De stars-and-stripes helm die Peter Fonda droeg als Wyatt in de film Easy Rider uit 1969 werd te koop aangeboden. In tegenstelling tot de Captain America-chopper was de echtheid van de helm dit keer onbetwistbaar. Toch verkocht de helm niet voor de vraagprijs van $25.000 en er kwam zelfs geen enkele bieding binnen. Dat was nogal verrassend: vervaagt de waarde van filmrekwisieten?
Logische argumenten verklaren de waarde van verzamelobjecten echter niet altijd goed. Dat is vaak eenvoudiger bij massaproducten, zoals motorfietsen. Denk aan de motor die je op je 21e de gaafste vond, maar die je nooit kon betalen. Tien jaar later was het een gewone, gebruikte motor en veel minder waard. Maar dertig jaar later, als je in je vroege vijftig bent, ben je misschien bereid om flink te betalen om een stukje van je jeugd te herbeleven. Maar na nog eens dertig jaar zijn er veel minder mensen met die emotionele band. Dan is zeldzaamheid de enige factor die de prijs ondersteunt en is het gewoon een oud massaproduct dat waarschijnlijk minder waard is. Dit prijsverloop geldt voor veel voorwerpen.
Bij unieke iconische verzamelobjecten ligt het anders. Daarom was het ook zo verrassend dat niemand deze helm wilde. ‘Easy Rider’ was in zijn tijd iets nieuws en legde het ook vast. De film had impact op veel jongeren en werd een grote hit, ondanks het lage budget. Het droeg bij aan de populariteit van motorfietsen.
Tegenwoordig staat YouTube vol motovloggers met geweldig materiaal en hoewel niets de impact van ‘Easy Rider’ kan evenaren is de film nauwelijks meer irrelevant. Jongeren hebben hun eigen ‘motorbeeldtaal’ ontwikkeld en ouderen, die ooit geraakt werden door Easy Rider, sterven uit. Net als beide hoofdrolspelers.
Het zlu een reden kunnen zijn waarom niemand bereid was $25.000 te betalen voor een authentiek en zeer herkenbaar stukje iconografie.
