Het behalen van een tiende titel is allang niet de belangrijkste reden waarom VR46 nog twee jaar racet in de MotoGP. Die titel is slechts bijzaak. Zijn passie voor motoren en racen is de echte stimulans om door te gaan
Volgens de altijd goed geïnformeerde Paolo Ianieri (Gazzetta dello Sport) wordt de overeenkomst tussen Valentino Rossi en het Petronas-team volgende week in Jerez officieel bekend gemaakt. Het is geen verrassing: sinds het officiële 2021-2022 Yamaha-team koos voor Fabio Quartararò en Maverick Viñales, was al bekend dat Valentino Rossi zijn carrière in het satellietteam van Petronas zou beëindigen. Inclusief officiële super assistentie en spullen. Want zo ga je om met een oud-kampioen.
Lin Jarvis, de baas van Yamaha Racing, had dat zo in gedachten. Als Rossi besloot door te gaan met racen, zou Jarvis er geen problemen mee hebben dat Rossi officiële fabrieksondersteuning zou krijgen en de juiste spullen. Maar Rossi moest het zeggen, hij alleen. Het gerucht dat er problemen waren over contracten met het nieuwe team, waren ongegrond. Rossi heeft namelijk geen contract met het team maar rechtstreeks met Yamaha.
Rossi had eerst graag nog wat meer GP’s willen rijden voor hij de beslissing nam. Hij wilde vooral weten waar hij stond ten opzichte van de concurrentie. Was hij nog competitief? Maar die verdraaide Covid-19 gooide roet in het eten van de negenvoudig wereldkampioen. Door die gedwongen pauze overwoog Rossi zelfs nog even om te stoppen en het roer om te gooien door iets heel anders te gaan doen. Tijdens de lockdown kabbelde Rossi’s leven als ieder ander kalmpjes voort van dag naar dag. En in die rust vond hij opnieuw de stimulans en motivatie om door te gaan met racen. Sedertdien was hij te vinden op de Ranch in Misano en op de langlaufloipes waar hij enthousiast aan zijn conditie werkte. En stilaan bekroop hem de gedachte dat stoppen toch niet echt logisch zou zijn.
Nu zijn er nogal wat kenners die twijfelen aan de mogelijkheden van Rossi. Hij zou niet meer kunnen meekomen met de snelsten. Zijn carrière was voorbij en eigenlijk had hij die een paar geleden al moeten beëindigen. Rossi heeft een andere filosofie. Hij houdt nog te veel van racen en wil niet na zijn pensioen op zijn beslissing terugkomen zoals veel kampioenen voor hem wel deden. Om vervolgens in de middenmoot te belanden. Zoals mogelijk Fernando Olonso te wachten staat. Die keert na een jaar ‘wat anders doen’ ook weer terug in de F1. En krijgt in tegenstelling tot VR46 niet de beste spullen, waarmee zijn rentree misschien tot mislukken is gedoemd.
Wat we vooral niet moeten vergeten is dat Rossi bij meer dan één gelegenheid heeft laten zien dat hij nog steeds de snelheid heeft om zich met de besten te meten. En nog belangrijker, zijn passie gaat verder dan alleen resultaten. Het is zijn constante verlangen naar uitdagingen, zich meten met anderen en het racen op zich dat hem drijft om nog twee jaar door te gaan. Natuurlijk heeft Rossi een tiende titel in zijn hoofd. Daar is hij te veel sportman voor. En met zijn onmetelijke talent en ervaring kan hij ons absoluut verrassen.
