De MXoN, de Motocross of Nations, vormt jaarlijks het sluitstuk van het internationale crossjaar. Alle toppers uit de hele wereld komen aan de start. Het Nederlandse trio Jeffrey Herlings, Glenn Coldenhoff en Kay de Wolf behaalde in het Engelse Matterley Basin achter Australië en de VS een fraaie derde plaats.
Het wereldkampioenschap werd een week eerder afgesloten in Spanje. Ondanks dat er een wereldtitel op het spel stond, kwamen lang niet alle internationale toppers aan de start in de twintig GP’s. De Amerikanen geven er de voorkeur aan in eigen land te blijven. In het begin van het jaar wordt daar een hele serie stadioncrosses verreden, later in het jaar volgt de motorcross. Niet alleen de Amerikanen rijden daar, ook toppers uit andere landen laten de GP’s links liggen en rijden in de VS. De Duitser Ken Roczen begon in 2009 in de MX2-GP’s, werd het jaar daarna tweede en veroverde de wereldtitel in 2011 en stak vervolgens de Atlantische Oceaan over. De Fransman Tom Vialle werd in 2020 en 2022 wereldkampioen MX2 en verkaste daarna naar Amerika. Diezelfde stap zet nu ook viervoudig wereldkampioen Jorge Prado. De Spanjaard heeft een contract getekend bij Kawasaki USA. De Australische broers Hunter en Jett Lawrence waren in eigen land zo succesvol dat hun ouders besloten in 2016 met het gezin naar Engeland te gaan verhuizen, in de hoop dat ze daar beiden een mooie carrière zouden kunnen opbouwen. Na een paar jaar in Europa te hebben gereden, verhuisde de familie naar Amerika, waar de beide broers nu tot de absolute top behoren.
Allemaal samen
Eénmaal per jaar treffen alle toppers, semi-toppers en rijders van een lager kaliber elkaar in de MXoN. Hoewel het een landenwedstrijd is, speelt persoonlijke prestige uiteraard ook een rol. Dat werd dit jaar heel erg duidelijk in een geweldig gevecht tussen Tim Gajser en Jett Lawrence in de slotrace. De MXoN is qua publiek de meest internationale wedstrijd van het jaar. Ook nu was het druk met bezoekers uit tal van landen, ondanks de stevige entreeprijs van 160 pond (190 euro). Voor een bezoek aan het rennerskwartier kwam er nog eens bijna 50 euro bij!
Het bijzondere verhaal achter het ontstaan van de MXoN in… Nederland!
De Olympische gedachte ‘Deelnemen is belangrijker dan winnen’ geldt gelukkig voor heel veel nationale motorbonden, want het overgrote deel van de deelnemende teams weet dat ze geen enkele podiumkans hebben. Maar liefst 36 landen probeerden een plek in de A-finale te bemachtigen. Landen als bijvoorbeeld Griekenland, IJsland, Chili en Roemenië weten al bij voorbaat dat ze totaal geen kans maken, maar toch maken ze de reis. En dat is maar goed ook, want als al die kansloze landen thuisblijven, hou je misschien slechts tien tot vijftien landen over.
Elk land komt met drie rijders: één in de MX2, één in de MXGP en één in de Open Klasse, wat in de praktijk betekent dat dit ook een MXGP-rijder is. Op zaterdagmiddag zijn er kwalificatieraces. Die zijn per klasse en de twee beste resultaten bepalen welke landen naar de A-finale gaan en tevens hun startplaatsen achter het starthek. De startplaatsen op zaterdag worden door loting bepaald. Het lot was Nederland gunstig gezind, want de oranjebrigade lootte plaats acht. Tom Vialle won voor Lucas Coenen en Simon Längenfelder de MX2, waarin Kay de Wolf vijfde werd. De MXGP werd gewonnen door Jorge Prado voor Tim Gajser, Romain Febvre, Hunter Lawrence en Jeffrey Herlings. In de Open Klasse zegevierde Jett Lawrence voor Ruben Fernandez en Maxime Renaux. Glenn Coldenhoff lag zevende, maar werd in de slotfase met pech geconfronteerd toen een steen schade aan zijn motorblok veroorzaakte. Omdat de twee beste resultaten tellen waren de vijfde plaatsen van De Wolf en Herlings ruim voldoende voor deelname aan de A-finale. Daarvoor plaatsten zich 19 landen. De resterende 17 landen reden op zondagmorgen de B-finale. Die werd gewonnen door Letland, waardoor de Letten zich alsnog plaatsten voor de A-finale.
