Is het een beetje rijden in Kroatië?
Het is een verbazingwekkend mooi land om te rijden. Binnen een half uur rij je van de azuurblauwe Adriatische zee via kronkelende wegen naar het verlaten bergachtige binnenland. Dat heeft heel toepasselijk soms wel wat weg van een Amerikaanse prairie. Typisch Harley-terrein dus. Gelukkig masseren de typerende dreunen uit de V-twin de vervelende kanten van het landschap weg. Het is beklemmend en indrukwekkend om de sporen van de oorlog te zien. Dat stemt niet vrolijk, maar de nieuwe Sportsters verzachten de pijn.
Dat klinkt mooi, maar wel overdreven poëtisch.
Daar heb je een punt. Een Harley-Davidson is van nature geen pijnverzachtende fiets. Dat is een rauwdouwer met een scherp randje. De twee nieuwe Sportster-varianten hebben het echte Harley-DNA. Ze zijn ruig, ze trillen, maar maken veel los.
Wat is je favoriet?
De Iron 1200 heeft geen dikke worstenband vooraan en stuurt daarom neutraler en makkelijker. Bovendien voelt de zithouding logischer. De voetsteunen staan niet zo ver naar voren als op de Forty-Eight Special en het stuur komt meer naar je toe. Bovendien is de Iron 1200 goedkoper. Dan weet ik het wel, al trek ik tien keer extra de portemonnee voor die AMF-kleurstelling. Dat staat deze Sportsters prima.
Hoe doet de Forty-Eight het?
Die krijgt heel veel complimenten voor zijn stoere voorkomen. Die dikkere voorkant smoelt goed. De zithouding is wat passiever met de voeten en vuisten ver naar voren. Bovendien is de zadelhoogte nog lager. De twee delen ook heel veel. Het rijwielgedeelte, remmen en blok zijn identiek. De V-twin domineert de ervaring die de motoren je geven. Wat een lekker lomp en ongeciviliseerd blok is dit toch. Let op: dat is geen min- maar een pluspunt. Dit ding leeft en vibreert op een manier waarvan andere blokken alleen maar kunnen dromen. Al is het voor sommige andere mensen een trillende en vermogenloze nachtmerrie. Het vraagt de juiste instelling. Kom niet boven de drieduizend (3000, ja ja!!) toeren en ontspan. Boven dat toerental nemen de trillingen toe en het plezier af.
Zijn deze motoren meer van hetzelfde?
Het wordt een grote familie van Sportsters op deze manier. Toch hebben ze allemaal wel iets eigens. De verschillen zijn soms minimaal, maar deze twee nieuwkomers hebben hun eigen karakter. In overvloed zelfs. De Iron 1200 is de makkelijkste en meest neutrale van de twee. De Forty-Eight Special degen met de bravoure, de patser die je op het terras aankijkt. De keuze is aan jou.
Je leest het volledige testverslag van Ad in de MOTO73 die donderdag in de winkels ligt.
