In 2019 kondigde de Pikes Peak International Hill Climb te stoppen met de motorfietsklassen. De dood van Carlin Dunne legde de nadruk op de hoge snelheidsrisico’s van racen door de 156 bochten van het volledig geasfalteerde parcours.
Na een twee jaar durend onderzoek of motoren opnieuw konden worden opgenomen in het raceprogramma van Pikes Peak, zijn de organisatoren tot de conclusie gekomen dat motoren voor onbepaalde tijd niet meer zullen deelnemen aan de Race to the Clouds.
Moeilijke beslissing
‘De motorcompetitie maakt al sinds 1916 deel uit van de geschiedenis van de race. Het is altijd zowel opwindend als tragisch geweest voor deelnemers en toeschouwers’, aldus Fred Veitch, Interim Chairman of the Board van Pikes Peak International Hill Climb. ‘Het is een lang proces geweest dat leidde tot een moeilijke beslissing, maar we geloven dat het de juiste beslissing is, die op dit moment in het belang is van de organisatie is.’
Het nieuws komt misschien niet als een verrassend, omdat in racekringen al van deze uitkomst werd uitgegaan na de eerste aankondiging van Pikes Peak om de motorklassen op te heffen.
Groeiend aantal ongelukken
Het is een gevolg van de snelle stijging van het aantal verkeersdoden op het Colorado-wegparcours. Die kunnen grotendeels worden toegeschreven aan het feit dat de – ooit onverharde – weg naar de top van de berg helemaal is verhard. Door deze wegverharding is de snelheid van het parcours drastisch toegenomen, vooral voor de klassen met twee wielen. Waar crossmotoren ooit het wapen bij uitstek waren op weg naar de top van Pikes Peak, hebben wegmotoren het nu overgenomen. Dit heeft ook geleid tot een toevloed van sportmotoren met veel vermogen en een grote cilinderinhoud, die de snelheid op de weg nog verder hebben opgedreven. De organisatoren van Pikes Peak hebben geprobeerd deze snelheden te temperen door motoren met een vlak stuur en een rechtere zithouding voor te schrijven. Desondanks verschenen er steeds meer 200pk-sterke machines aan de start.
Geen uitloopstroken
Ook het parcours is een probleem. Vooral in de hoger gelegen bochten is er nauwelijks sprake van uitloopstroken. Een stuurfout kan al snel leiden tot een noodlottig ongeval, door de steile hellingen met grote rotsblokken. Daar komt bij dat de Pikes Peak International Hill Climb, in vergelijking met evenementen als de TT op het eiland Man, te weinig personeel heeft en te laks is met de veiligheidsprocedures en kennis van het parcours.
Dit heeft ertoe geleid dat de ooit zo soepele regels voor toeschouwers plaats hebben gemaakt voor strikte fanzones. Daarmee wordt voorkomen dat toeschouwers vlak voor de aanstormende coureurs de weg oversteken. Dat werd een steeds groter probleem, met meer dan een paar bijna-ongelukken.
Wel autoraces
Natuurlijk is de Pikes Peak International Hill Climb in de eerste plaats een auto-evenement geweest. In de legendarische geschiedenis van het bergcircuit deden motorfietsen af en toe mee. De dood van Carlin Dunne heeft de unieke race op een negatieve manier in de spotlights gezet. De autoraces zullen zeker doorgaan, ondanks het gevaarlijke terrein van Pikes Peak en de amateuristische wijze waarop de raceactiviteiten worden georganiseerd en begeleid.
