Vergeet-mij-nietje: Triumph Thunderbird 900 Sport

In Hinckley had Triumph de wederopstanding inmiddels compleet rond, met modellen als de Trophy en de Speed Triple als kopstukken. En dan was er de Thunderbird, Triumphs retro-roadster. Toppunt van de Thunderbird-serie was toch wel deze 900 Sport.

Retro was vanaf de renaissance begin jaren negentig al op het lijf geschreven bij Triumph. De in 1998 geïntroduceerde Thunderbird 900 Sport was dan ook geen onlogische keuze. Desondanks bleek het motorkopende publiek indertijd niet klaar voor de retro-trend. De Thunderbird 900 Sport kwam nooit echt van de grond.

Wat te koddig

Juist omdat de motor op sommige vlakken wellicht wat te koddig van ontwerp was, kwam de verkoop niet op gang. Resultaat is dat de Thunderbird 900 Sport een cultstatus wist te vergaren. Je ziet ze weinig en ze komen zelden te koop. Terwijl ze goed in elkaar zitten en inmiddels geen heel hoge prijzen meer op hoeven te brengen.

Triumph wist dat met de wederopstanding een berg een hoge was om te beklimmen; betrouwbaarheid. Een reputatie vergaren kost jaren, terwijl eentje afbreken zo gebeurd is. De Britse motorfiets kreeg steevast gekscherend commentaren als ‘als er geen druppel olie onder ligt, zit er geen olie in!’ naar de spreekwoordelijke kop. Een geoorloofd argument in de jaren na de oorlog, maar wel een hardnekkig argument. Hinckley nam het zekere voor het onzekere en Triumphs uit begin jaren negentig waren waanzinnig overbemeten en daardoor nagenoeg onverwoestbaar. Deze Thunderbird 900 Sport is hierop geen uitzondering.

In veel is deze Sport gelijk aan de reguliere Thunderbird, maar waar de gewone Thunderbird 900 het teruggetunede 885cc blok van een Speed Triple kreeg, werd de Sport midden tussen de T-Bird en de Speed geplaatst. Vermogen klom van 69 pk naar 82 pk, de wielen gingen van 18 inch acher en 16 inch voor naar modern 17 inch rondom en het chromen details werden gedumpt ten faveure van zijdeglans zwarte afwerking. Kers op de taart was een tweede remschijf in het vooronder, volledig instelbare vering zowel voor als achter en omhooglopende dubbele dempers om meer grondspeling los te peuteren. Noodzakelijke grondspeling, welteverstaan.

Resultaat was een motorfiets die klassiek overkomt maar op maar weinig vlakken toelegt op moderne machines. In veel opzichten was de Thunderbird 900 Sport een van de eerste moderne retro’s toen Triumph er in 1998 mee op de proppen kwam. Ondanks de authentieke styling, stuurde de Sport namelijk zo goed als menig naked indertijd.

Enige echte nadeel zat hem in de styling – je hield ervan of vond het compleet waardeloos – die toen nog niet zo aansprak als het nu mogelijk doet. Dat, en het zadel kon ook op behoorlijk wat geklaag over pijnlijke billen rekenen. Dat laatste zal niet per se de reden zijn waarom Triumph moeite had de motor te slijten, dat eerste eerder.

Stok om mee te slaan

Triumph had de Thunderbird 900 Sport in eerste instantie neergezet als stok om mee te slaan. De Sport als stok en de Amerikaanse motormarkt de piñata. In de VS viel de verkoop al tegen. In Europa kwam het gewoon helemaal niet zoals gehoopt van de grond. Juist daardoor is de Triumph Thunderbird 900 Sport anno nu een interessant alternatief voor een wat oudere naked met retro stijlkenmerken.

Prijzen vallen niet snel in het spotgoedkoop-segment van de tweedehandsmarkt, maar zo weinig als je ze ziet, zullen ze niet vlot in waarde dalen. En ja, zo overbemeten als ze gebouwd zijn, kunnen ze hogere kilometerstanden best hebben. Vanaf 6.000 euro kijk je naar goed onderhouden exemplaren, daaronder zijn ze moeilijker te vinden. Vooral omdat de meeste Thunderbird 900 Sports die aangeboden worden goed onderhouden lijken te zijn!

—

Sommige motoren maken minder indruk dan andere. Tot het punt dat je ze bijna zou vergeten. In de MotorNL-rubriek Vergeet-mij-nietje zetten we juist die motoren in het zonnetje die wel uit het oog zijn geraakt, maar toch niet geheel uit het hart.

Foto’s: Triumph