De eerste meters met de nieuwe Versys 1000 zijn gemaakt. Het vorige model maakte al veel indruk in Nederland, hoe doet de Kawasaki het op de Canarische Eilanden. Mazzelpik Ad vond het uit en we tekenen de eerste ervaringen uit zijn mond op.
Het is zeker wel afzien daar?
Kawasaki heeft er echt een feestje van gemaakt. Hoe? Door te organiseren wat wij motorrijders het liefst doen: een beetje avontuurlijk rijden. Het is geen ‘gewone’ testrit geworden, maar een tocht die eerst over Lanzarote voert en dan over Fuertaventura. De ferry verzorgde de overvaart tussen de twee eilanden en midden op het azuurblauwe water slaat het motorvakantiegevoel onverbiddelijk toe.
Genoeg jaloersmakende praat, hoe rijden de nieuwe Kawa’s?
Naast de gewone Versys 1000 biedt Kawasaki ook de SE-variant aan. Ik kan tot op detailniveau de verschillen tussen de twee gaan benoemen, maar ik noem alleen de grootste twee: de elektronische vering op de SE en de prijs. De gewone kost € 14.699, de SE € 17.999. Wat je daar allemaal meer voor krijgt zoek je maar op de website van Kawasaki op. Overigens heb ik alleen met de SE gereden. De gewone voelen we later dit jaar in Nederland aan de tand.
Hoe houdt de elektronische vering zich?
Kawasaki heeft de vering en de traction control aan de rijmodus gekoppeld. In rijmodus Rain staat de vering heerlijk soepel, geeft de vier-in-lijn zijn vermogen nog soepeler af en grijpt de traction control erg vroeg in. Je snapt dat het van Road naar Sport steeds spannender en strakker wordt. In vergelijking met een reguliere Versys 1000 blijft de boel – zeker achteraan – langer strak. De comfortzone van de Versys 1000 is opgerekt. Het punt waarop het rijwielgedeelte sportieve aspiraties niet langer bijbeent is naar achter verschoven. Bovendien is het gewoon verdomd handig om met een druk op de knop de veervoorspanning en demping aan te passen.
Een tien met een griffel dus?
Niet helemaal, het duurt net iets te lang voordat de software van de ene naar de andere rijmodus overschakelt. Dat gebeurt alleen bij gesloten gas en drie seconden wachttijd zijn best lang als je een achttientonner in de spiegels ziet naderen. De menustructuur vraagt sowieso om een studielesje in de handleiding, het gaat niet vanzelf. Het is bijvoorbeeld mogelijk om een eigen rijmodus aan te maken: Rider. Alleen ben je wel even aan het worstelen voordat je alles hebt geselecteerd zoals je dat wil.
Merk je grote verschillen met de vorige Versys 1000?
Het gemak van de elektronische vering en het daardoor verbeterde comfort enerzijds en strakheid anderzijds heb ik al genoemd. De remklauwen aan de voorkant zijn radiale exemplaren die meer in hun mars hebben. Verder beschik je over cruisecontrol en op een toerfiets als dit is dat reuze handig. De windbescherming is er op vooruit gegaan door de grotere ruit en die is van grote klasse. Dat geldt niet voor de verstelling met twee moeren. Minpunt? Niet voor mij, ik heb geen moment de behoefte gehad om iets te verstellen. De ruit hield me keurig en vooral turbulentievrij uit de wind.
Sst, niet zeggen maar eh als uitzonderlijke zesde vraag: Geef eens een voorzichtige eerste conclusie?
De Versys 1000 SE is heel erg Versys 1000, maar dan beter. Aan het blok, frame en zitpositie sleutelde Kawasaki terecht niet, maar de dingen die het wijzigde zijn verbeteringen. Het maakt de Versys nog breder inzetbaar dan hij al was.
Foto: Kawasaki, J. Wright