Nederland aan de leiding
In die A-finale worden drie races gereden. De eerste is voor de MX2 en MXGP, de tweede voor de MX2 en Open Klasse en de derde voor de MXGP en Open Klasse. Met drie keer twee rijders aan de start worden er dus zes resultaten behaald. De slechtste klassering mag als schrapresultaat worden weggelaten.
Voor Nederland begon de dag behoorlijk goed, al was er even een tegenslag toen Herlings in de tweede ronde onderuitging en terugzakte van de derde naar de twaalfde plaats. Hij vocht zich weer terug naar voren en was vijfde op de finish. Die plaats bereikte hij door in de laatste ronde De Wolf voorbij te steken. De wereldkampioen MX2 startte vanaf plaats 26 (omdat er twintig landen meedoen en Nederland zesde was geworden op zaterdag betekende dat de startplaatsen 6 en 26) en was al elfde bij de eerste doorkomst en stak in het verloop van de wedstrijd menig MXGP-coureur voorbij!
Gajser reed de hele manche op kop, met vanaf de tweede ronde de Amerikaan Eli Tomac op de tweede plaats. Ondanks een oogblessure (er kwam iets in z’n oog) werd Febvre derde voor Prado. Voor de Belgen begon het slecht, want Lucas Coenen kwam ten val en brak een sleutelbeen. Dat betekende meteen geen enkele kans meer op een mooie teamuitslag, omdat hij uiteraard zijn tweede race moest laten schieten. Met een totaal van 11 punten leidde Nederland voor de Amerikanen en de Aussies die beide op 19 punten stonden.
Kay de Wolf kon na een korte pauze meteen weer aan de bak. Hij deed van zich spreken in de door Jett Lawrence voor Ruben Fernandez gewonnen race. De Wolf, gestart vanaf de gunstige binnenkant, raakte in gevecht met Simon Längenfelder, de nummer drie van het WK. Hun posities wisselden enkele keren. De omroepers (er werd in meerdere talen informatie verschaft) kwamen woorden tekort om het rijden van de Nederlander te verslaan. Helaas schoof De Wolf twee keer onderuit, kon wel beide keren snel weer verder en verloor slechts twee plaatsen. Hij werd als vijfde afgevlagd. Coldenhoff zat de hele race tegen de top-tien aan, maar ging met nog dik een ronde te rijden onderuit, waardoor er voor hem niet meer dan de achttiende plaats in zat. Desondanks leidde Nederland nog steeds, nu met 34 punten. Op één punt volgden de Amerikanen en Australië stond derde met 39 punten, met net daarachter Frankrijk met 41 punten.
Nog net derde
Bij de start van de slotrace was het wel duidelijk welke landen om het podium zouden strijden, maar hoe hun onderlinge volgorde zou zijn? Belangrijk was betere uitslagen te scoren dan het slechtste resultaat tot dan toe, want dat zou dan het schrapresultaat worden.
Net als zo vaak in de GP’s was er kopstart voor Prado, maar de Spanjaard kon niet in z’n ritme komen en finishte uiteindelijk op een voor hem (en Spanje) uitermate teleurstellende veertiende plaats. Tomac voerde vervolgens zes ronden het veld aan, maar werd gepasseerd door Gajser en Jett Lawrence. Gajser leidde redelijk comfortabel, maar Lawrence was ontketend, kwam bij de Sloveen en nam de leiding over. Dat zinde Gajser niet en er ontspon zich een geweldige strijd. Gajser zette alles op alles en in de voorlaatste bocht kon hij de Australiër voorbijsteken. Wat was dit smullen voor het publiek.
