Er zijn duizenden zaken die er echt toe doen in deze knotsgekke wereld, maar ik kies voor het meest lullige ergernisje dat er bestaat. Durf het bijna niet te zeggen, krijg het amper uit mijns strot, maar mag ik mijn gal spuwen over… kettingspray?
Zo, het hoge woord lijkt eruit, maar het wordt tot mijn spijt allemaal nog iets erger. Zelfs binnen het smeren van een ketting heb je allerlei gradaties van ergernis. Van milde bedenking tot blinde woede. Wederom kies ik niet voor een groot essentieel probleem, maar voor het meest onbeduidende deelprobleempje. Geen onvertogen woord over de noodzaak om elke driehonderd kilometer en ketting te voorzien van nieuw vet. Zelfs geen wanklank dat het bij regen nog geregelder moet. Misschien verwacht je een tirade over kettingonderhoud bij motoren zonder middenbok, maar ook dat neem ik voor lief.
Hoe onbeduidend ook, ik erger me werkelijk groen en geel aan fabrikanten die verdorie niet eens in staat zijn om een knappe verpakking te maken voor hun producten. Wat heb je aan het meest geavanceerde vet als het overal zit, behalve op de kettng? Het lijkt me overbodig om die vraag te beantwoorden. Waarom staan de schappen dan vol met spuitbussen kettingvet zonder handig spuittuitje? Kost dat plastic slangetje echt zo veel dat het er niet af kan, of smeerden die vetboeren nooit zelf een ketting? Het moet dat laatste zijn, gezien alle amateuristische snertverpakkingen. Je verlangt bijna terug naar de tijd dat je een ketting uitkookte op het fornuis van je moeder. Al denken moeders daar per definitie anders over; die missen die walmende vetlucht namelijk geen seconde.
Dat allerlei onderdelen van een motorfiets onder het kettingvet komen te zitten, is vervelend genoeg, maar het kan altijd erger. Veel spuitbussen zijn zo ontworpen dat ze een deel van de inhoud standaard over je handen spuiten. De hoeveelheid vet die de bus uitbraakt, is te veel voor het spuitmondje en de rest van het plakkerige spul vindt een plek op je vingers. Even een geriatrische dooddoener van stal halen: we schieten raketten naar de maan (naar Mars ondertussen), maar een spuitbus is blijkbaar hogere ‘rocket science’. Dat kan toch niet? Als fabrikanten zich vanaf nu gaan schamen voor hun hopeloos verpakte producten en de intentie uitspreken ze te willen verbeteren, beloof ik ook mijn leven te beteren. Voortaan laat ik me niet langer afleiden door kleine ergernissen, enkel door belangrijke. Daarom beter laat dan nooit: “Vrede op aarde. En veel wijsheid voor kettingvetproducten.”
