Beter laat dan nooit? Tenminste, zo denken Suzuki en Honda erover als het gaat om de middelzware adventure-categorie. Jarenlang streden de tweecilinders Yamaha Ténéré 700, KTM 790/890 Adventure en – in mindere mate – Aprilia Tuareg 660 om de suprematie van het segment. Honda en Suzuki komen weliswaar modieus laat, maar beide gaan gewapend met gloednieuwe krachtbronnen de strijd vol aan.
De 2023 Suzuki V-Strom 800DE betreedt de ring met een DOHC, 779cc parallel-twin. De boring meet 84 mm terwijl de slag 70 mm overspant. Met een 12.8:1 compressie verhouding en een 270 graden-krukas, levert het blok 84,3 PK en 78,2 Nm. Ondanks de parallel-twin configuratie sluit de 800DE zich aan bij de langlopende – 20 jaar – V-twin aangedreven V-Strom familie.
Duotest Kawasaki Z900 SE vs Yamaha MT-09 SP
De Honda XL750 Transalp, in het wit, blauw en rood, brengt het merk opnieuw onder de aandacht. Met uitzondering van de SOHC lay-out, volgt Honda’s nieuwe motor dezelfde formule als zijn geel geklede concurrent. Een ontstekingsvolgorde van 270 graden geeft de praktische parallel-twin karakter, terwijl vloeistofkoeling de prestaties optimaliseert. Een grotere boring (87 mm) en een kortere slag (63,5 mm) helpen de Transalp 90 pk en 74,6 Nm aan koppel eruit te pompen.
Zo te zien staan beide motoren dichter bij elkaar. Dus, welke nieuwkomer komt als beste uit de bus? Laten we eens in de specificaties duiken voor wat aanwijzingen.
De specs
Suzuki V-Strom 800DE | Honda XL750 Transalp | |
Motorblok | Vloeistofgekoelde, DOHC, 776cc-parallel-twin | Vloeistofgekoelde, DOHC, 755cc-parallel-twin |
Boring x slag | 84 mm x 70 mm | 87 mm x 63,5 mm |
Transmissie | 6-versnellingsbak | 6-versnellingsbak |
Prestaties | 84,3 pk / 78,2 Nm | 90 pk / 74,6 Nm |
Rijklaar gewicht | 231 kilo | 208 kilo |
De cijfers
Bij adventures moeten fabrikanten het chassis zo ontwerpen dat het zowel on- als offroadritten aankan. Vaak geven modellen de voorkeur aan één kant van het asfalt/trailspectrum. We moeten die dualiteit in gedachten houden, want er is meer dan één manier om de weg op te gaan en zwaar terrein aan te pakken. Maar een lichtgewicht constructie helpt avonturiers wendbaar te blijven in beide arena’s.
Dat is Honda niet ontgaan. Het geheel nieuwe stalen frame weegt slechts 18,3 kilo. Dat cijfer omvat zelfs het geïntegreerde sub-frame van de eenheid. Omgekeerd kiest Suzuki voor een stalen ruggengraat frame gekoppeld aan een verwijderbaar stalen subframe. Terwijl de V-Strom duurzaamheid maximaliseert, draagt deze stevige onderbouw bij tot het 231 kilo wegende natte gewicht van het model. De Transalp, aan de andere kant, kantelt de weegschaal op 208,2 kilo, wat overeenkomt met de steunpilaren van de categorie.
Elk chassis bouwt op passende wijze voort op die fundamenten. Zowel de Suzuki als de Honda hebben een omgekeerde Showa-voorvork en een gelinkte schokbreker achter, maar de 800DE’s 221 mm veerweg (aan beide zijden) overschaduwt de XL750’s 201 mm voor en 191 mm achter. De lange poten van de V-Strom brengen de bodemvrijheid op 223,5 mm en de zithoogte op 856 mm. De Transalp geeft de strijd om de bodemvrijheid op met slechts 211 mm, maar behaalt een nipte overwinning met zijn zithoogte van 851 mm.
De twee ADV’s delen een 21-inch gespaakt voorwiel. Het achterwiel van de V-Strom meet echter 17 inch, terwijl dat van de Transalp 18 inch meet. Honda-klanten kunnen deze wielen omwikkelen met Metzeler Karoo Street of Dunlop Trailmax Mixtour-banden. Suzuki biedt dergelijke opties niet, maar biedt zijn avonturier alleen aan met Dunlop Trailmax Mixtour-rubber.
De remsystemen zijn ook praktisch identiek. Een set tweezuigerremklauwen bijten in dubbele 310mm-schijven aan de voorzijde van beide modellen. Achteraan zorgt een eencilinder voor de stabiliteit, maar de 260mm-schijf van de XL750 overtreft nauwelijks de 256 mm van de 800DE. Beide motoren voldoen aan de klassennormen en bieden de mogelijkheid om ABS achter uit te schakelen voor offroad-verkenningen. Natuurlijk is dat slechts het topje van de technische ijsberg.
Technische uitrusting
Suzuki Intelligent Ride System (SIRS) heeft de afgelopen jaren alles van de V-Strom 1050 XT tot de GSX-S1000 uitgelicht. Nu brengt de V-Strom 800DE de elektronische suite naar de middenklasse. De drie rijmodi van het systeem (Active, Basic en Comfort) passen het rijgedrag van de motor aan de omstandigheden aan zonder de rijder te overstelpen met opties.
Elke modus past automatisch de instellingen van de tractiecontrole aan, terwijl de exclusieve Gravel-tractiecontrole de interventie van het systeem afstemt op terreinrijden. Een quickshifter en assistentie bij lage toerentallen ronden de hulpmiddelen voor de rijder af. Zoals verwacht biedt de V-Strom een tft-display in kleur om de rijder te helpen navigeren door de robuuste interface.
Wat de Transalp betreft, voorziet Honda de machtige middenklasser van selecteerbare koppelregeling en geïntegreerde Wheelie Control. Vijf rijmodi (Sport, Standard, Rain, Gravel en Custom) passen de XL750 aan nog meer omstandigheden aan. De tractiecontrole met vijf niveaus, de motorremregeling met drie standen en twee ABS-opties geven de rijder volledige controle.
Het model beschikt ook over een 5-inch full-color tft. Honda’s Smartphone Voice Control System connectiviteit voert de functies aan, terwijl Emergency Stop Signal-technologie de veiligheid verhoogt.
Conclusie
Je kunt er niet omheen: Honda en Suzuki zijn laat op het feest van de middelgrote tweecilinder motorfietsen. Toch presenteren beide Japanse merken twee capabele modellen. Die extra concurrentie zou de hete adventure-categorie moeten opvrolijken. Maar uiteindelijk kan er maar één winnen.
De Suzuki gaat al snel aan de leiding met zijn robuuste en offroad-chassis, maar de lichtgewicht constructie van de Honda voldoet aan de normen van het segment. Na één ronde komt de beslissing neer op technologie en dan wint de Transalp met een kleine marge. Jammer genoeg hebben noch Honda noch Suzuki de prijzen voor de XL750 Transalp of V-Strom 800DE bekend gemaakt. Zoals altijd kan het prijsverschil van model tot model uiteindelijk de echte klassemededinger bepalen.