Voor Nederland was de teamzege binnen een minuut al vrijwel zeker uit beeld. Herlings had weliswaar een goede start, maar Coldenhoff strandde op een drietal voor hem gevallen rijders. Bijna als laatste kon hij de race vervolgen. Coldenhoff is in de landenwedstrijd altijd een geweldige vechter. Dat was ook nu het geval, maar meer dan vijftiende plaats zat er voor hem niet in. Wel betekende dit dat zijn achttiende plaats van zijn eerste optreden het Nederlandse schrapresultaat was. Herlings reed een zeer regelmatige wedstrijd, nam geen enkel risico en kwam achter Gajser, Jett Lawrence, Tomac en Hunter Lawrence als vijfde over de finish.
Dankzij het sterke rijden van de broers Lawrence (ze werden eerste, tweede, vierde en achtste) ging de zege voor het eerst naar Australië. De Amerikanen (met Eli Tomac met een tweede en een derde plaats als beste rijder) behaalden het zilver. De derde plaats was voor Nederland. Met dank aan Febvre, die twee ronden voor het eind op de zesde plaats liggend ten val kwam en de race niet kon voltooien. Was Febvre zesde gebleven, dan was Frankrijk derde geworden. Individueel was Kay de Wolf de beste in de MX2, Tim Gajser in de MXGP en Jett Lawrence in de Open Klasse.
Hoe keken de Nederlanders terug op deze editie van de MXoN? De Wolf: ‘Ik ben enorm gelukkig. Het is mijn eerste podium in de MXoN en na de wereldtitel mijn tweede gouden plaat. Ik reed de hele dag erg snel, maar was in de tweede race niet constant genoeg. Twee keer vallen. Dat moet een volgende keer beter.’ Herlings: ‘Ik heb het goed gedaan voor het team, al is twee keer vijfde niet de uitslag die ik had willen behalen. In mijn eerste race ben ik na een val goed teruggekomen. De start in de tweede race was niet zo goed en aan de kop werd erg hard gereden.’ Coldenhoff: ‘Het was voor mij een moeilijk weekend. Ik reed niet al te goed in mijn eerste optreden en ging tegen het eind onderuit, waardoor ik geen goed resultaat neerzette. Ik wist dat ik er daarom in mijn tweede race voor moest gaan. Maar ja, toen raakte ik betrokken bij een valpartij. We haalden wel het podium en daar ben ik trots op. Het is ook het eerste podium voor Fantic. Dat hoop ik volgend jaar in de GP’s vaker te doen.’ KNMV-directeur Wim Mulder: ‘Ik ben tevreden. Met één punt los werd de derde manche wel heel erg spannend. Mooi dat we als derde zijn geëindigd. Daarmee zijn wij het beste Europese land.’
MXoN Engeland 2024 uitslagen
MX2/MXGP: 1. Gajser; 2. Tomac; 3. Febvre; 4. Prado; 5. Herlings; 6. De Wolf; 7. Seewer; 8. H. Lawrence; 9. Forato; 10. Roczen; 11. Webster; 12. Reisulis; 13. Haarup; 14. Van Doninck; 15. Lopes; 16. McLellan; 17. Webb; 18. Längenfelder; 19. Stauffer; 20. Horgmo.
MX2/Open: 1. J. Lawrence; 2. Fernandez; 3. Längenfelder; 4. Renaux; 5. De Wolf; 6. Mewse; 7. Plessinger; 8. Reisulis; 9. Webb; 10. Haarup; 11. Geerts; 12. Vialle; 13. Oliver; 14. Toendel; 15. Pancar; 16. Bonacorsi; 17. Mikula; 18. Coldenhoff; 19. Webster; 20. Adamo.
MXGP/Open: 1. Gajser; 2. J. Lawrence; 3. Tomac; 4. H. Lawrence; 5. Herlings; 6. Seewer; 7. Forato; 8. Plessinger; 9. Renaux; 10. Roczen; 11. Lopes; 12. Fernandez; 13. Wright; 14. Prado; 15. Coldenhoff; 16. Pancar; 17. Guillod; 18. Bonacorsi; 19. Mewse; 20. Geerts.
