Als de diepste roffel van een Ducati, zo Italiaans klopt zijn hart. Zijn verstand bracht hem bij Duits. En in zijn droom is nog plek voor Amerikaans. Welkom bij Pietro, de gemotoriseerde multinational.
Gelukszoekers
De Engelsen trekken zich terug achter de Doggersbank, de Amerikanen bouwen een muur om hun zuidgrens af te schermen. In Europa worden we zenuwachtig van gelukszoekers. Maar gelukszoeker, wie is dat niet? Acht jaar was Pietro toen hij met zijn ouders vanuit Sicilië vertrok naar Nederland. De Twentse textielindustrie beloofde hen een betere toekomst dan ploeteren op de weerbarstige geboortegrond. Er was een gierend gebrek aan werklieden en de knaken rolden. Jan Modaal ruilde de brommer in voor een autootje, het bermtoerisme voor een buitenlandvakantie. De welvaartsstaat daalde neer over Noord-Europa.
Ducati SportClassic 1000 – Marathonmotor
Rondingen á la Tatjana
Met het MTS-diploma op zak belandt Pietro bij Fiat-importeur Leonard Lang in Amsterdam. Daar beleeft hij zijn beslissende motormoment. ‘In de hal stond een Ducati. Ik was er compleet ondersteboven van. Dat er ooit een Duc zou komen stond voor mij vast.’ En zo is het gekomen. Hij heeft in zijn schuur een van de meest eigenzinnige Ducs: de 749S. Een verkoopknaller werd het niet, maar da’s een graadmeter voor boekhouders. Want wie koud blijft onder dit hoogstandje van motorcultuur heeft het gevoelsleven van een blok beton. Een Vespa, met wulpse rondingen á la Tatjana, dat pruimt de Hollander wel. Handig voor woon-werk of ‘de boodschappen’. In Italië is een Vespa levenskunst: ‘Italianen beleven op zondagmiddag het hoogtepunt van de week als ze in hun mooiste kleding op de Vespa naar een terras rijden om koffie te drinken. Het is dan zien en gezien worden. Een mooie traditie.’
Ingenieursmotor
Aanstellerij vinden Nederlanders dat. Een BMW R26 en K75 zorgen voor de balans in zijn schuur. De ‘Flying brick’ heeft de saaiheid van een kantoorklerk met Vinex-hypotheek, maar geldt ook als een van de beste motoren ooit gemaakt. De benaming ingenieursmotor die een goede bekende hem ooit gaf, typeert de motor tot in zijn ventielen. BMW kon hem goed slijten bij de nuchtere, calculerende Hollanders. Ducati, Vespa, BMW en ook nog een Fiatje 500. Maar Pietro is nog niet helemaal klaar. ‘Een chopper, die hoort er nog bij. Een Harley, heus die komt er ooit.’
Iedere gek zijn gebrek
Pietro roemt de Hollandse deugden. ‘Nederlanders zijn eerlijk, nuchter en zakelijk, maar vergeten wel eens dat niet alles in geld is uit te drukken. Gunnen speelt bij Italianen een belangrijke rol. Een motor waar je jaren op hebt gereden is een deel van je leven. Die verkoop je aan iemand van wie je weet dat hij hem koestert en toch niet aan een bruut die uit is op een koopje?’
Pietro speekt overigens niet uit ervaring. Want verkopen is niet zijn sterkste eigenschap. Zijn Yamaha RD50 staat 40 jaar na dato nog steeds in de schuur.
