H2 in carbon
Ja, zo’n H2 is ook maar zo flauw, dus waarom geen carbon-versie? Gewoon, omdat het kan. Nou, inderdaad, en daarom presenteert Kawasaki dus de H2 Carbon. Lang verhaal kort: een speciale gelimiteerde versie (honderd stuks) wordt uitgerust met een carbon topkuip en hetzelfde ‘matte’ spuitwerk als op de H2R.
Daarmee lijkt het grootste nieuws gemeld, ware het niet dat uit de kleine lettertjes blijkt dat de H2 voor volgende jaar een aantal serieuze updates heeft ondergaan. Om te beginnen krijgt het kanon nu achter een Öhlins TTX-schokbreker om zo beter weerstand te kunnen bieden aan de allesvernietigende power van de supercharger. De veervoorspanning wordt bovendien instelbaar met een draaiknop. Nog ingrijpender is het integreren van de Inertial Measurement Unit in de elektronica. De Bosch-IMU uit de ZX-10R vindt nu ook z’n plekje op de H2 en dat biedt weer mogelijkheden op het gebied van een nog fijngevoeliger opererend traction control en de toepassing van bochten-ABS. Bovendien is de H2 nu standaard uitgerust met een autoblip-quickshifter. Al met al toch meer dan alleen een ‘kleine update’. De aanpassingen gelden voor alle 2017-H2’s.
R-variant van ZX-10R
Het is nu ook bij de Japanners ‘trending topic’ om een ‘R’-variant op de markt te brengen van een al bestaande superbike. In dit geval dus de ZX-10RR. Doel ervan is een machine aan te kunnen bieden die net even makkelijker is te prepareren voor het serieuze racewerk. Daarnaast is er natuurlijk ook altijd een select publiek dat zich een RR wil toe-eigenen, puur vanwege de ‘hebfactor’. Dat is vooral lekkere bijvangst. Afijn, wat is er zo ‘RR’ aan deze ZX-10? Allereerst is het een ‘single seater’. Interessanter is echter de aangepaste cilinderkop die meer ruimte biedt voor racenokkenassen met grotere kleplift. Ook zijn, met het oog op de hogere belasting, de carters robuuster uitgevoerd en de klepstoters voorzien van een DLC-coating (lagere wrijvingscoëfficiënt). Het uitgebreide elektronicapakket, waarover de ZX-10R sinds z’n grote opfrisbeurt van vorig seizoen beschikt, blijft gehandhaafd. Wel is de RR uitgerust met een autoblip ‘op-en-neer’ quickshifter. Rijwieltechnisch is de demping-afstelling geoptimaliseerd (de componenten zijn wel identiek), wat weer noodzakelijk was vanwege de lichtere, gesmede Marchesini-wielen. Balhoofd en swingarmscharnierpunt zijn instelbaar, zij het de laatste alleen als racekit-optie. Het vermogen is in standaardtrim nog steeds 200 pk, gewicht en prijs zijn nog niet bekend.
