Hoe revolutionair wil je een motor hebben, dat is vooral de vraag nádat testredacteur Nick Enghardt in Oostenrijk een dag met de Yamaha NIKEN reed. Daarvoor was de hamvraag eerder waarom? Terwijl hij op zijn terugvlucht wacht, belden we hem even.
Belangrijkste vraag, is het nog wel een motorfiets?
Absoluut. Staat volledig buiten kijf. De dubbele voorpartij verwart, maar vooral omdat dergelijke constructies veelal op scooters te vinden zijn. Het rijdt echt als een motor en zeker vanuit het zadel merk je het bijna niet. De voorkant is namelijk dusdanig breed dat je de wielen niet ziet, maar vergeten dat ze er zijn ga je echt niet.
Maar dan denk je toch meteen; twee wielen, extra weerstand, extra gewicht, dat kan toch niet heel gemakkelijk sturen?
Aannemen doen ze op de bouw, dit moet je ervaren. Het gewicht is en blijft er, maar heel veel last heb je er niet van en in het rijden is het geen extra weerstand; het is extra grip. Grip om the sturen en om te remmen.
Het maakt de NIKEN opvallend laagdrempelig, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt met dat extreme uiterlijk. Het rijdt waanzinnig zeker en doet een schepje op ieders rijkunsten, zeker in minder dan ideale omstandigheden.
Oké, dus het beviel op die lange doordraaier in de Oostenrijkse heuvels, maar in het krappere werk?
Het is bij hoger tempo stabiliteit tot en met, terwijl het bij lagere snelheden juist heel wendbaar wordt. Bijna schichtig soms, maar het went snel. In het gooi- en smijtwerk lijkt er geen eind te komen aan de hoeveelheid vertrouwen die de voorwielen doorgeven. De achterkant kan wel eens kwispelen, maar dat is daadwerkelijk onderdeel van de fun!
Maar wat kun je er nou echt mee? Fun, vooruit; maar is het niet meer een toermotorfiets?
‘Als je een vis beoordeelt op hoe goed hij in bomen kan klimmen, zal hij zijn hele leven ongelukkig zijn’ zei een wijs persoon ooit. Voor de NIKEN waait eenzelfde wind. Het is geen supersport en dat zal het ook nooit worden. Wat de zithouding betreft is het meer geënt op toeren dan op echt hakken en breken. Er zouden momenteel koffers in ontwikkeling zijn, wat hem qua toercapaciteiten af zou maken, zeker aangezien cruise control al standaard is. Het zit prima voor langere tijd en de rijbeleving biedt zat comfort, terwijl je er ook prima mee spelen kunt alsof het geen 260 kilo weegt…
Wacht even, is het dan niet gewoon een Tracer 900 met een extra wiel?
Als je met die verwachting opstapt, is de verrassing des te groter. Het blok is in de basis hetzelfde, maar in de praktijk heel anders; echt heel anders. Tellen we er de waanzinnige rijbeleving voor het gemak even niet bij op…
Maar inmiddels word ik met naam en toenaam omgeroepen hier. Ik moet vliegen, dus al die andere antwoorden houden jullie tegoed! Je leest er alles over in MOTO73 nummer 12 die op donderdag 7 juni in de winkels en bij abonnees op de deurmat ligt.
