Het zijn rare tijden. En juist dan is het mooi te zien dat met de verbondenheid onder motorrijders altijd een oplossing gevonden wordt. Zo ook bij MotoPort Veldhoven, waar gisteren afscheid genomen werd van oud-collega, en vriend van het bedrijf, Tiny Senders.
Senders overleed vorige week op 78-jarige leeftijd en door de huidige RIVM-maatregelen worden ook uitvaarten flink beperkt in het toegestane aantal bezoekers. Ook samenscholen is uit den boze, maar met streng nageleefde regels en gepaste afstand wist men bij MotoPort Veldhoven toch een motorrijders-vaarwel op te zetten. ‘Ik denk dat we 30, of misschien net 35 man bij elkaar hadden’, vertelt initiatiefnemer en MotoPort Veldhoven-eigenaar Wiecher Joosse. ‘Even was ik bang dat het er misschien te veel zouden worden…’. Samen begeleidden de oud-collega’s, de vrienden en bovenal motorrijders Senders naar het crematorium.
Tiny Senders was voor vaste klanten van MotoPort Veldhoven simpelweg ‘de man met de rolstoel’, aangezien Senders nog regelmatig aankwam bij zijn oude collega’s. ‘Altijd op eigen kracht – zich laten duwen wilde hij niet. Hij legde hele afstanden af zo’, legt Joosse uit. ‘En altijd opgewekt!’
‘Dat hij geracet heeft, vertelde hij echt niet zomaar. Dat hij in 1976 aan de Paralympics in Toronto meedeed ook niet!’
Joosse vervolgt door een bloemlezing over Senders af te steken, met dingen waar ‘de man met de rolstoel’ in alle bescheidenheid zelf niet zomaar over zou beginnen. Senders had zich na een motorongeluk om laten scholen tot motorfietstechnicus en werkte daarna bij meerdere motorzaken in de Kempen, waaronder dus MotoPort Veldhoven. ‘Tiny was motorcoureur; zo belandde in de rolstoel. Bij een eerdere NMB Wegrace was het niet gelopen zoals Tiny wilde tussen hem en Piet van de Wal. Tiny moest en zou die dag Van de Wal voorbij steken, en dat ging niet helemaal goed’, legt Joosse uit.
‘Dat hij geracet heeft, vertelde hij echt niet zomaar. Dat hij in 1976 aan de Paralympics in Toronto meedeed ook niet! Hij heeft een lading prijzen gewonnen, joh… Hij was gaan handboogschieten na het ongeluk en niet onaardig ook dus’, lacht Joosse met een zucht. ‘Tiny was gewoon altijd oprecht geïnteresseerd en opgewekt. Hij wilde eigenlijk zelfs nog een feest geven dat hij vijftig jaar in een rolstoel zat. Volgens hem konden niet velen zeggen dat vijftig jaar vol te houden; dat was volgens Tiny een feestje waard.’
Zo blijkt maar dat dat gebroederlijke onder motorrijders niet zomaar vergaat in roerige tijden als deze.
Foto’s: Eindhovens Dagblad en MotoPort Veldhoven
