Oké, hij is inmiddels al veertig dus helemaal als een verrassing komt de aankondigin dat MotoGP-coureur Colin Edwards met pensioen gaat, niet. Toch zal de Texaan gemist worden, zowel bij de fans als z’n collega’s.
Hoewel alweer sinds 2003 actief in de MotoGP klasse, verwierf Edwards een groot deel van z’n roem (en prijzenkast) in het WK Superbike. Van 1995 tot 2002 maakte hij deel uit van het Superbike veld, aanvankelijk op Yamaha, daarna met meer succes op Honda. In 2000 en 2002 pakte de uit Houston afkomstige Edwards de wereldtitel op de Castrol Honda VTR1000SP. Vooral de titel van 2002 zou de boeken ingaan als een van de mooiste en spannendste wegracetitels aller tijden. Het jaar waarin Edwards uit geslagen positie, uiteindelijk in de laatste bocht van de laatste manche in de laatste race van het seizoen de – aanvankelijk – ongenaakbare Troy Bayliss in een rechtstreeks duel weet te verslaan. In Italië nota bene, het hol van de Ducati-leeuw.
Daarna volgde de overstap naar de GP’s. Hoewel Edwards nooit een race won (hij stond uiteindelijk wel 12 keer op het podium en pakte 3 keer de pole) behoorde hij lange tijd tot het exclusieve gilde van fabriekscoureurs. Het eerste Aprilia seizoen liep uit op een catastrofe, de driecilinder Cube was nauwelijks te temmen., zelfs niet voor een geboren Texaan. Op de Sachsensring was Edwards zelfs genoodzaakt met 250 km/u van z’n brandende Aprilia te springen. In 2004 volgde de overstap naar Honda en een jaar later hopte Edwards over naar het Yamaha-Rossi kamp. Het begin van een lange sportieve relatie.
Hoewel (of doordat) Edwards altijd in de schaduw stond van Rossi konden – en kunnen – beide coureurs het goed met elkaar vinden. Rossi: ‘Het stemt me toch verdrietig dat Edwards nu heeft aangekondigd te stoppen, hij is een van m’n beste vriend in de paddock, een fantastische kerel en fantastisch coureur.’ Als teammaat van Rossi maakte Edwards in 2006 ook de meeste kans op die zo felbegeerde MotoGP-overwinning. Dat was in Assen. Edwards leek onbedreigd op de winst af te rijden maar verslikte zich tijdens de laatste passage van de GT en trok z’n M1 enkele meters voor de finish voor de ogen van het verbouwereerde publiek – en de achtervolgende Nicky Hayden – onderuit.
Edwards kent meer memorabele momenten, zoals z’n ‘safe’ tijdens de trainig in Jerez, 2008. Waar de Amerikaan onderuit lijkt te glijden maar op wonderbaarlijke wijze (met z’n ellenboog) de boel weet te redden, resulterend in luid gejuich vanaf de tribunes. Wat Edwards, altijd erg ‘close’ met de fans, beantwoordde met een juichgebaar en lichte buiging. Absoluut dieptepunt was natuurlijk de aanvaring met Simoncelli op Sepang, waar Edwards (samen met Rossi) de gevallen Honda coureur niet meer kon ontwijken. Met de bekende afloop.
Tot slot Edwards zelf over z’n aanstaande vertrek uit de GP’s. ‘Ik merkte tijdens de wintertests met de NGM-Yamaha dat ik m’n rijstijl drastisch moest aanpassen aan de nieuwe machine. Het voelt tegen m’n natuurlijke instinct zo te rijden, dat speelt zeker een rol. Daarnaast wil ik na al die jaren meer tijd door brengen met m’n vrouw en kinderen. Ik wil Yamaha en iedereen bedanken die me geholpen hebben tijden mijn carrière…maar hé, ik race dit hele jaar nog!’
Zie hieronder het foto-overzicht van Edwards’ carrière
foto’s: 2snap
[justified_image_grid ids=19791,19792,19793,19794,19795,19796,19797,19798,19799,19800]
