Sinds 2016 ben ik volledig actief in de Flat Track sport. Flat Track / Dirt Track is zonder voorrem en met weinig grip in de banden (zonder noppen) slidend een bocht in driften. De enige manier om te vertragen voor de bocht is om de motor in een slide te zetten en de banden te sliden naar de richting die de motor gaat “scrub-off speed”. Pro rijders gebruiken ingaande de bocht de achterwiel slide om te vertragen en de voorband scrub. Zodra de achterzijde schuift, draaien zij het voorwiel naar de bocht met de slidende voorband als rem, waardoor ze platter kunnen gaan met de motor en nog steeds de motor vertragen om de bocht te maken. Op klei banen word wel gebruik gemaakt van de achterrem.
Flat Track, waar?
Flat Track word gedaan op ovale short track (¼ mile), half-mile, mile banen en soms TT banen met linkse, rechtse bochten en één of twee springbulten. Er word gereden op klei (soms met ‘blue groove’) en ‘pea gravel’ banen. Blue groove betekent een harde ondergrond (bijna te vergelijken met asfalt) waar een blauwe/zwarte lijn in is gereden en dus rubber op komt te staan. Daardoor heb je alleen op die lijn veel grip en moet je erg gedoseerd gas geven. Bij afwijking van de ‘blue groove’ lijn heb je geen grip en verlies je snelheid. ‘pea gravel’ betekent een losse gravel baan, waar je minder grip hebt, maar wel makkelijker vol gas kan racen. Flat Track word deze dagen veel gebruikt als training voor wegracers. Valentino Rossi heeft bijvoorbeeld zijn eigen Flat Track ranch en VR46 riders academy.
Fédération Internationale de Motorcyclisme
In 2012 en 2013 heb ik een aantal wedstrijden in Nederland en Duitsland gereden voor het vriendschappelijke ‘Dutch Flat Track’ kampioenschap, georganiseerd door de Dutch Brothers. In 2016 heb ik voor het eerst deelgenomen aan het de FIM (Fédération Internationale de Motocyclisme) Flat Track Cup. Ik ben toen net niet als derde geëindigd in het kampioenschap. Des al niet te min wel een mooie vierde plaats in het eerste jaar. Dit jaar heb ik voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk een aantal wedstrijden gereden bij het DTRA (Dirt Track Riders Association) kampioenschap. Naast het grote American Flat Track kan je zeggen dat de DTRA het meest volledige kampioenschap heeft met verschillende klasses en motoren. Ook in banen is het uitgebreid van ‘blue groove’ klei short track tot ‘pea gravel’ half-mile banen. Mijn beste resultaat hierbij was een vierde plaats in Wales op de ‘pea gravel’ half-mile baan. Ook in Spanje, Italië, Frankrijk en Tsjechië zijn serieuze Flat Track competities actief. In Nederland begint het enthousiasme te groeien door middel van vrije trainingen, dirt track try-outs, Flat Track schools en diverse evenementen bij Speedway Lelystad. Dit jaar waren de Hells Race en Flatlands Festival meer dan geslaagd op de ‘pea gravel’ short track baan van Lelystad. Dit jaar heb ik weer deelgenomen aan de FIM Flat Track Cup en was mijn doel om een derde plaats te bemachtigen in het kampioenschap, helaas is dit niet gelukt en moest ik genoegen nemen met een vijfde plaats in de eindstand. Deze Cup bestaat uit drie wedstrijden in Tsjechië, Italië en Frankrijk.
American Flat Track
Na de laatste race in Frankrijk wilde ik nog meer ervaring op doen en daarom besloten we om een race te rijden in Amerika. 7 oktober stond de laatste wedstrijd van het American Flat Track kampioenschap op het programma in Perris (Californië). Voor deze ervaring heb ik twee weken vrij gemaakt om eerst een weekend te oefenen bij de Eddie Mulder’s West Coast Dirt Track Series in Willow Springs. Dit is een ‘pea gravel’ half-mile baan. Voor deze wedstrijden heb ik twee Kawasaki 450cc crossmotors aangepast voor Flat Track gehuurd bij het Kawasaki of Simi Valley team. Deze baan lag mij direct erg goed, omdat ik dit soort banen gewend ben uit mijn Grass Track ervaring en van de FIM Flat Track Cup wedstrijden. De eerste dag ben ik als eerste geëindigd bij de Open Amateurs en de volgende dag ben ik direct geplaatst voor de ‘main event’(finale). In de ‘main event’ ben ik als 2e geëindigd van de 450cc ‘singles’ (ééncilinder motoren) en 14e totaal achter de 650/750cc ‘twins’ (tweecilinders). Een week later had ik een race bij de Southern California Flat Track Association op de Short Track baan van Perris. In de heat race lag ik op een tweede plaats, maar helaas door een crash moest ik op de derde rij starten in de ‘main event’. Daar kwam ik niet verder dan een 16e plaats. De volgende dag was de grote dag, de American Flat Track race. Ook dit was in Perris op een harde ‘blue groove’ klei half-mile baan. Dit was een nieuwe ervaring voor mij, met Flat Track banden. Na elke sessie werden de rondetijden wel steeds beter. In de ‘main Event’ was er een valpartij met drie rijders, waar ik ook bij betrokken was. Na de herstart ben ik niet verder gekomen dan een 15e plaats. Desondanks kijk ik terug op een hele mooie ervaring op het hoogste niveau in deze tak van sport.
Superprestigio Dirt Track
Mijn volgende race is op 16 december in Barcelona bij de Superprestigio Dirt Track. Bij dit evenement is er een Superprestigio klasse met MotoGP, Moto2 en Moto3 rijders. Dit jaar neemt Marc Marquez voor het eerst niet deel aan dit evenement. Wel laat tweemaal Moto2 kampioen en MotoGP coureur Johann Zarco van het Tech 3 Yamaha team zijn Dirt Track kunsten zien. In totaal zijn er maar liefst zeven wereld kampioenen uit de wegrace en supermoto uitgenodigd voor dit evenemtent. Ik mag deelnemen in de Open Class waar de eerste drie van elk landelijk kampioenschap aan deelnemen waaronder ook twee rijders uit de American Flat Track. Het is voor mij een hele eer dat ik hier aan mee mag doen naar aanleiding van mijn ervaring afgelopen seizoen ben ik uitgenodigd. Ik zal uitkomen voor onder andere Speedway Lelystad, TM Racing Nederland en TM Racing Andorra.
Meer informatie over de Superprestigio Dirt Track vind je hier: http://dtxbarcelona.com/
Foto: Jérôme Groux, Ben Boostra
