Copper Moto Guzzi V65 Lario: Raymond kon niet wachten…

Matzwart met koper en messing, ruiger kan het haast niet! Raymond van der Star uit Venray kocht een verwaarloosde Guzzi V65 Lario, met het idee om er na zijn pensioen eens rustig aan te beginnen. Vanuit een stoffig, donker hoekje van de garage bleef de wulpse Italiaanse echter hardnekkig lonken. Raymond kon het niet laten om het caféracer project alvast te beginnen…

Raymond vertelt: “Het motorvirus werd op mij overgebracht door mijn opa. Als vijfjarige mocht ik bij hem achterop de BSA en ik was gelijk verkocht! Op mijn zestiende kwam er een brommer, twee jaar later haalde ik het motorrijbewijs. Ik ben nu 66 en rij nog steeds fanatiek motor!”

1 van 7

EENVOUD

Behoudens een pauze van tien jaar, heeft Raymond altijd motor gereden. “Ik heb intussen verschillende merken motoren gehad. Eén er van was een Honda Goldwing. Sommige vinden het rijdende bankstellen, maar ik vond het prachtig! Ook heb ik een eerste generatie V-Max. Die kocht ik van een brandweerman uit Amsterdam. De Yamaha heb ik nu, na 20 jaar, nog steeds in bezit en rij er ook af en toe nog mee. De V-max is gemodificeerd en het is écht een snelheidsmonster. Met Moto Guzzi had ik ook altijd al wel iets. Wat me aanspreekt is de eenvoud van het blok. Alles is makkelijk te demonteren, in drie minuten ligt bijvoorbeeld de carburateur er af en de kleppen zijn zo gesteld. Onderdelen van verschillende modellen zijn aardig uitwisselbaar en goed te verkrijgen. De oudere Guzzi’s zijn heel sleutelvriendelijke motoren.”

TWEE RECHTERHANDEN

Raymond: “Enkele jaren geleden kon ik bij iemand in Valkenswaard een V65 Lario kopen. Het was een opknapper waar van alles mis mee was. Dat vond ik geen probleem, want het was bedoeld als project waar ik na mijn pensionering aan zou gaan werken. Zodoende heeft de Italiaan heeft enkele jaren in een hoek van de schuur gestaan. Op een gegeven moment kon ik het niet laten en ben ik er alvast aan begonnen.” Raymond is geboren met twee rechterhanden en hij werkt professioneel in de metaalsector. “Behalve elektronica, ben ik best wel technisch aangelegd. Het is heerlijk om in de garage bezig te zijn met motoren en Sammy, onze hond, zit er meestal bij. Het idee was om van de Guzzi een caféracer te maken, maar ik had geen vast plan en er hingen geen tekeningen aan de muur. Vaak heb ik wel een vaag idee in mijn hoofd, maar naarmate een project vordert wordt het meestal iets heel anders.”

Dolbagg: de Sportster Bagger van Dolores

ACE CAFÉ

Raymond liet zich inspireren door de Engelse caféracers uit de jaren vijftig. Hij vertelt: “De rockers raceten destijds van café naar café en wie laatste was moest een rondje betalen. Daarom werden de motoren sneller gemaakt. Een bezoek aan Ace Café London staat overigens nog op mijn bucket list!” De truc was niet alleen de motoren lichter te maken door ze te strippen, ook werden de snelste blokken en strakste frames gecombineerd met de beste vering en vorken. Raymond deed in feite hetzelfde, maar hield zich niet strikt aan de klassieke regels. “Om de stuureigenschappen te verbeteren gebruikte ik enkele hedendaagse onderdelen zoals een upside down voorvork van Aprilia. Daarvoor heb ik de stuurpen verlengd. Ik vond de originele V65 gietwielen niet mooi want een caféracer hoort in mijn beleving spaakwielen te hebben. Er zijn Guzzi Nevada wielen gemonteerd. Om de motor tijdig te laten stoppen is aan de voorzijde een dubbele Brembo schijfrem gemonteerd. Daarvoor heb ik zelf de rembrackets gemaakt. Bij de V65 Lario zit de achterrem in de cardanklok. Vanwege het andere achterwiel moest ik een Nevada cardanklok monteren waardoor de achterrem naar de andere kant verhuisde. De cardanbuis is open gewerkt en er is een led-licht in gemonteerd. Ik wilde toch graag met de tijd mee.”

