Op zondag 1 mei – beter bekend als De Dag van de Arbeid – moesten de coureurs van de Talent Cup 600 diep in de conditionele reserves tasten tijdens een drie uur durende mountainbike-training onder leiding van KNMV-bondscoach Henny Lentink. Ook bij Dennis Verbeke steeg de hartslag tot in het rode toerengebied.
Het werd inderdaad een arbeidsintensief dagje want tijdens deze training werd niet alleen maar keihard gefietst. Ook alle andere aspecten zoals spierbelasting, motoriek, coördinatie, balans, kijktechniek, kracht en krachtuithouding kwamen tijdens deze gevarieerde buitenrit uitvoerig aan bod. Wel jammer dat er slechts zeven coureurs kwamen opdagen, want uiteindelijk zijn deze extra trainingen een wezenlijk onderdeel van het totale opleidingsproces dat bij de Talent Cup 600 hoort.
Bondscoach Henny Lentink had samen met Roy ten Napel vier gevarieerde routes uitgestippeld in het heuvelachtige bosgebied ten zuidwesten van Apeldoorn, ongeveer dezelfde routes waar ook getraind wordt met de KNMV-jeugdselecties van de motorcross en de wegrace.
Na een korte opwarming in de buurt van natuurgebied Het Leesten werd het tempo al meteen flink opgeschroefd tijdens een paar pittige klimmetjes op de Ugchelse berg. Met Roy ten Napel en Wayne Tessels als de tempobeulen van de groep werd meteen duidelijk wie de meeste mountainbike-ervaring had, want op de eerste hellingen moest ik al gelijk zo diep gaan dat het mij zwart voor de ogen werd. Door alle sportschooltraining van de voorbije winter is mijn basisconditie aanzienlijk verbeterd ten opzichte van vorig jaar, maar mijn lichaam moest in het begin zeker wennen aan het explosieve karakter van de eerste oefeningen.
We begonnen met een downhill-parcours waarbij de stuurvaardigheid en de coördinatie op de proef werden gesteld. Met scherpe bochten, hoge snelheden en gevaarlijke obstakels was dit een hele klus om zonder brokken naar beneden te suizen. En dat was nog maar het begin. We moesten na bergaf ook weer bergop: door mul zand en met een lastige hellingshoek. Om de piekbelasting nog wat groter te maken moest je vanaf een bepaald punt ook nog eens een tussensprint trekken. Na een paar van die explosieve tempoversnellingen heb je zoveel energie verbruikt dat ook je concentratie er behoorlijk op achteruit gaat. Na vier rondjes op en af deze lastige bult was ik dusdanig verzuurd dat ik misselijk en duizelig begon te worden.
Na een korte recuperatiepauze reden we in wandeltempo naar het volgende parcours. Eenmaal aangekomen bij de volgende heuvels merkte ik dat ik al goed hersteld was van mijn uphill misselijkheid. Ditmaal was het de bedoeling op deze heuvels op en af te rijden en merkte ik al goed dat ik het tempo nu wel makkelijk kon volhouden. Wel behoorlijk moe aan het eind maar zeker niet zo compleet kapot als tijdens de eerste oefening. Daarna kwam weer een moeilijke uitdaging: twee heuvels die een behoorlijke hellingshoek hadden. En weer vier rondjes even heel diep in de reserves. Maar dit was een van de leukste oefeningen, met hoge snelheden en steile klimmetjes die ik geweldig vond. De oefening ging me goed af maar had wel moeite met de laatste heuvels omdat ik last kreeg van mijn rug.
Henny had het beste voor het laatst bewaard. Een parcours met mul zand, steile hellingen en lastige afdalingen stonden als dessert op de menukaart. Na een tijdlang in het wiel van Wayne Tessels en later Jerrey Duits te hebben gereden merkte ik toch dat deze jongens iets meer kracht hebben want na de laatste afdaling waren mijn beenspieren volledig verzuurd. Toch was dit weer een leerijke ervaring, want ondanks de weinige MTB-ervaring kon ik het tempo langer bijhouden dan ik vooraf had ingeschat. Ik heb geweldig genoten van deze trainingsdag en zeker ook veel geleerd van de motiverende begeleiding van Henny Lentink, die er niet alleen in slaagt om telkens je eigen grenzen te verleggen, maar ook weet duidelijk te maken waarom je conditionele paraatheid zo belangrijk is voor je prestaties op de motor. Ik kijk nu al uit naar de survivaltraining die over een paar weken staat ingepland.
