MV’s Brutale Dragster heeft om eerlijk te zijn geen moer met een dragracer te maken. Laat het idee van een sprintstrip, vette V8 musclecars en rokende banden los. De MV is niets anders dan een naked op basis van een gewone Brutale 800, maar oogt en rijdt totaal anders.
Voor 99% gelijk
De Brutales van MV Agusta zijn wonderschone naakte drie- en viercilinders. De Dragster draagt dezelfde familienaam, maar wijkt met zijn afgehakte achterkant en de prachtige F4-velg duidelijk af. Ook de voorzijde verschilt compleet van de donor. Het stuur is smaller en staat hoger dan op de Brutale en dat pakt goed uit voor de zithouding. Het stuur laat zich helemaal aanpassen aan de wensen van de rijder. De stuureinden kunnen veertig millimeter van voor en naar achter schuiven. Bovendien is het stuur zeven graden van boven naar beneden te verstellen. Los van de aangepakte voor- en achterkant is de Dragster voor 99 procent gelijk aan de Brutale.
Taartschepzadel
Het ziet er niet zo uit, maar de Dragster zit beter dan de nakeds waarvan hij is afgeleid. Het hogere stuur en het betere zadel zijn iets minder hardcore dan het origineel. De zitpositie is nog altijd actief, maar net iets meer ontspannen. Het schuim in het zadel is zoals altijd hard, maar het beschikt zowaar over iets van dempende werking. Dat gaat je kont waarderen. Dat laatste werkwoord gaat een duopassagier nooit gebruiken voor de zitplaats. Hoe je als passagier een plaats moet vinden op de gepolsterde taartschep is een wonder.
Piccante extraordinaire
Het blok bleef volledig ongemoeid. MV Agusta wil de machine hetzelfde brute vermogen meegeven als de Brutales. Van een versterkt middengebied ten koste van wat topvermogen is geen sprake. Gelukkig maar, je hebt als rijder nu de volle 125 pk tot je beschikking. En op zijn MV’s zijn het altijd pk’s extra piccante.
Verbeterd management
Het vermogen dat de driecilinder afgeeft blijft indrukwekkend, tegen het imponerende aan. De sensationele gevoelens die dat oplevert zijn onovertroffen. Uit de bocht accelererend wordt de voorkant van de Dragster standaard licht, maar de echte versnelling is niet in verticale richting maar in horizontale. Allemachtig, dat zo’n achthonderdje zoveel geweld kan oproepen. De standaard quickshifter past daar uitstekend bij. MV’s zijn steeds makkelijker te rijden motorfietsen omdat het motormanagement steeds verder verfijnd wordt. Alleen helemaal onderin kan het nog beter.
Slof met consequenties
De 200 mm vette Pirelli doet het goed op de foto en voor een overvol terras, maar de keuze voor die dikkerd heeft consequenties. Het insturen vergt niet alleen meer kracht, maar de Italiaan richt zich bovendien snel op als je in de bocht bijremt. De achterkant reageert erg gevoelig op oneffenheden in het wegdek, bijremmen en gas geven in de bocht. De truc is om de bocht goed in te schatten en in een vloeiende beweging mooi neutraal te ronden.
Dure schoonheid
Schoonheid komt wel met een prijs. De Dragster kost € 15.290. Vergelijk dat eens met een gewone Brutale 800 waar een prijskaartje van € 13.090 aan hangt. Toch is de Dragster echt uniek en dat is onbetaalbaar.
[justified_image_grid ids=19765,19766,19767,19768,19769,19770,19771,19772,19773,19774,19775,19776,19777,19778,19779]