UP-TO-DATE

Raymond werkt in een metaalbedrijf waar onder andere lasersnijwerk en draaiwerk mogelijk was. Zijn zoon Jeffrey is een bedreven lasser en hij hielp ook een handje met het project. Zo laste hij de zadelbeugel en zadelplaat. Raymond: “Het dashboard moest een caféracer look krijgen, zo simpel mogelijk. Ik heb alle meters er af gehaald, behalve de verplichte snelheidsmeter. Daarvoor heb ik zelf een plaat gesneden die in de kuip past. De voetsteuntjes maakte ik zelf op het werk. Ook het aluminium voorspatbord met enkelzijdige ophanging is custom made. Technisch is de motor helemaal up-to-date gemaakt. Er zit een nieuwe koppeling en startmotor in, een Motogadget unit die ook met de I-Phone is te bedienen, een snelheidsmeter op GPS en een Dynatek elektronische ontsteking. De kabelboom is opnieuw ‘uitgevonden’ door Bjorn Cornelissen uit Molenhoek.”

GRANAATHULS

“Ik hou van aparte dingen en wilde van de gebaande paden afwijken. Het is een Spartaanse motor dus het mocht een ruig uiterlijk krijgen en koos ik voor matzwart met koper en messing. De koperen Guzzi logo’s op de tank zijn lasergesneden. Het was een hele klus om ze bol te kloppen zodat ze op de tank zouden passen. De koperen strips over de tank breken het grote vlak. Op een koopsite vond ik een granaathuls uit de Tweede Wereldoorlog. Ik maakte er een koperen gereedschapkistje van dat onder het zadel zit. Door de zelf gemaakte sluiting lijkt het net een antieke duikhelm. Dit kistje past bij de zelf gedraaide koperen luchtfilters, die ik maakte van Harley-Davidson tankdoppen. Dit was best een werk! De uitlaten waren te groot en te lang en werden aangepast met kortere dempers. Andere luchtfilters en uitlaten betekent meestal dat een blok opnieuw moet worden afgesteld. Maar de Guzzi startte moeiteloos en met een setje andere sproeiers lijkt nu alles naar behoren te functioneren”.

VOLDOENING

Frame, tank en een heel scala aan onderdelen zijn bij Phoenix in Venray gecoat. Raymond: “De tank is matzwart gecoat met een wrinkle lak. Toen ik vertelde over het idee om veel koper op de motor te monteren, kwam de dame die daar werkt met een restje kopercoating met échte koperdeeltjes. Ze hadden net genoeg om daarmee het frame te coaten! Ja, soms valt alles op z’n plek en dit is prachtig geworden.” Raymond is trots op zijn Guzzi caféracer: “Je kunt zoiets door een professional laten doen, maar zelf maken is leuker en je kunt het zo duur maken als je zelf wil. Deze motor is gewoon in een schuurtje gemaakt. De reacties zijn erg positief. Zo ben ik afgelopen jaar op deze motor naar de Oldtimerdag in Venray gegaan en mensen kwam gelijk kijken. Dat geeft veel voldoening.”

Raymond heeft de smaak helemaal te pakken en hij neemt nu een Yamaha Maxim 700 S onder handen. “Waarschijnlijk gaat het een bobber worden!” Bigtwin houdt ook in Venray een vinger aan de pols!

Tekst & fotografie: Floris Velthuis

TECHNISCHE SPECIFICATIES MOTO GUZZI V65 LARIO CAFÉRACER

1 van 4