Landenklassement
| Positie | Land | Punten | Rijders |
|---|---|---|---|
| 1 | Australië | 26 | Jett Lawrence, Hunter Lawrence, Kyle Webster |
| 2 | Verenigde Staten | 29 | Eli Tomac, Aaron Plessinger, Cooper Webb |
| 3 | Nederland | 36 | Kay de Wolf, Jeffrey Herlings, Glenn Coldenhoff |
| 4 | Spanje | 45 | |
| 5 | Frankrijk | 50 | |
| 6 | Duitsland | 62 | |
| 7 | Slovenië | 67 | |
| 8 | Italië | 70 | |
| 9 | Zwitserland | 86 | |
| 10 | Letland | 103 | |
| 11 | Denemarken | 109 | |
| 12 | Groot-Brittannië | 113 | |
| 13 | Brazilië | 114 | |
| 14 | Tsjechië | 115 | |
| 15 | Canada | 117 | |
| 16 | België | 123 | |
| 17 | Noorwegen | 136 | |
| 18 | Zuid-Afrika | 137 | |
| 19 | Estland | 140 | |
| 20 | Oostenrijk | 155 |
MXoN KORT
MXGP 2025: overzeese start en finish
De kalender van de MXGP van 2025 is nog niet bekend, maar wel staat van enkele wedstrijden al vast wanneer ze zullen worden verreden. Het seizoen begint wederom in Argentinië, maar wel op een nieuwe locatie. In het weekend van 1 en 2 maart wordt er gereden in Cordoba, een stad 650 km ten noordwesten van de hoofdstaf Buenos Aires. Promotor Infront heeft een contact van drie jaar afgesloten met Cordoba.
Het seizoen 2025 wordt in het weekend van 20 en 21 september afgesloten in het noord-Australische Darwin. Het is de bedoeling dat er de komende vijf jaar in Darwin zal worden gereden. De voorlaatste GP is net als dit jaar in het Chinese Shanghai. De week daarvoor staat de Turkse GP in Afyonkarahisar op het programma.
MXoN naar USA, Frankrijk en Assen
Volgend jaar wordt het wereldkampioenschap voor landenteams verreden op de Amerikaanse Ironman Raceway bij Crawfordsville in de staat Indiana. Crawfordsville ligt op een uur rijden van het bekende racecircuit van Indianapolis. Er wordt in het eerste weekend van oktober gereden.
In 2026 gaat de MXoN wederom naar het Franse Ernée, waar de landenwedstrijd vorig jaar ook al werd gehouden. Ernée heeft een spectaculair circuit, waar het publiek vanaf een grote helling nagenoeg het hele circuit kan overzien.
Voor 2027 hebben zich twee landen aangemeld. Die lijken weinig kans te maken, want Infront heeft Lee van Dam benaderd om de MXoN voor de tweede keer (werd daar ook al verreden in 2019) op het TT Circuit Assen te organiseren. Van Dam heeft er wel oren naar, mede omdat subsidies van de provincie Drenthe en het ministerie van VWS geen probleem lijken te zijn.
YZ Yamaha bLU cRU FIM Europe Cup
In het bijprogramma van de MXoN wordt al enkele jaren de finale van de Yamaha bLU Cru verreden. Op zaterdagmiddag rijden de 65cc en 85cc, op zondagmorgen de 125cc. Per klassen komen een kleine veertig rijders aan de start, niet alleen Europeanen, maar er waren in Matterley Basin ook rijders uit Nieuw-Zeeland, USA, Argentinië, Canada, Japan en Israël. Uit Nederland waren er vier deelnemers, van wie Kay Zijlstra het beste resultaat boekte met de derde plaats in de 85cc. In die klasse werd Liam Gaasbeek 16e. Jann Huisman werd zevende in de 65cc, terwijl Rutger Boomsma in de 125cc niet scoorde.
Nederland niet bij Europese landenwedstrijd
Twee weken voor de MXoN werd in Roemenië de MoEN verreden, de Europese landenwedstrijd. Nederland liet daar verstek gaan. KNMV-directeur Wim Mulder verklaart waarom Nederland er niet bij was: ‘De in aanmerking komende rijders hadden geen interesse, want de laatste EMX-wedstrijd was een week later. Ze wilden geen risico lopen op blessures en wilden daarom niet naar Roemenië gaan.’ Een begrijpelijke keuze van de rijders, want Gyan Doensen en Cas Valk waren nog volop in de race voor een medaille. Mulder: ‘We hebben aangekaart bij FIM Europe dat de landenwedstrijd na de laatste EMX zou moeten worden verreden.’
Foto’s: Jan Boer
