Geachte collega’s,
In deze moeilijke tijden wil ik me tot u richten, want u weet ongetwijfeld dat er een oorlog woedt tussen Rusland en Oekraïne. Voor mij als Rus is dit de grootste tragedie van mijn 40-jarig bestaan. Ik heb nooit gedacht dat ik me zo verraden zou voelen door het optreden van mijn eigen land.
Ik heb veel vrienden in Oekraïne en veel vrienden en familie in Rusland. Tijdens mijn opvoeding en de opvoeding van mijn ouders hebben we elkaar altijd beschouwd als naaste broedernaties.
We hadden vrij verkeer tussen onze steden, we hebben elkaar nooit als verschillend beschouwd. We steunden elkaar, we werden verliefd op elkaar – voordat deze afschuwelijke wreedheden door het Russische regime werden uitgevoerd.
Mijn hele familie is geschokt, alle mensen die ik ken zijn geschokt, boos, en voelen zich verraden.
De repercussies voor Europa en de hele wereld zijn zeer onvoorspelbaar.
De retoriek van de Russische en westerse media is zo gepolariseerd dat ik er misselijk van word. Ik denk dat de meeste Russen er net zo over denken. De Russen zijn een zeer trots volk en in onze geschiedenis heeft niemand ons ooit meer verraden dan dit regime onder leiding van Poetin.
Mijn gedachten en gebeden gaan uit naar het Oekraïense volk en de arme Russische soldaten, jonge jongens die in dit broedermoordconflict zijn gegooid.
Sorry voor mijn emoties, maar ik heb niet veel mensen om ze tegen te uiten en ik beschouw jullie allemaal als mijn familie.
Hoogachtend,
Timur Sardarov
