinds het nieuwe spuitwerk trekt de motor veel bekijks. Het is grappig om te zien hoe bijna iedereen even met zijn hand wil voelen of het spuitwerk echt zo grof is. Niet dus.’ Ook Van Sleeuwen moet eerst even voelen voor hij het gelooft. ‘Knap gedaan, maar of je het mooi vindt, blijft natuurlijk een kwestie van smaak. Bijzonder is het in ieder geval.’

Na terugkomst van het gebruikelijke proefritje is Van Sleeuwen duidelijk. ‘Hoewel de zithouding op zo’n café-racer niets voor mij is, heb ik niet het idee dat er aan deze motor ook maar iets aan te merken valt. De vrij open uitlaten, waar toch nog een redelijk beschaafd geluid uit komt, zijn prachtig vormgegeven. Een kunstwerkje op zich. Ze leveren wel een zware roffel op, maar het blok loopt erg soepel en pakt goed op. En bij de eerste rotonde merkte ik al dat het balhoofdlager in orde is.’ Dat laatste is haast vanzelfsprekend, want bij de make-over zijn alle lagers vervangen, de velgen opnieuw van een coating voorzien en de remschijven vervangen. De eigenaar heeft werkelijk niets aan het toeval overgelaten.

Ik welke staat verkeerde de motor voordat deze onderhanden werd genomen? Frits: ‘De Duc kon uiterlijk wel een opfrisser gebruiken. De velgen en de spaken waar niet mooi meer en de lak of coating op het blok vertoonde duidelijk ouderdomsverschijnselen. De originele uitlaat, die ik spuuglelijk vond, had ik eerder al vervangen. Maar de custom-made uitlaten die er nu op zitten zijn natuurlijk veel mooier.’

Alles wat Van Sleeuwen aan de motor kan controleren wordt gecontroleerd, maar nergens zijn gebreken of sporen van slijtage te vinden. Breugem: ‘Dat was ook precies te bedoeling toen ik besloot tot de complete revisie. Voor een andere SportClassic met weinig kilometers vragen ze vlot 10.000 euro of meer. Na de revisie is alles weer zo goed als nieuw en ik hoop nog jaren met deze motor vooruit te kunnen. Want daar was het mij destijds om te doen. Na de make-over heb ik voor de verzekering de motor laten taxeren. De taxateur kwam uit op een bedrag van 17.000 euro. Nee, ik reken me niet rijk, zoveel is de motor echt niet waard. Maakt me trouwens ook niet uit, want deze motor hou ik zolang ik leef.’

Reparaties en problemen

• 60.000 km koppelingsplaten en -huis en spanningsregelaar vervangen
• 69.000 km temperatuursensor vervangen
• 80.000 km oliedruksensor vervangen
• 103.000 km totale revisie, onder andere alle lagers vervangen, frame gespoten, nieuwe uitlaten, remschijven vervangen, nieuwe binnenpoten voorvork, kunststof delen gespoten, vijfde en zesde versnelling vervangen, keramische coating motorblok, cilinders en cilinderkop
• 110.000 km startrelais vervangen
• 119.000 km gasklepsensor vervangen